تبیان، دستیار زندگی

به همسرتان کمک کنید

پیشنهاداتی به مردان در ماه مبارک رمضان

وقتی هلال روشنی‌بخش ماه رمضان از گوشه آسمان چشمک‌زنان رخ نشان می‌دهد، برای هرکسی فارغ از همه احساس‌های معنوی، حسی دارد از گذشته‌ها. مثل روزهای آخر اسفند که بوی عیدی و سبزی پلو و خانه ‌تکانی می‌دهد این ماه هم لبریز خاطرات است. ماه رمضان یعنی آوای ربنا، یعنی زمزمه‌‌های زیر لب قرآن خواندن مادر، یعنی عطر شله‌زرد نذری و طعم زولبیای تازه.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
همکاری مردان

 برای مادرها، برای این فرشته‌های آرام و پرکار خانه، ماه رمضان ماه آغاز تلاش‌های عاشقانه‌تر و خالصانه‌تر است. وقتی از صبح سحر تا لحظه‌های افطار با دهان روزه بیشتر وقت‌شان را توی آشپزخانه می‌گذرانند، انگار رمضان را مادرها معنادارتر می‌کنند. اما چه لطفی دارد اگر بتوان بخش کوچکی از این کارها را از دوش‌شان برداشت. عاشقانه‌‌تر زمانی است که مرد خانه بخشی از این بار را از دوش‌ همسرش بردارد و خستگی‌هایش را اندکی بکاهد. با کارهای کوچک اما آثاری بزرگ... اثری به اندازه این روایت: «علی‌بن ابی‌طالب می‌فرمود: روزی رسول خدا بر ما وارد شد و فاطمه کنار دیگی نشسته بود و من عدس پاک می‌کردم. فرمود: ای اباالحسن! گفتم: بله ای رسول خدا! فرمود: از من بشنو و من سخن نمی‌گویم مگر از جانب پروردگارم؛ هیچ مردی نیست که همسرش را در خانه یاری دهد مگر این که برای او عبادتی بسیار فراوان و شب زنده‌داری به شمار می‌آید.» (مفاتیح الحیاة، ص 257، اثر آیت ا... جوادی آملی)

چند پیشنهاد برای همکاری‌های مردانه در کارهای خانه/خرید کردن برای احتیاجات ماه رمضانی

خیلی وقت ها، خرید کردن یک کار مشترک میان زن و مرد است. گاهی مرد در بیرون از خانه است و با دست پر برمی گردد و مایحتاج خانه را می خرد، گاهی هم زن وسط روز بیرون می رود و خرده خریدها را انجام می دهد. برای خریدهای بزرگ تر و اساسی تر هم هر دو با هم شال و کلاه می کنند و می روند به مرکز خرید یا میدان تره بار. اما ماه رمضان، ماه خرید کردن های بسیار است و اقلام زیاد دیگری به سبد خرید خانواده اضافه می شود. از طرف دیگر روزه داری در هوای گرم، طاقت بیرون رفتن در میان روز را از آدم می گیرد. این طور وقت ها مرد خانه می تواند با یک تماس کوچک قبل از آمدنش به خانه از احتیاجات خانم خانه بپرسد. یا قبل از بیرون رفتن از همسرش فهرست خرید بخواهد و به او بگوید: خانم! هوا گرمه شما هم روزه داری. بیرون نرو، چیزی خواستی یه زنگ بزن خودم می خرم.

در سفره های افطاری و سحری

مردها خسته اند. از صبح روزه بوده اند و با همان زبان روزه دار رفته اند در گرمای تابستان به محل کارشان. حالا دم افطار با یک بغل خرید آمده اند و منتظرند صدای ربنا و اذان بیاید تا بنشینند کنار سفره. توقع این که این مردان خسته و تشنه در انداختن سفره و حواشی آن سهیم شوند کمی دور از ذهن است اگر چه در حقیقت ثوابی صدچندان دارد و لطفی است که از نظر خداوند دور نمی ماند. اما در این مواقع زنان خودشان می دانند یک سفره آماده با یک پارچ شربت تگرگی و سبزی خوردن و غذای باب میل شوهر چقدر مردشان را دلگرم می کند. با این همه مرد هم می داند که همسرش خسته است از صبح با زبان روزه پای شعله داغ اجاق گاز بوده و غذا، سالاد، شربت، چای، سبزی خوردن، شله زرد و مسقطی و خرما آماده کرده است. اینطور وقت ها مرد خانه می تواند بعد از افطار یک گوشه کار را بگیرد و به همسرش کمک  کند؛ در کارهایی مثل سفره پاک کردن، جمع کردن ظرف ها و حتی کمک کردن در شستن ظرف ها. در سفره سحری هم کارهای زیاد و کوچکی هست که مرد می تواند انجامشان دهد.

