در پی حواشی انتخابات عراق
انتخابات عراق و پیشگامی مقتدی صدر
یکی از عللی که نتیجه‌ی انتخابات عراق را به سمت پیروزی مقتدی صدر بُرد، سخنان مرجعیت دین عراق و متحیر کردن مردم در شرکت و یا عدم شرکت در انتخابات بود که به گفته منابع خبری؛ این موضوع سبب شد که میزان مشارکت مردم تا حد زیادی کم‌رنگ شود، به‌طوری از زمان سقوط رژیم تاکنون بی‌سابقه بوده است.
نویسنده : سید محمدرضا آقامیری
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1397/02/26 ساعت 11:50
اما به واقع چرا مقتدی صدر با آنکه از لحاظ علمی از سایر علمای اعلام نجف و عراق در مرتبه‌ی نازل‌تری قرار دارد، تا این اندازه بین مردم محبوبیت پیدا کرده و اکثریت آرای انتخابات را به خود اختصاص داده است؟! این موضوع چند بُعد مهم دارد؛ نخست وابستگی مقتدی به خاندان رفیع صدر که محبوبیت زیادی بین شیعیان دارند. این خاندان، سابقه‌ی علمی درخشانی دارند که طی پانصد سال گذشته در کشورهایی نظیر لبنان، ایران و عراق حضور کسب کرده‌اند. از بزرگان این خاندان می‌توان به امام موسی صدر، آیت‌الله العظمی سید صدرالدین صدر، سید اسماعیل صدر و ده‌ها شخصیت برجسته دیگر اشاره کرد.
دلیل دیگر؛ اعتماد غیرقابل وصفِ مردم عراق به این روحانی پرنفوذ است که این جریان را باید در خود مقتدی و تعامل وی بر اساس منش مردم عراق، جستجو کرد.
در این دوره‌ی تاریخی، پیشگام انتخابات عراق؛ مقتدی صدر است که متاسفانه روابط نزدیک و خاص وی با عربستان و شخص بن‌سلمان؛ فضای سیاسی عراق را ملتهب خواهد نمود.
در این میان سبب دیگری که چنین نتیجه‌ی انتخاباتی را در عراق رقم زد؛ سخنان مرجعیت دین عراق و متحیر کردن مردم در شرکت و یا عدم شرکت در انتخابات بود که به گفته منابع خبری این موضوع سبب شد که میزان مشارکت مردم تا حد زیادی کم‌رنگ شود، به‌طوری از زمان سقوط رژیم تاکنون بی‌سابقه بوده است.
آنچه می‌توان در این مجال گفت آن است که اگر چنین موضع‌گیری خاصی از سوی مراجع نبود؛ بی‌شک پیروزی مقتدی صدر و پیشگامی او تحقق نمی‌یافت! برخی تحلیل‌گران نیز پا را فراتر گذاشته و می‌گویند؛ این موضع‌گیری علاوه بر پیشگامی مقتدی، موجب تقویت جناح سنی عراق نیز گردیده است.
به هرحال در این دوره‌ی تاریخی، پیشگام انتخابات عراق؛ مقتدی صدر است که متاسفانه روابط نزدیک و خاص وی با عربستان و شخص بن‌سلمان؛ فضای سیاسی عراق را ملتهب خواهد نمود. از این بابت، باید جریاناتِ آتی عراق را بیش از پیش مورد بررسی قرار داد زیرا اگر کوچک‌ترین خللی در روابط میان کشورهای منطقه ایجاد شود، بسیار زیان‌بار بوده و اگر وحدت و همکاری آن‌ها گسترش یابد، می‌توان به شکست غربی‌ها در راستای امنیت‌زدایی در خاورمیانه، امیدوار شد.
به هر حال با توجه به آنچه که گفته شد و نیز نگاهی به تنش‌های سیاسی منطقه خاورمیانه، باید بیش از پیش بر استحکام روابط بین ایران و عراق توجه داشت و اجازه ندهیم که روی کار آمدن حزب و تشکلی خاص، زمینه‌ساز نفوذ غربی‌ها و ایجاد اختلافات درون منطقه‌ای شود.
