نهج‌البلاغه، جلوه و تبیین قرآن است
استادیار گروه نهج‌البلاغه دانشگاه قرآن و حدیث با بیان اینکه شیعیان از توجه اصولی به نهج‌البلاغه باز مانده‌اند، عنوان کرد: نهج‌البلاغه، جلوه و تبیین قرآن است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : سه شنبه 1397/03/08
حامد شریعتی نیاسر، استادیار گروه نهج‌البلاغه دانشگاه قرآن و حدیث در نشست رابطه قرآن و نهج‌البلاغه که عصر امروز ۷ خردادماه در حاشیه بیست و ششمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن برگزار شد، عنوان کرد: نهج به معنی راه روشن و هموار است و بلاغت معنی رسم سخن گفتن را دارد.
وی افزود: سیدرضی در قرن چهارم به تالیف نهج‌البلاغه پرداخت. نسب وی به امام کاظم(ع) و با شش واسطه به امام سجاد(ع) از سوی مادرش باز می‌گردد. کتاب نهج‌البلاغه وی سبب شهرتش شده و آثار بسیاری از وی به جا مانده است.
شریعتی گفت: سیدرضی بلیغ و سخن‌شناس بوده و از منابع موجود درباره امیرالمومنین(ع) دست به انتخاب زده است تا سخنان ایشان را برگزیده و گردآوری کند. انگیزه وی از این کار شناساندن جلوه بلاغی حضرت به مردم بوده است.
وی با اشاره به اینکه سیدرضی، نهج‌البلاغه را با رویکرد ادبی و بلاغی نوشته است، اظهار کرد: نهج‌البلاغه در بین شیعیان غریب است و البته اهل تسنن به آن توجه بسیار کرده‌‍‌اند. جرج جرداق مسیحی علاوه بر اینکه درباره امام علی(ع) کتاب نوشته است، کتابی درباره شگفتی‌های نهج‌البلاغه دارد.
شریعتی ادامه داد: ارتباط قرآن با نهج‌البلاغه را باید در شخصیت امیرالمومنین جستجو کرد. ایشان در اوج عبادت، کشورداری و جنگاوری بودند و کلام، جلوه شخصیت امام و شخصیت امام در جلوه قرآن کریم است.
این استادیار دانشگاه اظهار کرد: حضرت علی برترین دانش‌آموخته مکتب قرآن است. امیر مومنان محرم و شاهد نزول وحی و قرآن کریم و همراه همیشگی پیامبر (ص) بود. رسول اکرم درباره ایشان فرموده است که علی با حق است و حق با علی است. این دو از هم جدا نمی‌شوند. امیر مومنان لحظه‌ای در حق و حقیقت تردید نکرد. سخن حضرت همان قرآن است و به غیر از قرآن سخنی ندارد.
وی گفت: اهل بیت(ع) و قرآن به اذعان پیامبر و امام علی دو برادر هستند و جدایی بین آنها معنی ندارد. بدون یکی، با تمسک به دیگری نمی‌توان به جایی راه برد. نهج‌البلاغه سخن امیر مومنان است. البته بخش اندکی از سخنان ایشان را شامل می‌شود؛ ولی جلوه و تبیین قرآن است.
شریعتی ادامه داد: نهج‌البلاغه مانند قرآن معجزه نیست، ولی از کلام بشر بالاتر است. افراد عادی نمی‌توانند مانند کلام امام را بگویند. کلامش بر هر سخنی برتری دارد. ایشان خود می‌فرماید که من خود زبان گویای قرآن هستم.
وی گفت: هر کسی برای فهم قرآن باید به نزد اهل بیت برود و زانو بزند. آگاهی از معانی و حقایق قرآن با اهل بیت میسر می‌شود. قرآن ظاهر شگفت و باطن عمیق دارد. شگفتی قرآن پایان‌پذیر نیست. پرده تیرگی را میتوان با قرآن درید.
این کارشناس قرآنی اظهار کرد: حضرت امیر، آموزش قرآن باید فراگیر شود. بهترین و نیکوترین سخنان قرآن است و باید در آن تدبر و تفقه کرد. قرآن بهار دل‌هاست. مومنی که با قرآن انس بگیرد، مهربان و رقیق القلب می‌شود. درشتی و تندخویی از وجود چنین انسانی دور می‌شود. آموزش قرآن وظیفه همگان است.
وی ادامه داد: حضرت امیر می‌فرماید که از نور قرآن شفا بطلبید و از قرآن شفا بگیرید. قرآن برای پیشگویی و درمان صرف نیامده است، قرآن کتاب هدایت است و همه این موارد را نیز در خود دارد. باید دل را به قرآن انس داد. قرآن نشاط خاص معنوی ایجاد می‌کند و نهج‌البلاغه به منزله تفسیر قرآن کریم است.
شریعتی در پایان یادآور شد: ابن ابی الحدید به همه مقدسات قسم خورده است که از ۵۰ سال پیش تا آن لحظه، بیش از هزار بار تفسیر سوره تکاثر را خوانده‌ام که همین موضوع ترس و لرزی تازه در وجودم ایجاد می‌کند.
منبع: ایکنا