در انجام امور غیرشاق در حالت نشسته و لمیده

همه کارها به انرژی زیادی نیاز ندارند. خیلی از کارهای خانه در تعداد و کثرت و تنوع شان آزار دهنده اند و نه در سختی و یا حتی زمان انجام دادن. مرد خانه می تواند همان طور که جلوی تلویزیون برای دیدن سریال نشسته  برنج پاک کند، لوبیا و عدس تمیز کند، برای سحر سبزی پاک کند. این کارهای کوچک که می شود نشسته انجام شان داد مصادیق زیادی دارند. کافی است به خانم خانه بگویید چون خسته اید نمی توانید کمک زیادی به او بکنید، اما مایلید که در خرده کارهای معمولی  که می شود نشسته انجام شان داد کمک شان کنید. این یک پیشنهاد خوب و مفید است. از سوی دیگر می توان در نگهداری بچه ها و بازی کردن با آن ها با بازی های جذاب، اما کم تحرک و نشسته، مادرشان را مدتی از مسئولیت نگهداری یا خراب کاری های احتمالی، نجات داد. این یک کمک بزرگ است که باعث می شود خانم خانه با سرعت و آرامش بیشتر به کارها برسد و از سوی دیگر باعث می شود بچه ها ساعاتی را با پدرشان بگذرانند.

در میزبانی از میهمانان برای مراسم افطاری

زن ها و مادرها عاشق افطاری دادن هستند. این که روزه دارانی را دعوت کنند که بنشینند سر سفره خانواده و با غذای دستپخت آن ها روزه بگشایند حال شان را خوب می کند و تصور این که با این مراسم کوچک، اما پرزحمت به اجر بزرگی رسیده اند روزه داری را برایشان آسان می کند. اما زن ها خیلی وقت ها در این مراسم دست تنها هستند. باید همه چیز را در نظر بگیرند، از کمیت و کیفیت غذا و چیدمان سفره، تا علایق میهمانان و نیز تمیزی و مرتبی خانه ای که قرار است میهمان پایش را بگذارد آن جا. همه و همه دغدغه های زنانه یک ضیافت افطاری است. تازه بعد از مراسم با یک دو جین ظرف نشسته و کارهای سحری فردا. در این مواقع مرد خانه یک نقش کلیدی دارد. میزبان هر دو نفر هستند و هر دو باید در حد توان خود در کارها و نیز اجر معنوی اش سهیم باشند. گاهی گرفتن غبار از سر و روی لوازم خانه، زدن جارویی مختصر، کمک در تهیه سالاد، شربت، چیدن خرماها و سبزی ها توی ظرف ها، حتی نگهداری از بچه ها یا بیرون بردن شان از خانه ای که برای پذیرایی میهمان آماده می شود، پهن کردن سفره و چیدن ظرف ها و بعد از افطار هم کمک در جمع کردن و شستن آن ها و دوباره مرتب کردن خانه و یا حتی دوباره مسئولیت بچه ها را برعهده گرفتن، بزرگ ترین و بهترین کمک های دنیاست.

کارها و غذاهای مردانه

آقایان شاید با ترغیب، تشویق و حتی خواهش های دیگران سمت خیلی کارها نروند، اما بنا به دلخواه شان خیلی کارها را انجام می دهند، یعنی مسیر کارها را برای جذب مشارکت آقایان باید به سمت موارد دلخواه آن ها برد تا انگیزه کمک داشته باشند؛ به طور مثال به جای آن که خانم خانه از شوهرش بخواهد که: مواظب بچه باش! می تواند بگوید: کمی با بچه کشتی بگیر!! فوتبال بازی کن!! خلاصه سرگرمش کن و... آقایان کارهایی مثل سیخ کشیدن کباب، روشن کردن آتش با زغال و... را دوست دارند، اما حوصله کارهایی را که ظریف کاری فانتزی می خواهد ندارند. خلاصه این که لحن تقاضا از آقایان، نوع کاری که خواسته می شود و بسیاری چیزها هر کدام قلق هایی دارد که خانم ها باید به آن اشراف داشته باشند تا مشارکت برای آقایان لذت بخش باشد.

و اما کار نتراشیدن برای همسر

گاهی وقت ها لازم نیست مردها حتما کاری انجام دهند. متاسفانه برخی مردها عادت کرده اند که بنشینند و دستور بدهند. گاهی برایشان سخت است که در کارهای خانه کمک کنند و به تمرین نیاز دارند. گاهی آن قدر خسته اند که حتی اگر بخواهند هم، نمی توانند باری از دوش همسرشان بردارند. برای این مردها هم دو دستورالعمل کلی وجود دارد. اول این که اگر در کارِ خانه مشارکت ندارند حداقل تولید کار جدید هم نکنند. یعنی مدام چیزی نخورند و ظرف های نشسته را بگذارند این ور و آن ور خانه، لباس هایشان را در هنگام ورود بگذارند سر چوب لباسی یا داخل کمد، کفش ها و کیف شان را در جای مشخص خود قرار دهند، اگر برای انجام کار وسایل شان را جایی پهن کردند دوباره آن ها را جمع کنند و بگذارند سر جایشان و دومین دستورالعمل کمک کلامی است؛ یعنی سپاسگزاری، قدردانی و دیدن زحمات بانوی خانه شان و این که فراموش نکنند بچه ها از رفتارهای پدر و مادرشان زندگی کردن، مشارکت و همدلی را می آموزند.


منبع: پارس نیوز
مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.