صهیونیسم، جریانی که دنیا را از بین خواهد برد

رهبران انقلاب اسلامی از سال های قبل از انقلاب درباره خطر اسراییل برای اسلام و کشور های منطقه هشدار داده بودند و از همان زمان پهلوی که ایران تبدیل به حیات خلوت رژیم صهیونیستی شده بود نقشه های شوم اسراییل را گوشزد می کردند. بعد از انقلاب این مقابله نمود بیشتر و عملی تری پیدا کرد اما هرچه از اول انقلاب دور تر می شویم آرمان مبارزه با اسراییل در بین مردم کم رنگ تر شده است تا جایی حتی از طرف قشر الیت و تحصیل کرده و حتی جریان های سنتی مذهبی این سوال القا می شود که چرا باید مقابل اسراییل بایستیم؟
باید گفت تقابل اسراییل و انقلاب اسلامی تقابل ایدئولوژیک است که گفتمان انقلاب، ایدئولوژی صهیونیسم را منافی اسلام و منافع ملی و مصالح مردم ایران و منطقه می داند.

 

معرفی صهیونیسم

صهیونیسم به صورت گسترده از زبان اولین تئوریسین صهیونیست ها، تئودور هرتسل مولف کتاب «دولت یهود» در اواخر قرن نوزدهم مطرح شد. «صهیون» نام یکی از ارتفاعات شهر بیت المقدس است. یهودیان اعتقاد دارند داوود نبی اولین حاکم حکومت یهودیان تخت پادشاهیش بر فراز آن کوه قرار داشت و او در همانجا دفن شده است.

صهیونیسم یک تفکر است، یک نوع بینش مذهبی و سیاسی است که البته باید بین جریان صهیونیسم مذهبی و صهیونیسم سیاسی فرق گذاشت. بسیاری از خاخام های یهودی، صهیونیسم مذهبی هستند؛ یعنی در عین رعایت ظواهر دینی، علاقه مند به سرزمین بیت المقدس و برپایی حکومت مجدد یهودیان در آن منطقه  بودند اما هیچگاه در پی ایجاد حکومت و دولت سیاسی نرفتند. در مقابل، صهیونیست های سیاسی به دنبال تشکیل حکومت در سرزمین موعود بوده اند و سرانجام به آرزوی خود رسیدند. درباره صهیونیسم سیاسی گفته شده:
« طلایه داران این جنبش در یهودیت به نام ملی گرایان معروفند و هدف اصلی آنان دستیابی به اهداف و آرمان صهیونیسم و تاسیس یک دولت ملی برای جامعه یهودیان در فلسطین بود.»[1]

 

صهیونیسم مسیحی عامل ایجاد اسراییل

صهیونیسم سیاسی ریشه در صهیونیسم مسیحیت دارد. یکی از شاخه های مکتب پروتستانیسم به نام «پیوریتنیسم» که در قرن هفدهم در انگلستان پدید آمد، مکتبی که بر «ثروت اندوزى»، «مشروعیت دادن به سرمایه دارى» و... تاکید ویژه ای داشت را منشا تفکر صهیونیستی معرفی می کنند.

صهیونیست های مسیحی معتقدند که یهودیان مردم برگزیده خدا هستند و خدا این حق را به آن ها داده است که نه تنها بر فلسطین، بلکه بر منطقه ای گسترده تر، از مصر امروزی تا عراق با عنوان اسراییل بزرگ تسلط داشته باشند. [2]
یکی از برجسته ترین چهره های صهیونیسم مسیحی جان هاگی مولف کتاب "آخرین سپیده دم در بیت المقدس" می باشد که در کتاب خود به دفاع از اشغال فلسطین توسط اسرائیل و همچنین حمایت از هدف اسرائیل بزرگ پرداخته است.

بنابر این می توان گفت کسانی که به یهودیان جرات دادند تا برای آرزوی دیرینه خود وارد میدان شوند، فرقه ای از مکتب پروتستانیسم انگلیسی بوده است و با این وجود می توان رد پای انگلیس در به وجود آمدن اسرائیل را مشاهده کرد.

اسراییل در سودای تصاحب نیل تا فرات

اسرائیل فقط یک کشور یهودی نشین نیست که صرفا آرمان های زیاده خواهانه نسبت به سرزمین فلسطین داشته باشد بلکه اساس تشکیل اسرائیل یک تفکر افراطی سرمایه داری است که می خواهد با انباشت سرمایه بر دنیا حکومت کند و همانطور که گذشت منطقه عظیمی از مصر تا عراق را تصاحب کند.

