تبیان، دستیار زندگی

شرح اصطلاحات فقهی؛

آشنایی با اصطلاح دامعه

دامعه به زخمی که نافذ در گوشت باشد و موجب جریان خون شود گفته می شود و فقها از عنوان یاد شده در باب دیات سخن گفته‌‏اند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
ویکی فقه
دامعه
دامعه به زخمی که نافذ در گوشت باشد و موجب جریان خون شود گفته می شود و فقها از عنوان یاد شده در باب دیات سخن گفته‌‏اند.

معنی لغوی دامعه
دامعه به زخم نافذ در گوشت و موجب جریان خون گفته می شود. به گفته برخى فقها دامعه همان «دامیه» است [۱]؛ لیکن برخى گفته‏‌اند: معروف میان لغویان، مغایرت آن دو با یکدیگر است. دامعه جراحت توأم با جریان خون است؛ بر خلاف دامیه که خون با آن جریان ندارد. برخى لغویان عکس آن را گفته و معتقدند دامیه زخم توأم با جریان خون و دامعه زخم سبک‏تر از آن است. جمعى از فقها نیز بر این نظرند. [۲] از عنوان یاد شده در باب دیات سخن گفته‏‌اند.

کاربرد دامعه در فقه
جراحت سر و صورت که از آن به «شجاج» تعبیر مى‌‏شود بنابر قول مشهور داراى هشت مرتبه است. [۳] مرتبه دوم آن دامیه است. دیه دامیه- که به مرتبه متلاحمه نرسیده- دو شتر است؛ بنابر این، دیه دامعه دو شتر خواهد بود. [۴]


ـــــــــــــــــــ
پانویس
۱. ↑ قواعد الاحکام ج۳،ص ۶۸۹- ۶۹۰ .
۲. ↑ کشف اللثام ج ۱۱،ص ۴۲۹.
۳. ↑ جواهر الکلام ج ۴۳،ص ۳۱۷
۴. ↑ جواهر الکلام ج۴۳،ص ۳۲۲- ۳۲۳ .



منبع: وبسایت ویکی فقه