تازههای درمان برص
فهرستی از مؤثرترین درمانهای ویتیلیگو
ویتیلیگو یا برص که بعضیها به آن لک و پیس هم میگویند، نوعی بیماری خودایمن پوستی است که در اثر آن، برخی از قسمتهای پوست بدون رنگدانه هستند و رنگ این بخشهای پوست کاملاً سفید است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1397/04/20
بیماری برص کاملاً خودایمن و غیرمسری است. در بسیاری از موارد، حتی لکههای ویتیلیگو در بدن خود فرد هم منتشر نمیشوند و برای سالیان سال در یک قسمت محدود باقی میمانند. هرچند این بیماری به هیچ عنوان خطرناک و قابل انتقال از فردی به فرد دیگر نیست، بیماران مبتلا به آن به دلیل مشکلات ظاهری ترجیح میدهند دنبال راه درمانی برای آن باشند. تاکنون درباره این بیماری و راههای درمان آن مطالعاتی انجام گرفته اما همانطور که میدانید به دلیل ناشناخته بودن علت اصلی بیماریهای خودایمن، درمان آنها هم چندان ساده نخواهد بود. با این حال، محققان در سال 2018 میلادی و در آستانه روز جهانی ویتیلیگو چند مورد از جدیدترین یا مؤثرترین درمانهایی که برای این بیماری ارائه شدهاند، معرفی کردند که در ادامه به بررسی آنها میپردازیم.
5- فوتوسیل موضعی
در یکی از تحقیقات آزمایشی، گروهی از محققان تصمیم گرفتند فوتوسیل موضعی را از نظر اثرگذاری و ایمنی روی تعدادی از بیماران مبتلا به ویتیلیگو امتحان کنند. نتایج نهایی نشان دادهاند وقتی کرم فوتوسیل از طریق تماس با نور خورشید فعال میشود، به اشعه ماورای بنفش باند باریک تجزیه خواهد شد. به این ترتیب، بیماران مبتلا به ویتیلیگو میتوانند کرم موضعی فوتوسیل را روی منطقه مورد نظر قرار دهند تا از طریق تماس با نور خورشید به اثرگذاری مطلوبی برسد.
به گفته گروهی از محققان، بیماران مبتلا به ویتیلیگو برای درمان میتوانند از این توصیه پیروی کنند؛ استفاده از جینکوبیلوبا به میزان 2 تا 3 بار در روز و در مقادیر 40 تا 60 گرمی و 10 دقیقه پیش از هر وعده غذایی. بعضی از پزشکان معتقدند این شیوه در بعضی از بیمارانی که نسبت به هیچ کدام از درمانها واکنش مثبتی نشان نمیدهند، واقعاً مثبت بوده است.
منبع: هفتهنامه سلامت
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید. 1- توفاسیتینیب
توفاسیتینیب، دارویی از گروه بازدارندههای ژانوس کیناز (JAK) است که معمولاً برای درمان آرتریت روماتوئید مورد استفاده قرار میگیرد. به گفته متخصصان، این بازدارندهها از فعالیت STAT جلوگیری میکنند که مانع تولید اینترفرون گاما میشود. بعضی پزشکان میگویند که مصرف این دارو برای مقابله با ویتیلیگو به عارضههای جانبی مختلفی منجر میشود و به همین دلیل منتظر هستند تا توفاسیتینیب در قالب کرم موضعی برای بیماران قابل استفاده شود.2- سیمواستاتین
استفاده از سیمواستاتین با توجه به مهارکننده STAT1 انجام میگیرد که فعالیت سلولهای وابسته به اینترفرون گاما را کاهش میدهد. ایده این کاربرد برای اولین بار در مدلهای آزمایشگاهی به نتیجه رسید و به تازگی هم در تحقیقات روی نمونههای انسانی به موفقیت رسیده است.3- آباتاسپت (اورنسیا)
