تبیان، دستیار زندگی

نحوه ی رفتار با دختر نوجوان

در خانه حرف، حرف دختر نوجوانم است!

پدر و مادرها، الگوی فرزندان شان هستند و مشورت کردن یکی از بهترین شیوه های تربیتی است و اگر والدین به آینده فرزندشان اهمیت می دهند، باید آن را به صورت عملی، آموزش دهند. مشورت با فرزندان در شکل ابتدایی و در مقدماتی ترین مراحل خود، از زمانی آغاز می شود که شما به کودک تان اجازه می دهید درباره بخشی از امور خود اظهار نظر کند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
نوجوان، کودکی، مشورت کردن، سن بلوغ،خانواده،اعتماد به نفس،تصمیم گیری، خانواده ایرانی

 نمی توان محدوده سنی دقیق و قطعی برای شروع این مرحله در نظر گرفت زیرا فرزندان به فراخور جنسیت، میزان رشد هوش اجتماعی و رشد شناختی، قابلیت های متفاوتی دارند بنابراین ممکن است کودکی در سن سه سالگی بتواند بین چند گزینه، کفش مناسب با فصل و موقعیت قرار گرفته در آن را انتخاب کند ولی کودکی دیگر در همان سن حتی از انتخاب یک اسباب بازی مناسب برای خودش عاجز باشد.

تعریف علمی مشورت کردن
در قدم اول باید بدانیم زمانی که صحبت از مشورت کردن به میان می آید، مقصودمان صرفا کمک گرفتن از یک فرد برای حل مشکل یا مسئله ای که خودمان به هر دلیلی از تصمیم گیری درست درباره آن عاجزیم، نیست. در فرهنگ های علوم رفتاری، مشورت کردن به این ترتیب تعریف می شود: «استفاده از نظرات و زاویه دید افراد درباره موضوعی که قصد انجام کاری برای آن را داریم.» حال این بحث و بررسی، به طور قطع و الزاما به حل مسئله منجر نمی شود. گاهی این بحث و بررسی به فرد کمک می کند تا ابعاد مسئله خود را از دریچه نگاه فرد یا افراد دیگری ببیند و در نتیجه در مقام تصمیم گیر اصلی که عواقب تصمیم هایش متوجه خود اوست، بهترین عملکرد را از خود بروز دهد. حال که با نگاه دیگری به مقوله مشورت آشنا شدید، می توانید با دید منطقی تری به ابعاد و روش های مشورت با فرزندان توجه کنید.
زمانی که صحبت از مشورت کردن به میان می آید، مقصودمان صرفا کمک گرفتن از یک فرد برای حل مشکل یا مسئله ای که خودمان به هر دلیلی از تصمیم گیری درست درباره آن عاجزیم، نیست بلکه استفاده از نظرات و زاویه دید افراد دیگر درباره کاری است که قصد انجام آن را داریم.

5 توصیه برای مشورت با فرزند قبل از سن بلوغ
به هر حال در مشورت گرفتن یا نظرخواهی از کودکان پیش از سن بلوغ، نکاتی را باید مدنظر قرار داد که در ادامه مطرح می شود.
1-سن کودک، شرایط و تجربیات گذشته کودک خود را بشناسید و بعد از او نظرخواهی کنید.
2- هرگز در موضوعی که امکان انعطاف در صلاحدید خودتان نیست، از کودک نظر خواهی نکنید. به سخن ساده تر، تنها زمانی از کودک نظر بخواهید که حتما بتوانید نظرش را اجرایی کنید.
3- اگر فکر می کنید در یک نظرخواهی ممکن است بین چند گزینه با ویژگی ها و خصوصیات بسیار متنوع و پراکنده، کودک تان گیج شود و در نهایت انتخاب درستی انجام ندهد، خودتان پیش از نظرخواهی گزینه های اضافی را حذف کنید و دو یا سه گزینه را که به طور قطع همگی برای کودک مناسب هستند، در برابر کودک قرار دهید. سپس از او بخواهید از بین این گزینه ها هر کدام را که دوست دارد، انتخاب کند.
4- روش های استدلال کردن برای نتیجه گیری درست را به کودک یاد بدهید. به طور مثال برای انتخاب کفش مناسب به کودک بگویید: «این دو کفش، هر دو کفش های خوبی هستند و از نظر جنس، قیمت و کیفیت وضعیت یکسانی دارند اما اگر قصد خرید کفش برای استفاده در پارک یا تفریح را داری، این کفش که رنگ تیره تری دارد و دیرتر کثیف می شود، کفش بهتری است و کفش دارای رنگ روشن تر برای استفاده در مهمانی ها مناسب تر است. حالا خودت تصمیم بگیر کدام کفش برای تو بهتر است.»
5- اگر کودک انتخاب خود را انجام داد و در نهایت مشکلی پیش آمد، پشت او را خالی نکنید و او را به دلیل انتخابش، سرزنش نکنید. ماندن پای انتخاب هایش و پذیرفتن عواقب تلخ و شیرین آن ها را به او یاد بدهید تا در آینده بتواند با دید عمیق تر و دقیق تری انتخاب کند. از طرفی، نگران شکست در این نظرخواهی نخواهد بود و می داند که شما باز هم به او فرصت انتخاب و نظرخواهی می دهید.

