نقد شبهه‌های احمد الكاتب

تحقیق حاضر برای دستیابی به اهداف زیر به نگارش درآمده است: اول، اثبات اصالت و وجود احادیث دوازده امام در دوران نبی گرامی اسلام(ص) و امامان معصوم شیعه(ع) و جعل نشدن آن در دوران بعدی؛ دوم، تبیین نحوه‌ی دلالت این احادیث بر ولادت و وجود امام دوازدهم؛ سوم، روشن نمودن بی‌پایگی شبهات احمد الكاتب و تحریفات و نسبت‌های غیر واقعی كه به امامان و دانشمندان شیعه بسته است.

پژوهشگر این اثر برای تحقق اهداف خود، در بخش كلیات پس از معرفی احمد الكاتب و كتاب وی، به شبهات وی اشاره می‌كند و بالاجمال به آنها پاسخ می‌گوید و در ادامه برای پاسخگویی تفصیلی، شبهه‌ی استدلال نكردن متكلمان شیعه به احادیث دوازده امام و معتقد نبودن نخستین شیعیان به خاتم بودن فرزند امام عسكری(ع)، اندیشه‌ی انحصار تعداد امامان را در قرن سوم در بین متكلمان و شیعیان این قرن برمی‌رسد.

شبهه‌ی آگاه نبودن امامان و شیعیان از فهرست نام امامان در بخش بعد پاسخ داده می‌شود. نویسنده، ادعای بدا در امامت سید محمد و اسماعیل را در ادامه مورد توجه قرار می‌دهد و بدا را در امامت ممكن ندانسته و دروغی بیش نمی‌داند.

اندیشمندان شیعه و فهرست نام امامان، عنوان بخش دیگری  است كه اثبات می‌كند قبل از قرن چهارم نیز احادیث دوازده امام در كتب حدیثی شیعی موجود بوده و شیخ صدوق هرگز شكی در تعداد امامان نداشته است. بحث بعدی نویسنده مربوط به شبهه‌ی احمد الكاتب درباره‌ی كتاب سلیم بن قیس است. از نظر محقق اثر، این كتاب خاستگاه اعتقاد اندیشوران شیعه به دوازده امام نیست. شبهه‌های زیدیه و همچنین دلالت احادیث دوازده امام بر وجود امام دوازدهم دو فصل پایانی كتاب را تشكیل می‌دهد. 




منبع: خبرگزاری رسمی حوزه