پایان "شماره 17 سهیلا" تغییر کرد

 

محمود غفاری کارگردان جوان که دو سال پیش فیلم سینمایی "شماره 17 سهیلا" را راهی جشنواره فیلم فجر کرد، این روزها خود را آماده می‌کند تا نخستین فیلم بلند سینمایی‌اش را بر پرده سینماها ببیند و فیلم دومش را نیز به زودی کلید بزند.

غفاری  درباره اکران فیلم "شماره 17 سهیلا" و همچنین تغییراتی که روی فیلم اعمال شده است، بیان کرد: فیلم قرار است بعد از "خوک" به کارگردانی مانی حقیقی با سرگروهی کورش به روی پرده برود. ضمن این که پایان‌بندی فیلم هم تغییر کرد و کمی طولانی‌تر شد. از آنجایی که در جشنواره کمی کارهای فنی شتابزده انجام می‌شود روی این بخش هم اصلاحاتی انجام دادیم.

وی در ادامه گفت: "شماره 17 سهیلا" به تازگی در جشنواره فیلم کلن در آلمان موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم شد، از ایران علاوه بر این دو فیلم "کله سرخ" کریم لک‌زاده جایزه بهترین فیلم کوتاه و فیلم "ملی و راه‌های نرفته‌" تهمینه میلانی نیز جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را دریافت کردند.

این کارگردان درباره چرایی تغییر در پایان بندی فیلم اظهار کرد: با توجه به بازخوردی که در جشنواره از مخاطبان گرفتیم، به نظر می‌رسید فیلم غافلگیرانه تمام می‌شود، بنا به دلایلی در آن زمان دوست داشتم آن‌طور فیلم تمام شود، اما نظر مخاطب هم مهم است بنابراین کاری کردیم که فیلم با یک نتیجه گیری به پایان برسد.

وی افزود: اولین برخورد من با انبوهی از تماشاگرها با نظرات مختلف بود و با این تجربه تصمیم گرفتم تا از آن استفاده مثبت کنم. از آنجایی که معتقدم ما برای تماشاگر فیلم می‌سازیم بنابراین نظر او اهمیت دارد. الان مخاطب قرار است برای دیدن فیلم بلیت بخرد و بعد آن را ببیند پس نمی‌توان به او خیانت کرد و نظر شخصی خود را به مخاطب تحمیل کرد. به لحاظ فنی هم فیلم را بازنگری کردیم و از سلیقه شخصی خودم کوتاه آمدم و تلاش کردم به سلیقه مخاطب نزدیک شوم. سینمای مستقل چون نمایش کمی دارد از یک جایی بین شما و مخاطب فاصله می‌افتد و نهایتا این فیلمساز است که ضرر می‌کند و این من هستم که باید خودم را به مخاطب نزدیک کنم. یک برخورد منطقی و واقع‌گرایانه با مخاطب داشتم و از مواضع خود کوتاه آمدم. از سوی دیگر وقتی به اکران می‌رسی مخاطب هم باید خوشحال و راضی باشد و این تصمیم حسن اکران برای من بوده است.

غفاری با اشاره به این که سینمای ایران باید به سمتی برود که کم کاری نکند، گفت: تصمیم دارم کمی سینما کار کنم و از فضای فستیوالی و  گیشه دور شوم. می خواهم فیلم دستاورد فنی داشته باشد و مخاطب را به لحاظ حسی درگیر کند و با دیدن فیلم از آن لذت ببرد ولی به شکل درست و اصولی این اتفاق رخ دهد. سینمای ایران باید به این سمت برود و با فروشی که امروز دارد نباید کم کاری کند و تماشاگر را فراری دهد.

این مستندساز در ادامه بیان کرد: زمانی که دوربین‌های دیجیتال و موبایل وجود نداشت سینمای اجتماعی جایگاه خوبی داشت و الان کار کردن در این مسیر جرات می‌خواهد. فیلم‌های اجتماعی کارکرد خود را از دست داده‌‌اند و سینمای اجتماعی به خاطر اینترنت عقب افتاده شده است. از یک سو ممیزی‌ها یک نوع اختگی در سینما ایجاد کرده و از سوی دیگر آنچه روی پرده می‌آید همه به واسطه حضور فضای مجازی می‌دانند. من به دنبال لذت بردن تماشاگر از دیدن فیلم هستم. لذت را باید در سینما جستجو کرد و گرنه پمپاژ مسائل اجتماعی به مخاطب به دلیل سرعت پایین مراحل اداری و تولید فیلم سوخته است.

غفاری درباره موضوعیت فیلم دوم خود اظهار کرد: فیلم درباره شرط بندی‌های فراگیر است ولی از زاویه اجتماعی این فیلم را نمی‌سازم. این موضوع به شدت اجتماعی را به شکل طنز میسازم چرا که مسائل اجتماعی ما امروز از تلخی به کمدی نزدیک شده و برای بیان مسئله با زاویه دیگری باید آن را مطرح کرد. من این فیلم را هم مثل فیلم قبلی سرگرم کننده نگاه می‌کنم و می‌سازم. امروز همه در جامعه بدنبال شانس و برنده شدن هستند و این اتفاق می‌تواند موقعیت‌های بامزه‌ای بوجود آورد.

این کارگردان در پاسخ به این سوال که موضوع فیلم نزدیک به فیلم "هت تریک" است، گفت: موضوع مبتلا بهی است و هرکسی زاویه خود را دارد. پرداختن به یک موضوع مشترک منافاتی ندارد چرا که هیچ ارتباطی با هم ندارند و هرکسی زاویه نگاه خود را دارد. من برای این موضوع حدود 1600 ساعت فیلم تحقیق و پژوهش دارم و یکسال و نیم روی آن کار کردم.

---

منبع: هنر آنلاین