عقد بیع چیست؟
عقد بیع عقدی است که بهموجب آن شخصی، مالی را در ازای مال دیگر به شخص دیگری واگذار میکند، به این صورت که مالک مال، یعنی فروشنده در ازای دریافت پول، مالیکت مال خود را به شخص دیگر، یعنی خریدار واگذار میکند و متقابلا خریدار نیز با دریافت مال از فروشنده پول خود را در اختیار وی قرار میدهد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1397/02/26
ارکان عقد بیع
۱. ایجاب و قبولایجاب، انشای معامله توسط فروشنده و قبول، اعلام رضایت به معامله توسط خریدار است. مانند آنکه فروشنده بگوید این اتومبیل را به مبلغ ۱۰ میلیون تومان به تو فروختم و خریدار بگوید خریدم.
۲. متعاملین
بایع و مشتری طرفین عقد بیع محسوب میشوند و چون بهواسطهی عقد بیع در اموال و دارایی خود تصرف میکنند قانونا برای انعقاد معامله باید عاقل، بالغ و رشید باشند و قصد و رضایت در انعقاد عقد داشته باشند، زیرا معامله با شخص مست و بیهوش و شخص فاقد قصد، باطل است.
۳. ثمن
رکن دیگر عقد بیع ثمن است که از جانب خریدار در قبال دریافت مبیع به فروشنده پرداخت میشود.
۴. مبیع
عوضین عقد بیع، مبیع و ثمن هستند. مبیع کالایی است که از جانب فروشنده به خریدار تملیک میشود که باید دارای شرایطی باشد، ازجمله اینکه مالیت داشته باشد، قابل خریدوفروش باشد، قابل تسلیم باشد و… که در ادامه به بیان آن خواهیم پرداخت.
مورد معامله باید مال یا عملی باشد که هریک از متعاملین تعهد تسلیم یا ایفای آن را میکنند. مورد معامله باید مالیت داشته باشد، مشروع باشد، معلوم و معین باشد، قابل نقل و انتقال باشد، قابل تسلیم باشد.
عقد بیع در صورتی صحیح است که مبیع دارای اوصاف زیر باشد:
مورد معامله باید مال یا عملی باشد که هریک از متعاملین تعهد تسلیم یا ایفای آن را میکنند. مورد معامله باید مالیت داشته باشد، مشروع باشد، معلوم و معین باشد، قابل نقل و انتقال باشد، قابل تسلیم باشد.
۱. هنگام عقد موجود باشد
۲. مبیع باید مالیت داشته باشد
۳. مبیع قابل خرید و فروش باشد
۴. مبیع باید معلوم و معین باشد
شرایط صحت عقد بیع
۱. اراده (قصد و رضایت)اصل حاکمیت اراده بیانگر این امر است که هرکس در انعقاد قرارداد آزاد است و میتواند طرف معامله خود را آزادانه انتخاب کند. خریدار و فروشنده میتوانند شرایط و آثار عقد را تعیین کنند و رابطهی حقوقی خود را هرطور که خود میخواهند به وجود بیاورند، مشروط بر آنکه این آزادی نامحدود مخالف نظم عمومی و اخلاق حسنهی جامعه نباشد.
۲. اهلیت طرفین معامله
قانونا متعاملین در انعقاد قرارداد باید اهلیت داشته باشند. برای اینکه متعاملین اهل محسوب شوند باید بالغ، عاقل و رشید باشند. سن بلوغ در پسران ۱۵ سال تمام قمری و در دختران ۹ سال تمام قمری است. معامله با اشخاصی که عاقل، بالغ یا رشید نیستند بهواسطهی عدم اهلیت باطل است.
۳. مورد معامله
مورد معامله باید مال یا عملی باشد که هریک از متعاملین تعهد تسلیم یا ایفای آن را میکنند. مورد معامله باید مالیت داشته باشد، مشروع باشد، معلوم و معین باشد، قابل نقل و انتقال باشد، قابل تسلیم باشد.
۴. جهت معامله
جهت معامله انگیزهی طرفین در انعقاد معامله است. در معامله لازم نیست که جهت آن تصریح شود اما اگر تصریح شد حتما باید مشروع باشد والا معامله باطل است.
آثار بیع
مطابق مادهی ۳۶۲ قانون مدنی، آثار بیعی که صحیحا واقع شده باشد به شرح زیر است:الف) به مجرد وقوع بیع، مشتری مالک مبیع و بایع مالک ثمن میشود. نخستین اثر عقد بیع تبدیل مالکیت است؛ به این معنا که با انعقاد عقد بیع، مشتری مالک مبیع و تمام منافع آن میگردد و فروشنده مالک ثمن میشود، بهنحوی که میتوانند هرگونه تصرفی که بخواهند در مال خود بنمایند و حتی آن را با یک عقد جدید به غیر واگذار کنند.
ب) عقد بیع بایع را ضامن درک مبیع و مشتری را ضامن درک ثمن میکند. اثر دیگر عقد بیع تعهداتی است که برای هریک از طرفین در ضمانت جنس مورد معامله حاصل میشود.
ج) عقد بیع، بایع را به تسلیم مبیع ملزم میکند. تعهد بایع بر تحویل مبیع بنابر شروط مورد توافق طرفین از آثار عقد بیع است.
د) عقد بیع مشتری را به تأدیهی ثمن ملزم میکند. تعهد مشتری بر تحویل ثمن نیز یکی دیگر از آثار عقد بیع است.
اوصاف عقد بیع
۱. بیع از عقود تملیکی استعقد تملیکی، عقدی است که به محض ایجاب و قبول مالکیت به طرف مقابل منتقل میشود و انتقال مالکیت منوط به تحقق شرطی نخواهد بود. در عقد بیع نیز، به محض اینکه خریدار و فروشنده در خصوص مبادلهی دو کالا و شرایط آن با یکدیگر توافق نمودند مبیع و ثمن خودبهخود مبادله میشود و مالکیت مبیع به خریدار و مالکیت ثمن به فروشنده منتقل میشود.
۲. بیع از عقود معوض است
عقد معوض، عقدی است که در آن مبادله یک مال با مال دیگر صورت میگیرد. به بیان دیگر بیع از عقود رایگان که در آن یکی از طرفین مالی را بدون عوض در اختیار دیگری قرار میدهد، نیست.
۳. بیع عقدی لازم است
عقد لازم عقدی است که هیچیک از طرفین حق برهم زدن آن را نداشته باشند مگر در مواردی که قانون این اجازه را به طرفین بدهد (از طریق اعمال خیارات قانونی) یا طرفین بخواهند عقد را اقاله کنند.
۴. بیع عقدی رضایی است
عقد رضایی عقدی است که انعقاد آن نیاز به هیچ تشریفاتی ندارد. در عقد بیع نیز به محض ایجاب و قبول طرفین، عقد واقع شده و فروشنده مالک ثمن و خریدار مالک مبیع میگردد. اما گاهی اوقات صرف ایجاب و قبول نیز برای وقوع بیع کافی نیست و نیاز به قبض موضوع عقد یا تشریفات خاص دارد، مثلا در بیع صرف (بیع طلا ونقره) قبض موضوع عقد شرط تحقق و صحت عقد است و در فروش اموال دولتی برگزاری مزایده شرط است.
منبع: پایگاه خبری چطور