آیا با ظهور امام زمان(عج)، تمام مردم مسلمان مى شوند؟

در پرسشی داریم: آیا وقتى كه امام زمان(عج) ظهور مى كنند، تمام مردم مسلمان مى شوند یا این كه كافر و پیرو مذاهب و ادیان دیگر هم وجود خواهد داشت؟
در دوران ظهور و روزگار دولت مهدوى، جهان بینى واحدى بر جهان حاكم و راه و روش و برنامه ها نیز یكى مى گردد و یكپارچگى واقعى در عقیده و مرام پدید مى آید و مردمان همه یكدل و یك زبان به سوى سعادت و صلاح حركت مى كنند. ناسازگارى و دوگانگى در اندیشه ها و عقیده ها نیست؛ چنان كه در راه و روش هاى اجتماعى نیز اختلاف و چندگانگى دیده نمى شود.

امام صادق (علیه السلام)  به صراحت به این مطلب اشاره فرموده است: «افوالله لیرفع عن الملل و الادیان الاختلاف و یكون الدین كله واحدا كما قال جل ذكره ان الدین عندالله الاسلام» ؛ «به خدا قسم!... ناهماهنگى و اختلاف مذاهب و ادیان از بین مى رود و فقط یك دین در سراسر گیتى حكومت مى كند ؛ چنان كه خداى تبارك و تعالى فرموده است: به راستى دین در نزد خدا، اسلام است[1]»

امام مهدى(عج) با این اصل اساسى و زیربنایى (وحدت عقیده) در ساختن جامعه یگانه بشرى به توفیقى بزرگ و بى مانند دست مى یابد و همه علل و عوامل ناسازگارى و برخورد و اختلاف را نفى مى كند. راه و روش او، بر قانون جاودان حق و عدل و یكتا پرستى استوار و با فطرت و سرشت انسان ها، هماهنگ و سازگار مى باشد. او وحدتى واقعى را براساس اصول توحید و ایدئولوژى اسلامى پى مى ریزد و همه انسان ها را در زیر شعار یگانه و دین واحد گرد مى آورد[2]

امام على (علیه السلام)  نیز مى فرمایند: «تمام خیر در این روزگار است؛ در آن زمان قائم ما قیام مى كند و همه را بر (محور) یك مرام و یك عقیده گرد مى آورد (ثم یجمعهم على امر واحد) [3]»

با این حال ممكن است گفته شود: براساس بعضى از آیات و روایات، یهود و نصارا از بین نمى روند و تا قیامت باقى هستند ؛ پس این اسلام نمى تواند فراگیر شود؟!

در این رابطه باید گفت كه ما با سه دسته از آیات و روایات رو به رو هستیم؛

1. دسته اول آیات و روایاتى است كه ظاهر آنها، وجود غیرمسلمانان در دوران حكومت حضرت(عج) است؛ مانند: «وَ قالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ... وَ أَلْقَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ»[4]؛ یهود گفته دست  خدا بسته است... (پس)كینه و دشمنى را تاقیامت میان آنان افكندیم.

مشابه این آیه درباره مسیحیت نیز آمده است: «وَ مِنَ الَّذِینَ قالُوا إِنّا نَصارى أَخَذْنا مِیثاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِمّا ذُكِّرُوا بِهِ فَأَغْرَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ وَ سَوْفَ یُنَبِّئُهُمُ اللّهُ بِما كانُوا یَصْنَعُونَ[5]»

در این آیات، دشمنى و كینه توزى تا قیامت در بین یهود و نصارا مطرح شده و نیز برترى نصارا بر كفار تا قیامت آمده است[6] و مقتضاى ظاهر آیات این است كه دین یهود و نصارا تا قیامت باقى خواهند ماند.

از بعضى از روایات نیز همین مضمون استفاده مى شود.[7] به هر حال از ظاهر اینها به دست مى آید كه یهود و نصارا نیز در عصر ظهور وجود دارند و تحت حكومت حضرت مهدى(عج) زندگى مى كنند.