آباتاسپت، نوعی پروتئین امتزاجی محلول است که لنفوسیت T سیتوتوکسیک مرتبط با آنتیژن 4 (4CTLA) را هم درون خودش دارد که از فعالیت سلول T جلوگیری میکند. یک از مراحل آزمایشی مهم در استفاده از آباتاسپت با بررسی این موضوع انجام گرفت که آیا تزریق هفتگی آباتاسپت به بهبود بالینی در حالت ضایعات ویتیلیگو منجر میشود یا نه؟ نتایج اولیه نیز نشان دادند درمان آباتاسپت به تغییر در رپیگمنتاسیون منجر میشود.4- آفاملانوتید
آفاملانوتید به هورمون تحریککننده ملانوسیت شباهت دارد. یکی از تحقیقات تصادفی در زمینه اثرگذاری آفاملانوتید که در دو مرکز پزشکی دانشگاهی انجام شده، نشان میدهد ترکیب شدن ایمپلنت آفاملانوتید و نوردرمانی با اشعه ماورای بنفش باند باریک در نهایت به رپیگمنتاسیون سریعتر و بهتر منجر میشود.بیماران مبتلا به ویتیلیگو برای درمان میتوانند از این توصیه پیروی کنند؛ استفاده از جینکوبیلوبا به میزان 2 تا 3 بار در روز و در مقادیر 40 تا 60 گرمی و 10 دقیقه پیش از هر وعده غذایی
5- فوتوسیل موضعی
در یکی از تحقیقات آزمایشی، گروهی از محققان تصمیم گرفتند فوتوسیل موضعی را از نظر اثرگذاری و ایمنی روی تعدادی از بیماران مبتلا به ویتیلیگو امتحان کنند. نتایج نهایی نشان دادهاند وقتی کرم فوتوسیل از طریق تماس با نور خورشید فعال میشود، به اشعه ماورای بنفش باند باریک تجزیه خواهد شد. به این ترتیب، بیماران مبتلا به ویتیلیگو میتوانند کرم موضعی فوتوسیل را روی منطقه مورد نظر قرار دهند تا از طریق تماس با نور خورشید به اثرگذاری مطلوبی برسد.6- فناوری ReCell
فناوری ReCell گام مهمی فراتر از ابریژن 2CO است و این امکان را به پزشکان میدهد که با نمونه کوچکی از پوست بیمار، لایه اپی تلیال تجدیدپذیر بسازند. آزمایشهای دقیقی در هلند برای ارزیابی اثربخشی و ایمنی فناوری ReCell میان بیماران مبتلا به ویتیلیگو در مقایسه با ابریژن 2CO در حال انجام هستند.7- میکروگرفتینگ
امروزه نوعی دستگاه جدید مکنده ضایعات پوستی به نام CelluTome طراحی شده که از حرارت و فشار ناشی از خلأ برای از بین بردن بافتهای پوستی آسیب دیده بدون آسیبرسانی به لایههای پوستی سالم استفاده میکند. بعضی پزشکان، این تکنولوژی را به دلیل قابلیت نیمه خودکارش مورد توجه قرار دادهاند.8- نور قرمز
گروهی از محققان در سالهای اخیر و در آزمایشهای مختلف تلاش کردهاند اثرگذاری نور قرمز با شدت کم و زیاد را میان بیماران مبتلا به ویتیلیگو بررسی کنند. یافتههای آنها نشان میدهند این درمان برای اثرگذاری باید 2 بار در هفته و به مدت 10 هفته متوالی انجام شود و پس از آن نیز فرد بیمار به پیگیری وضعیت در فاصلههای 4، 8 و 12 هفته پس از درمان نیاز دارد.
9- جینکوبیلوبا
به گفته گروهی از محققان، بیماران مبتلا به ویتیلیگو برای درمان میتوانند از این توصیه پیروی کنند؛ استفاده از جینکوبیلوبا به میزان 2 تا 3 بار در روز و در مقادیر 40 تا 60 گرمی و 10 دقیقه پیش از هر وعده غذایی. بعضی از پزشکان معتقدند این شیوه در بعضی از بیمارانی که نسبت به هیچ کدام از درمانها واکنش مثبتی نشان نمیدهند، واقعاً مثبت بوده است.10- نوردرمانی با اشعه ماورای بنفش 1A
محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا در یکی از تحقیقاتشان به بررسی نوردرمانی با اشعه ماورای بنفش (1UVA) در راستای تحریک رپیگمنتاسیون در ضایعات ویتیلیگو پرداخته و در نهایت به نتایج مثبتی رسیدهاند. به گفته آنها، این شیوه میتواند مؤثر و مثبت باشد و عوارض جانبی قابل توجهی هم ندارد.منبع: هفتهنامه سلامت