مرحوم امام خمینی سی و پنج سال قبل به همین موضوع اشاره کرده اند و در تبیین نقشه شوم اسراییل می فرمایند:
«آنچه كه موجب تاسف بسیار است كه ابر قدرت ها به ویژه آمریكا با فریب صدام با هجوم به كشور ما ، دولت مقتدر ایران را سرگرم دفاع از كشور خود نمود تا مجال به اسرائیل غاصب تبهكار دهد تا به نقشه شوم خود كه تشكیل اسرائیل بزرگ كه از نیل تا فرات است اقدام نماید.»[3]

بنابر این زمانیکه بحث انضجار از اسرائیل مطرح می شود فقط به جهت حمایت از مردم فلسطین نیست بلکه حتی اگر یک کشور غیر مسلمان هم تحت فشار زور و جور اسرائیل بود باید همه کشور های اسلامی برای مقابله با اسرائیل متحد می شدند، چراکه تفکر صهیونیسم تفکری کاملا در ضدیت با اسلام و مسلمان ها و همچنین با بینشی مادی گرایانه و زیاده خواهانه است که سودای تصاحب دنیا را سر می پروراند.

به همین دلیل مرحوم امام خمینی به زیبایی تعبیر غده سرطانی را برای اسراییل به کار بردند. همانطور که غده سرطانی از یک منطقه آغاز می شود و به مرور همه بدن را فرا می گیرد اسرائیل هم غده سرطانی منطقه خاور میانه است که اگر جلوگیری از آن نشود، همه منطقه را تصاحب خواهد کرد و آنگاه نه نامی از اسلام خواهد ماند و نه ایران و نه کشور های دیگر منطقه.

 

هم عقل و هم شرع ما را به مقابله با اسراییل فرا می خوانند

مردم فلسطین سال ها زیر فشار استکبار غرب بوده و هستند و جدای از بحث دینی که مار را به کمک به مظلوم رهنمون می کند، عقل انسان اگر غبار رویش ننشسته باشد اذعان می کند که باید از مستضعف حمایت کرد.

حالا فرض کنیم بعضی از ذهن های غبار گرفته که فقط سود و زیان مادی را می فهمند سوال کنند که ایران از حمایت فلسطین چه سودی می برد؟ گرچه قبل از این هم اشاره کردیم باز هم لازم است که بگوییم اسراییل فقط سودای اشغال فلسطین را ندارد؛ فلسطین اولین کشوری است اگر انتفاضه اش شکسته شود کشور های دیگر دومینه وار قدرتشان در مقابل اسراییل شکسته خواهد شد. پس حتی اگر کسی بگوید من به دین اعتقادی ندارم اما عرق ملی در من وجود دارد باید برای آینده ایران نگران باشد.

رهبر معظم انقلاب در خصوص زوم مبارزه با اسراییل می گوید:
«نجات فلسطین و محو دولت غاصب صهیونیستی، مسأله‌ای است که با مصالح ملتهای این منطقه سرو کار دارد. کسانی که از روز اولِ انقلاب، یکی از برنامه‌ها را مقابله و معارضه با نفوذ و اقتدار صهیونیستها قرار دادند، با محاسبه این کار را کردند. این برنامه، طبق مصالح کشور و مصالح عمومی جمهوری اسلامی و مردم ایران انتخاب شده است.» [4]

همچنین مرحوم امام خمینی به این نکته اشاره کرده بودند و فرمودند:
«کسانی که در مقابل جنایات اسرائیل ساکتند نوبتشان خواهد رسید. الان اسراییل در مقابل همه کشورهای اسلامی ایستاده و می گوید: « غلط نکنید.» این تاسف ندارد انسان نیستند اینهایی که در راس امور هستند و اسرائیل در مقابلشان ایستاده و می‌گوید: «فضولی موقوف»

 

بنابر این باید کشور های منطقه به خصوص کشور های اسلامی برای از بین بردن اسراییل و نجات فلسطین متحد شوند و از هر اقدامی در این جهت دریغ نکنند. روز قدس بهترین فرصت برای نمایش خشم مسلمان ها در برابر جنایات اسراییل کودک کش است، نمایش اقتدار اسلام است، روز قدس باید گرامی داشته شود و این وظیفه هر انسان مسلمان و بشر دوست است.

---

پی نوشت ها:
[1] مقاله "بررسی تحلیلی خاستگاه صهیونیسم فرهنگی و صهیونیسم سیاسی" به قلم محمد حسین طاهری که در مجله معرفت سیاسی شماره 16 منتشر شده است.
[2] مقاله "صهیونیسم مسیحی" نوشته یوگی ندرسیکند که در  مجله سیاحت غرب شماره 48 منتشر شده است.
[3] صحیفه نور ، ج 18، 31/2/62
[4] ۱۳۷۹/۰۹/۲۵