5 توصیه برای مشورت با فرزند بعد از سن بلوغ
نظرخواهی و مشورت به خصوص با فرزند در آستانه سن بلوغ یا بعد از آن، با شروع تغییرات در ساختار فکری و اجتماعی فرزند شکل دیگری به خود می گیرد. کودکی که تا دیروز نظرخواهی درباره مسائل شخصی اش به او عزت نفس و حس ارزشمندی می داد، حال این اختیار عمل را حق خود می داند و به دنبال اثبات خویشتن در موقعیت های بهتر و حساس تر خانواده است. بنابراین وقت آن رسیده است که از فرزندتان در مسائل مهم تر مشورت بگیرید. نکاتی که در ادامه مطرح می شود، در رسیدن به نتیجه مطلوب شما را یاری خواهد کرد.
1- همانند مرحله قبل، پیش از ورود به مقوله مشورت در امور با فرزندتان، قابلیت ها، توانایی ها، مهارت ها و استعدادهای او را بشناسید. مشورت گرفتن در حوزه ای که نوجوان در آن مهارت یا اطلاعات کافی ندارد، تاثیر عکس دارد و شما را به نتیجه مطلوب که همان رشد و تعالی شخصیت فرزندان است، نمی رساند.
2- اگر نیاز است، پیش از شروع مشورت با فرزندتان، ابتدا از همسرتان کمک بخواهید و به قول عامیانه حرف هایتان را یکی کنید و موضوع را تا جایی که امکان دارد، خودتان حل و فصل و در ابعاد کوچک تر درباره آن با فرزندتان مشورت کنید. به این ترتیب هم والد مقتدری هستید و هم بار سنگینی را روی دوش فرزندتان نمی گذارید.
3- به فرزندتان بیاموزید که در این مرحله، نظرخواهی از او به منزله اجرای تمام و کمال نظر و خواسته او برای حل مسئله پیش رو نیست. به تعریف دیگر به او یاد بدهید که قرار است مسئله را مانند شما بررسی و درباره آن اظهار نظر کند و راه حل های پیشنهادی خود را بدهد. در واقع او هنوز در جایگاهی نیست که برای امور خانواده تصمیم گیری کند اما می تواند شما را در امور تصمیم گیری همراهی کند.
4- بازخوردهای شما به شیوه حل مسئله و اظهارات فرزندتان درباره مسئله مورد مشورت، بر اعتماد به نفس و مهارت های فردی فرزندتان تأثیر فوق العاده ای خواهد گذاشت. اگر پیشنهادها و راهکارهایی مناسب و قابل تأمل ارائه می دهد، وی را تشویق کنید و اگر موضوع را به درستی متوجه نشده یا راهکارهایش عملی نیست، با ادبیات مناسب او را قانع کنید که نمی توانید به راهکارهایش فکر کنید.
5- شیوه صحیح سنجش ابعاد مسائل مختلف از مرحله بررسی تا تصمیم گیری را در موقعیت های آزمایشی به او بیاموزید. برای مثال یک خانواده چهار نفره تصمیم به مسافرت دارند و قرار است از فرزند ارشد خود که یک پسر نوجوان است، مشورت بگیرند. با ارائه یک صورت صحیح از وضعیت فعلی تان، او را در ارائه بهترین پیشنهاد برای مقصد سفر یاری کنید. برای مثال وضعیت وسیله نقلیه، وضعیت آب و هوایی، میزان هزینه های سوخت، مکان و هزینه های جانبی را به عنوان اطلاعات اولیه برای او تشریح کنید. به این ترتیب هم بررسی همه جانبه مسئله را به او آموخته اید و هم در ارائه بهترین راهکارها کمکش کرده اید.
منبع : خراساتن
مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.