دستورات امام رضا علیه السلام در آخر ماه شعبان

آخر شعبان المعظم را دریابیم..
عن عبد السلام بن صالح الهروی قال:
دخلت على أبی الحسن علی بن موسى الرضا علیه السّلام فی آخر جمعة من شعبان فقال لی:
یا أبا الصلت، إن شعبان قد مضى أكثره وهذا آخر جمعة منه فتدارك فیما بقی منه تقصیرك فیما مضى منه؛
وعلیك بالاقبال على ما یعنیك وترك ما لا یعنیك، وأكثر من الدعاء والاستغفار وتلاوة القرآن، وتب إلى الله من ذنوبك لیقبل شهر الله علیك وأنت مخلص لله عز وجل.
ولا تدعن أمانة فی عنقك إلا أدیتها، ولا فی قلبك حقدا على مؤمن إلا نزعته، ولا ذنبا أنت ترتكبه إلا أقلعت عنه.
واتق الله وتوكل علیه فی سرائرك وعلانیتك؛ "ومن یتوكل على الله فهو حسبه إن الله بالغ أمره قد جعل الله لكل شئ قدرا"
وأكثر من أن تقول فیما بقی من هذا الشهر:
"اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ"
فإن الله تبارك وتعالى یعتق فی هذا الشهر رقابا من النار لحرمة شهر رمضان.

ابوصلت گفت:
در آخرین جمعه ماه شعبان به محضر حضرت امام_ابوالحسن_الرضا (علیه السّلام) وارد شدم.
حضرتش به من فرمود:

ای اباصلت! بیشتر ماه شعبان گذشته است، و این آخرین جمعه این ماه است؛ پس در این باقیمانده، تقصیر و کوتاهی ات را نسبت به آنچه که از این ماه گذشته جبران کن.
به دنبال چیزی باش که به دردت بخورد و آنچه را که به تو نفعی نمی رساند رها کن.
زیاد دعا کن و زیاد استغفار کن و زیاد تلاوت قرآن داشته باش، و از گناهانت به سوی خداوند توبه کن،
تا ماه خدا در حالی به تو رو کند که تو برای خدا مخلص هستی.

هر امانتی به گردن داری ادا کن، و هر کینه ای که از مؤمنی در دل گرفته ای برکن، و از گناهانی که داری جدا شو.
از خدا تقوا کن و در [امور] پنهان و آشکارت بر او توکل کن؛ {و هرکس بر خدا توکل کند او برایش کافی است،
همانا خدا کارش را به سرانجام می رساند؛ خدا برای هرچیز قدری قرار داده است}.
و در باقیمانده این ماه بسیار این ذکر را بگو:
اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ، فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ

(پروردگارا، اگر در آنچه از ماه شعبان گذشت ما را نیامرزیده ای، پس در باقیمانده از آن ما را بیامرز).
چراکه هر آینه خدای تبارک و تعالی در این ماه افرادی را به حرمت ماه رمضان از آتش آزاد می کند.

---

منبع:
کانال تلگرام حجت الاسلام معاونیان به نقل از مفاتیح الجنان