تبیان، دستیار زندگی

انتشار خاطرات دندان‌پزشکان ایرانی

مجموعه کتاب دو جلدی دندان‌نگاری‌ها شامل ۳۰۰ خاطره از دندان‌پزشکان ایرانی منتشر شد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
«آقای کامل، خانم پارسیل» و  «شما که دیروز مرد بودید»


 این خاطرات  در دو جلدبا عنوان‌های  «آقای کامل، خانم پارسیل» و  «شما که دیروز مرد بودید»  در نشر دندانه منتشر شده است. هر کتاب شامل نزدیک به ۱۵۰ خاطره کوتاه دندان‌پزشکی است. این دو کتاب حاصل یک مسابقه خاطره‌نویسی با عنوان «دندان نگار» است که نوروز ۹۶ توسط پایگاه خبری الکترونیک دندانه برگزار شد.

در این مسابقه از دندان پزشکان دعوت شده بود تا خاطرات خود را از دوران تحصیل، طرح و طبابت برای شرکت در مسابقه ارسال کنند.
 این مسابقه که  با استقبال  دندان‌پزشکان  همراه بود به طوری که در مدت کمتر از ۱۰ روز بیش از ۵۰۰ خاطره برای شرکت در این مسابقه ارسال شد.
اینک گزیده خاطرات ارسال شده در این مسابقه در قالب مجموعه دو جلدی «دندان نگاری‌ها» و به  همت سیامک شایان و  افشین قناد چاپ و منتشر شده است.

در مقدمه این کتاب در توضیح انگیزه انتشار  آن  آمده است:
«دوران دانشجویی، طرح و مطب‌داری…،
برخورد با آدم‌های جورواجور، با اخلاق، فرهنگ و عادت‌های مختلف و گاهی عجیب…،
طبابت در روستاها و بالا و پایین شهر…؛
همه اینها باعث می‌شود تجربیات گوناگونی برای دندان‌پزشکان رقم بخورد که پس از گذشت سال‌ها، مرور آنها می‌تواند یادآور خاطرات تلخ و شیرینی برای ایشان باشد.
نوروز ۹۶ وقتی که با فراخوانی با عنوان «دندان‌نگار» در کانال تلگرامی دندانه، تصمیم به جمع‌آوری این خاطرات گرفتیم، شاید گمان نمی‌کردیم با چنین استقبال چشمگیری مواجه شویم: بیش از ۵۰۰ خاطره فقط در عرض دو هفته. در این خاطرات یکی از اشتباه‌ها و بی‌تجربگی‌هایش می‌گوید، دیگری از رفتار نادرستش اظهار پشیمانی می‌کند و آن یکی به حسن خلق و رفتار پسندیده‌اش می‌بالد. اتفاقات عجیب و شیرین هم البته سهم عمده‌ای در این خاطره‌بازی دارد.
آنچه در این مجموعه دو جلدی پیش روی شماست منتخبی از همین خاطرات است. غصه‌هایی جانسوز و قصه‌هایی عبرت‌آموز، روایاتی باعث حیرت و حکایاتی موجب مسرت.
این اوراق با تمام کاستی‌ها، هر چه هست، حاصل تلاش ماست برای افزودن برگ‌های دیگری به کتاب تاریخ دندان‌پزشکی کشور؛ با این اعتقاد و اندیشه که نگاه، رفتار و واکنش‌های درمان‌گران و دردمندان و در یک کلام تعاملات ایشان با یکدیگر بخشی از فرهنگ یک ملت است که نیاز به حفظ و انتقال به آیندگان دارد.
تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.»
منبع: ایسنا