تبیان، دستیار زندگی

مباحث تفسیری استاد محسن قرائتی؛

آیا استفاده از دنیا منافاتی با زهد و تقوا دارد؟

یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ كُلُواْ مِنْ طَیِّبَتِ مَا رَزَقْنَكُمْ وَاشْكُرُواْ لِلَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ‏؛ اى كسانى كه ایمان آورده ‏اید! از نعمت‏هاى پاكیزه‏اى كه به شما روزى داده‏ ایم بخورید و شكر خدا را به جاى آورید؛ اگر فقط او را پرستش مى ‏كنید.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
استاد قرائتی
استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیه 172 سوره بقره پرداخته است.

یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ كُلُواْ مِنْ طَیِّبَتِ مَا رَزَقْنَكُمْ وَاشْكُرُواْ لِلَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ‏
اى كسانى كه ایمان آورده ‏اید! از نعمت‏هاى پاكیزه‏ اى كه به شما روزى داده ‏ایم بخورید و شكر خدا را به جاى آورید؛ اگر فقط او را پرستش مى ‏كنید.

* نکته ها                     

از رسول خدا صلى الله علیه وآله نقل شده است كه خداوند مى‏ فرماید: من مردم را خلق مى‏ كنم، امّا آنان غیر مرا مى‏ پرستند. من به آنان روزى مى‏ دهم، امّا آنان شكر دیگرى را مى‏ نمایند. [تفسیر صافى]

قرآن، هرگاه بنا دارد انسان را از كارى منع كند، ابتدا راه هاى مباح آنرا مطرح كرده و سپس موارد نهى را بیان مى‏ كند. چون مى‏ خواهد در آیات بعد، مردم را از یك سرى خوردنى، منع و نهى كند، در این آیه راه هاى حلال را بازگو نموده است.

شكر مراحلى دارد. گاهى با زبان است و گاهى با عمل. شكر واقعى آن است كه نعمت‏ها در راهى مصرف شود كه خداوند مقرر نموده است.

از هركس توقّع خاصّى است. از مردم عادّى، توقّع آن است كه پس از خوردن، دنبال گناه و وسوسه ‏هاى شیطان و فساد نروند؛ «یا ایّها النّاس كلوا... ولا تَتّبعوا خُطوات الشّیطان» [بقره، 168] ولى از اهل ایمان این توقّع است كه پس از خوردن، به دنبال عمل صالح و شكرگزارى باشند. «یا ایّها الّذین آمنوا كلوا... واشكروا» و «یا ایّها الرّسل كلوا... واعملوا صالحاً» [مؤمنون، 51]

* پیام ها                      

1- خودسازى و زهد و تقوى، منافاتى با بهره‏گیرى از طیّبات ندارد. «یا ایّها الّذین آمنوا كلوا من طیبات»

2- در مكتب اسلام، مادّیات مقدّمه‏ ى معنویات است. «كلوا، واشكروا، تعبدون»

3- اسلام در تغذیه، به بهداشت توجّه دارد. «طیّبات ما رزقناكم»

4- قبل از تأمین زندگى مردم و محبّت به آنان، توقّعى نداشته باشید. «كلوا... واشكروا»

5 - شكر، نشانه‏ ى خداپرستى و توحید ناب است. اگر انسان رزق را نتیجه فكر اقتصادى، تلاش، مدیریّت، سرمایه و اعتبارات خود بداند، براى خداوند سهمى قائل نخواهد بود تا او را شكر كند. «واشكروا للّه ان كنتم ایّاه تعبدون»

6- شكر، نمونه روشن عبادت است. «واشكروا للّه... تعبدون»

7- شكر خداوند، واجب است. «كلوا... واشكروا لِلّه»

8 - خداپرست، آنچه را خدا حلال شمرده، از پیش خود حرام نمى‏كند. «كلوا... ان كنتم ایّاه تعبدون»




منبع: خبرگزاری رسمی حوزه