ماه خدا در گفتار عارفان راستین
بزرگترین درس ماه رمضان، خودسازى است
در روایت داریم که میفرماید: «اَلصُّومُ لی وَ اَنَا اُجزی به»، روزه برای من است؛ شاید راز آن این باشد که هیچ عبادتی به اندازه روزه انسان را از وابستگی به دنیا جدا نمی کند. روزه آدم را وارسته و پاک می کند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1397/03/02
هر سال ماه رمضان می آید و می رود و بسیاری از مردم فقط از خوردن و آشامیدن پرهیز می کنند و به اهمیت ماه رمضان و فلسفه روزه داری و دلیل ارزش و قداست روزه نزد خداوند توجهی ندارند.
برای اینکه بتوانیم روزه داری واقعی باشیم به گونه ای که از روزه دار بودنمان لذت ببریم لازم است معرفت و شناخت خود نسبت به این ماه را بالا ببریم و این مهم جز از زبان و سیره بزرگان بدست نمی آید.
پس باید به سراغ بزرگان و عارفانی برویم که حقیقت رمضان بر آن ها منکشف شده است.
امام خمینی(ره)؛ آیا وارد شدیم در این میهمانخانه یا اصلاً وارد نشدیم؟
این ضیافت، همهاش ترک است؛ ترک شهوات از قبیل: خوردنیها، نوشیدنیها و جهات دیگری که شهوات انسان اقتضاء میکند. اوّلین و مهمترین قدمِ خودسازى هم این است كه انسان به خود و به اخلاق و رفتار خود با نظر انتقادى نگاه كند؛
البته حساب امثال من با کرام الکاتبین است، اما من به شما آقایان و به هر کس که این کلمات میرسد و به ویژه، طبقه جوان عرض میکنم که آیا در این مهمانخانه رفتید؟ استفاده کردید؟ از شهوات خصوصاً شهوات معنوی چشم پوشیدید؟ یا اینکه مثل من هستید؟
رهبری؛ خودسازی درس بزرگ ماه رمضان
آنچه كه من به مردم عزیزمان در این خطبه عرض مى كنم، این است كه بزرگترین درس ماه رمضان، خودسازى است. اوّلین و مهمترین قدمِ خودسازى هم این است كه انسان به خود و به اخلاق و رفتار خود با نظر انتقادى نگاه كند؛ عیوب خود را با روشنى و دقّت ببیند و سعى در برطرف كردن آنها داشته باشد. این از عهده خود ما برمى آید و این تكلیفى بر دوش ماست.آیت الله جوادی؛ رمضان ماه آزادی انسان ها
ماه مبارک رمضان ماه ضیافت خداست که انسان در این ماه مهمان الهی است. روح ما کلمه ای از کلمات الهی است.قرآن هم کلامی از کلام های الهی است. هر اندازه که توانستید مهمان این کتاب باشید؛ از این کتاب بهره ببرید، بخوانید و بالا بروید و خودتان را ارزان نفروشید. ماه مبارک رمضان، انسان باید مهمان چنین کتابی باشد!
هیچ عبادتی مثل روزه ویژگی پاک کردن و تمیز کردن را ندارد. در روایت داریم که می فرماید: «اَلصُّومُ لی وَ اَنَا اُجزی به» خدا می فرماید: روزه برای من است. نمی فرماید نماز برای من است، هم چنان که می فرماید در زمین کعبه خانه من است، در ماه های سال، ماه رمضان ماه من است
در آن بیان نورانی وجود مبارک رسول گرامی(ص) فرمود به اینکه: این ماه شما با استغفار خودتان را آزاد کنید! آزادی از بهترین نعمت هاست. آزادی از هوا و هوس، از عفریت درون و بیرون، بهترین فضیلت است. فرمود: این ماه که مهمان خدا هستید، ان انفسکم مرهونه بذنوبکم ففکوها بالاستغفار. آن را با استغفار کردن آزاد کنید. وقتی جانتان آزاد بود، مثل مرغ باغ ملکوت است که قدرت پرواز دارد و می تواند در کنار این آیات الهی ترقی کند.
کسی که آزاد نباشد، کسی که مهمان خدا نباشد، کسی که از آن طعام نچشیده باشد، نه برای خودش سودمند است، نه برای جامعه نفع آور! این نه بالغ است، نه مبلغ! اگر ان شاءالله ضیف الرحمن شد، جزء ضیوف الرحمن شد، خودش را آزاد کرد و بهره ای از فیض الهی برد، آنگاه به نصاب تبلیغ می رسد. تا کسی بالغ نباشد، مبلغ نیست!
آیت الله مصباح؛ روزه برای خود خدا است
هیچ عبادتی مثل روزه ویژگی پاک کردن و تمیز کردن را ندارد. در روایت داریم که می فرماید: «اَلصُّومُ لی وَ اَنَا اُجزی به» خدا می فرماید: روزه برای من است. نمی فرماید نماز برای من است، هم چنان که می فرماید در زمین کعبه خانه من است، در ماه های سال، ماه رمضان ماه من است، در بین عبادات هم می فرماید، روزه برای من است. نماز برای شما و حج برای جامعه. اما روزه برای من است. شاید راز آن این باشد که هیچ عبادتی به اندازه روزه انسان را از وابستگی به دنیا جدا نمی کند. روزه آدم را وارسته و پاک می کند. سنگ ها را از پای انسان باز و مرغ دل را آماده پرواز می کند. در هیچ عبادتی جز روزه این حالت برای انسان به وجود نمی اید. کسانی که آداب روزه را درست رعایت کنند، لذت هایی از حالت سبکی روح می برند که از هیچ عبادتی نمی برند.منابع:
سایت حوزه
صحیفه امام خمینی
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار رهبری
افکار نیوز