چرا همه می‌خواهند جهنم بروند!

پیغمبر خدا فرمودند: اگر بندگان خدا بدانند، ماه رمضان چه خبر است، خوابتان عبادت است. نفس كشیدن ثواب سبحان الله دارد. دعاهایتان مستجاب می‌شود. شیطان دست و بالش بسته است. اینها امتیازات ماه رمضان است. ماهی است كه خدا اینقدر چند برابر حساب می‌كند كه در فكر ما هم نمی‌گنجد.

در رابطه با قرآن از یكی از بزرگان جمله‌ای را دیدم. فرموده بود: همه می‌پرسند چرا اینقدر قرآن می‌خوانیم، نمی‌فهمیم؟ در عین حال كه همه می‌گویند: اگر می‌خواهید زبانتان خوب شود، یك دو هفته در محیطی بروید كه زبانشان انگلیسی است. كم كم زبانتان راه می‌افتد. پنجاه سال است با زبان قرآن حرف می‌زنیم، هنوز زبان ما راه نیافتاده است. آن بزرگ فرموده بود: اگر می‌خواهید باب فهم قرآن برای شما باز شود، باید پانصد بار ختم قرآن كنید. حساب كردم چهل سال اگر روزی یك جز قرآن را بخوانم، ماهی یك ختم قرآن داشته باشم، پانصد بار ختم كردم. 15 سال اول زندگی كه هیچ، از 15 سالگی تا 55 سالگی، چهل سال می‌شود.

اگر بلافاصله بعد از سن تكلیف روزی یك جز قرآن را بخوانم، تازه در 55 سالگی احتمالاً بفهمم قرآن چه می‌گوید. همین قدر قرآن را بخوانیم كه یك مقدار حجاب كنار برود. گاهی علم من برای من حجاب می‌شود. گاهی وقت‌ها عبادت‌های من حجاب می‌شود. گاهی وقت‌ها خیرات من حجاب است. وقتی كه علم من، عبادت و خیرات من از خدا بزرگتر می‌شود. برای اینها عدد قائل می‌شود.

شروطی برای بهره مندی بهتر از ماه رمضان

برای اینكه از ماه رمضان بی بهره نباشیم و گرسنگی و تشنگی بی‌خود نكشیم، رعایت سه شرط در ماه رمضان لازم است؛
اولین شرط مراقبت؛ همه عمر باید مراقبت بر حلال و حرام خدا را كنیم. در این ماه باید بیشتر شود. روزه فقط مراقبت بر نخوردن و نیاشامیدن نیست. چشم هم باید روزه باشد. گوش هم باید روزه باشد. زبانم هم باید روزه باشد. دستم هم باید روزه باشد. پایم هم باید روزه باشد. فكر و دل هم باید روزه باشد. روزه خودش مجاهدت است. اگر این مجاهدت با مراقبت عجین شود، غوغا می‌كند.

دومین شرط مجاهدت؛ فرصت كم، مسیر طولانی، غنایم فراوان، هركس زرنگ‌تر باشد و بیشتر كار كند، سهمش بیشتر است. وقتی می‌گویند: نفس تسبیح است. بعضی می‌گویند: تند تند نفس بكشیم. خدا آیت الله جوادی املی را حفظ كند. می‌فرمودند: بعضی فكر می‌كنند بهشت رفتن خیلی سخت است. نه بهشت رفتن خیلی آسان است. تعجب می‌كنیم چرا همه می‌خواهند جهنم بروند!!! مجاهدت كنیم، مراقبت كنیم، در این مجاهدت و مراقبت باید اقتدا كنیم. ببینیم اولیای خدا چه كردند. «الرَّاغِبُ عَنْهُمْ مَارِقٌ وَ الْمُقَصِّرُ عَنْهُمْ زَاهِقٌ وَ اللَّازِمُ لَهُمْ لَاحِق‏» (بحارالانوار/ج23/ص234) كسی از خودش چیزی در نیاورد. همان كه دین خدا گفته است.

سومین شرط اقتدا؛ حضرت آیت الله جوادی آملی فرمودند: شب قدر كه گفتند: قرآن بر سر بگیرید، قرآن را بر سرت بگذار و كلام دیگری را نگو. ده بار بگو: الهی بمحمد، بعلی، به فاطمه و.. بعد هرچه خواستی بگو. همانطور كه اهل‌بیت انجام دادند. چطور پیغمبر فرمودند: «صَلُّوا كَمَا رَأَیْتُمُونِی أُصَلِّی» (بحارالانوار/ج82/ص279) در دعا هم دعا كنیم، همانطور كه پیغمبر دعا می‌كرد.

---

منبع:
برنامه سمت خدا؛ بیانات حجت الاسلام ماندگاری