2. دسته دوم روایاتى است كه اشاره دارد امام(عج) در همه جا دین اسلام را برپا خواهند كرد و همه مردم مسلمان خواهند شد. هیچ خانه اى در شهر و بیابان نمى ماند مگر این كه توحید در آن نفوذ مى كند. در این زمینه به چند روایت اشاره مى شود:

امام صادق (علیه السلام)  مى فرماید: «وقتى قائم ما قیام كند. اهل هیچ دینى باقى نمى ماند مگر این كه اظهار اسلام مى كنند و با ایمان مشهور و معروف مى گردند[8]»

«تا هر كجا كه تاریكى شب وارد شود، دین اسلام نفوذ خواهد كرد (لیدخلن هذا الدین ما دخل علیه اللیل) [9]»

در آن عصر، شرك و كفر و پلیدى رخت برمى بند و آموزه هاى متعالى اسلام به همه جاى جهان ابلاغ خواهد شد: «بى تردید آیین محمد (صلی الله علیه وآله)  به هر نقطه اى كه شب و روز مى رسد، خواهد رسید و دیگر اثرى از شرك روى زمین نمى ماند (لیبلغن دین محمد ما بلغ اللیل و النهار) [10]»

3. بر اساس دسته سوم روایات، امام مهدى(عج) ابتدا همگان را به دین اسلام دعوت مى كند و از آنان مى خواهد كه همگان با رغبت و بصیرت، آن را بپذیرند و در صورت سرپیچى و باقى ماندن در كفر و ضلالت، برخورد شدیدى با آنان مى كند.

عبداللّه  بن بكیر از امام موسى بن جعفر (علیه السلام)  در تفسیر آیه «وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ كَرْهاً...»[11] فرمود: «آیه مذكور در شأن حضرت قائم نازل شده است. وقتى آن حضرت ظاهر شد، دین اسلام را بر یهود، نصارا، صائبین و كفار شرق و غرب عرضه مى دارد، پس هر كس با میل و اختیار اسلام بیاورد، به نماز و زكات و سایر واجبات امرش مى كند و هر كس از قبول اسلام امتناع ورزد، گردنش را مى زند تا این كه در شرق و غرب زمین جز موحد و خداپرست كسى باقى نماند[12]»

با توجه به این دسته از احادیث، همه مردم جهان، اسلام را مى پذیرند و البته عموم آنان با علاقه و رغبت مسلمان مى شوند و منافقان و كافران نیز با الزام حكومتى، اسلام را مى پذیرند ؛ قرآن نیز به این مطلب اشاره فرموده است: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ[13]»

جمع بندى روایات

این چند دسته از روایات و آیات، مربوط به دوره ها و مراحل مختلف حكومت حضرت مهدى(عج) است:

دسته اول اشاره به سیره و روش حضرت مهدى(عج) در ابتداى ظهور دارد و دسته دیگر، اشاره به دوره تحكیم و تثبیت حاكمیت آن حضرت.

توضیح اینكه امام (علیه السلام)  در ابتداى ظهور، تنها كافرانى را كه به ظلم و فساد در زمین مشغول اند، سركوب مى كند و یا ملزم به پذیرش اسلام و قوانین حیات بخش آن مى كند.

امام با كافرانى كه از ظلم و جور و فساد به دوراند و پذیراى حكومت دادگستر ایشان هستند، همانند سیره پیامبر اكرم (صلی الله علیه وآله)  از سرمسالمت رفتار مى كند و از آنان جزیه (مالیات مخصوص) مى گیرد و به تدریج با برقرارى عدل و فراگیرى آن در سراسر زمین و از بین بردن باطل ها و بدعت ها و آشكار شدن نشانه ها و آیات حق، حجت هاى روشن الهى بر مردم، تمام مى شود و دیگر جاى هیچ عذرى براى كفر و شرك باقى نخواهد ماند و در آن دوره مردم مسلمان خواهند شد و كفر و شرك مصداق روشن ظلم و تجاوز از حق خواهد بود كه جایى در حكومت الهى مهدى(عج) ندارد و باید از اساس حذف گردد.

---

پی نوشت ها:
[1]. بشارة الاسلام، ص 265 ؛ بحارالانوار، ج 53، ص 4.
[2]. ر.ك: عصر زندگى، ص 111 و 112.
[3]. الغیبة نعمانى، ص 206.
[4]. مائده 5، آیه 64.
[5]. همان، آیه 14.
[6]. آل عمران3، آیه 55: «جاعِلُ الَّذِینَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِینَ كَفَرُوا إِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ».
[7]. بحارالانوار، ج 52، ص 381.
[8]. ارشاد مفید، ح 2، ص 384 ؛ كشف الغمه، ح 2، ص 45.
[9]. منتخب الاثر، ح 57، ص 212.
[10]. تفسیر عیاشى، ج 2، ص 56 ؛ بحارالانوار، ج 51، ص 55، ح 41.
[11]. آل عمران 3، آیه 83.
[12]. بحارالانوار، ج 52، ص 340.
[13]. توبه 9، آیه 33.

منبع:
"سرنوشت پیروان دیگر ادیان در دولت کریمه امام زمان (عج)"، حجت الاسلام رحیم کارگر، به نقل از سایت شبستان