غاز دانا

 
در میان جنگلی انبوه، درخت بسیار بلندی قرار داشت. روی شاخه های آن دسته ای از غازهای وحشی لانه ساخته بودند. درخت آن قدر بلند بود که غازها می توانستند روی آن دور از چشم شکارچی ها زندگی راحتی داشته باشند.

یک روز غاز پیر، در پای درخت چشمش به گیاهی کوچک افتاد. خوب به آن نگاه کرد. آن گیاه یک گیاه رونده بود. غاز فوری بالای درخت رفت و به غازهای دیگر کفت: آیا گیاه رونده ای را که در کنار درخت روییده است، دیده اید؟ ما باید آن را از بین ببریم.

غازها با تعجب به گیاه کوچک نگاه کردند و گفتند: آن که گیاهی کوچک است. تازه از خاک درآمده. برای چه باید آن را از بین ببریم؟
غاز پیر گفت: آن گیاه حالا کوچک است، اما به زودی رشد می کند. از درخت بالا می آید و کم کم ضخیم و محکم می شود.
غازها گفتند: خب، رشد کند، مگر چه اشکالی دارد؟
غاز پیر گفت: اگر این گیاه بزرگ شود و دور درخت بپیچد، شکارچی می تواند به کمک آن از درخت بالا بیاید. آن وقت ما نمی توانیم به راحتی این جا زندگی کنیم.

هر چه غاز پیر گفت، غازهای دیگر حرف هایش را قبول نکردند و گفتند: این گیاه کوچک است، باید صبر کرد. شاید آن طور که تو می گویی خطری در کار نباشد.

روزها گذشت. گیاه رونده رشد کرد و رشد کرد. خود را به تنه درخت رساند و از آن بالا رفت و روز به روز محکم تر شد.

یک روز صبح وقتی که غازها برای پیدا کردن غذا از لانه بیرون رفته بودند، یک شکارچی به جنگل آمد و با دیدن درخت، متوجه شد غازهای وحشی روی آن لانه دارند. شکارچی با کمک گیاه رونده که شاخه هایش مثل طناب دور درخت پیچیده شده بود، بالا رفت. دام خود را پهن کرد و پایین آمد. غازهای بی خبر از همه جا از راه رسیدند و نشستند. ناگهان متوجه شدند که در دام شکارچی اسیر شده اند. هر چه بال زدند فایده ای نداشت. غازها شروع کردند به فریاد کشیدن.

غاز پیر گفت: سر و صدا نکنید. تقصیر خود شماست. من گفته بودم که این گیاه رونده اگر بزرگ شود باعث دردسر ما می شود، اما قبول نکردید. حالا قبل از آن که شکارچی از راه برسد و همه ما را بکشد باید ف5کری بکنیم.

غازها خجالت زده گفتند: ما نادان بودیم که حرف تو را قبول نکردیم. تو که دانا هستی بگو چه باید بکنیم؟
غاز پیرگفت: وقتی شکارچی از راه رسید باید خودمان را به مردن بزنیم. او با پرنده های مرده کاری ندارد.

صبح روز بعد، همان طور که غاز دانا گفته بود شکارچی به آن جا آمد. از درخت بالا رفت و خود را به دام رساند، اما دید همه غازها در دام مرده اند. به همین خاطر آن ها را یکی یکی از تور درآورد و روی زمین پرت کرد. غازها آن قدر منتظر شدند تا شکارچی آخرین غاز را هم روی زمین پرت کرد. بعد، همه با هم بال زدند و پرواز کردند. شکارچی با تعجب به پرواز آن ها نگاه کرد. بعد از درخت پایین آمد و از آن جا دور شد.

کودک و نوجوان تبیان
تنظیم: فهیمه امرالله- منبع: کتاب قصه های شیرین و دلنشین (کلیله و دمنه)