تبیان، دستیار زندگی

داعش سربازانی برای اسلام هراسی

ترویج اسلام هراسی، سیاستی استکباری است. سیاستی که قصد آن جلوگیری از گسترش اسلام ناب است. امروزه گروهک‌های تروریستی و به خصوص داعش سربازانی برای این طرح به شمار می‌رود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
داعش

غول‌های تبلیغاتی وابسته به استکبار، تمام تلاش خود را خرج می‌کنند تا مردم دنیا را متقاعد کنند که اسلام دینی مخوف، ضد بشری و بی‌رحم است. آنها هیچگاه اخلاق نبوی و آیات قرآنی را در اختیار افکار عمومی نمی‌گذارند تا جهانیان خود قضاوت کند. استکبار و لابی‌های ضد اسلام، با این سیاست در اصل به دنبال ترویج اسلام هراسی در جهان هستند. پروژه‌ای قدیمی که در این عصر و زمانه داعشیان، سربازی برای اجرایی کردن آن شده‌اند. همان کسانی که بویی از اسلام و قرآن و البته اخلاق نبوی نبرده‌اند؛ اما خود را دولت اسلامی معرفی می‌کنند و با این نام وحشی‌گری‌های خود را منتشر می‌کنند. متأسفانه در این میان افرادی ساده لوح دچار شبهه می‌شوند و تمام کارهای داعشیان را برخاسته از تعالیم اسلامی بر می‌شمرند.

در این متن با اشاره به آیاتی از قرآن کریم، زاویه‌هایی از سیره ضد قرآنی، سیاه و شیطانی گروهک تروریستی داعش در کشتار بی‌گناهان بر می‌داریم. به این امید که همگان با بخشی از مرام نامه الهی آشنا شوند.

داعش با گزینش و بریدن قسمت‌هایی از آیات سعی دارد کارهای خود را اعمالی قرآنی جلوه دهد. در این میان برخی همان قسمت‌ها را مرامنامه اسلام و قرآن معرفی کرده و به اسلام‌هراسی دست می‌زنند. یکی از آن قسمت‌ها، بخش کوتاهی از سوره بقره است که خدا فرموده است: «وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ[بقره/۱۹۱] و هر كجا بر ایشان دست‏ یافتید آنان را بكشید.»

گروهک‌های تروریستی و ابزارهای رسانه‌ای آنها با استفاده از این برش کوتاه قصد توجیه کارهای خود دارند و شبهه افکنان نیز این عبارت را دلیلی بر خشونت طلبی اسلام بر شمرده‌اند؛ در حالی که خود آیه، آیه قبل و آیات بعدی این عبارت را تفسیر و نحوه اجرایی شدن آن را بیان کرده است. عبارت به این صورت است:
«وَقَاتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبِّ الْمُعْتَدِینَ وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَیْثُ أَخْرَجُوكُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَلَا تُقَاتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى یُقَاتِلُوكُمْ فِیهِ فَإِنْ قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ كَذَلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِینَ فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَیَكُونَ الدِّینُ لِلَّهِ فَإِنِ انْتَهَوْا فَلَا عُدْوَانَ إِلَّا عَلَى الظَّالِمِینَ[بقره/۱۹۰-۱۹۳] و در راه خدا با كسانى كه با شما مى ‏جنگند بجنگید ولى از اندازه درنگذرید زیرا خداوند تجاوزكاران را دوست نمى دارد و هر كجا بر ایشان دست‏ یافتید آنان را بكشید و همان گونه كه شما را بیرون راندند آنان را بیرون برانید. فتنه از قتل بدتر است. در كنار مسجد الحرام با آنان جنگ مكنید مگر آنكه با شما در آن جا به جنگ درآیند پس اگر با شما جنگیدند آنان را بكشید كه كیفر كافران چنین است و اگر بازایستادند البته خدا آمرزنده مهربان است با آنان بجنگید تا دیگر فتنه‏ اى نباشد و دین مخصوص خدا شود پس اگر دست برداشتند تجاوز جز بر ستمكاران روا نیست.»

در این آیات چندین فراز مهم وجود دارد که آن عبارت کوتاه را شرح می‌دهد که در ادامه به بررسی آن می‌پردازیم:

۱- بجنگید با کسانی که به جنگ شما آمدند!

خداوند به صراحت در ابتدای آیه، بیان کرده که بجنگید، در جواب جنگی که آنها علیه شما آغاز کردند و فرموده کسانی را بکشید که شما را کشتند. عبارت به این صورت است: «وَقَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَكُمْ»
باید توجه داشت که آیه کریمه، یک مسئله کاملاً منطقی و عقلانی را مطرح کرده است. کدام عقل و منطقی اجازه می‌دهد که در مقابل تجاوز دشمن و جنگ افروزی‌های آنان سکوت کرد، یا دست به سینه نشست و تسلیم دشمن شد؟! معلوم است که تنها جنگ می‌تواند پاسخی برابر جنگ به شمار آید.

۲- سزای عملی ظالمانه

در قسمت بعدی جنگ جایز دانسته شده به شرط آنکه قبلاً دشمنان ظلمی بزرگ را مرتکب شده باشند و مسلمانان را از دیارشان بیرون کرده باشند؛ چرا که خدا فرموده است: «وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَیْثُ أَخْرَجُوكُم» یعنی اگر کافران شما را از سرزمینتان اخراج کردند، به همان صورت که با شما برخورد کردند؛ شما نیز با آنها برخورد و آنها را اخراج کرده و در سزای عمل ظالمانه آنها اقدام به جنگ کنید.

۳- فتنه بزرگتر از جنگ و قتل

در عبارت بعد خدا ضمن بیان سنگین بودن گناه فتنه‌گری نسبت به قتل، فرموده است: «وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ .... وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ» طبق این عبارت خداوند به مسلمانان اجازه می‌دهد تا در مقابل فتنه‌های دشمنان و کافران از قتل و جنگ استفاده کنند. جنگی که اولاً پاسخ فتنه‌های خودشان است و البته کاری کوچکتر نسبت به اقدامات شیطانی آنان به شمار می‌رود.

۴- توبه به جای خود

فراز بعدی بیانگر باز بودن باب توبه، حتی برای این دشمنان فتنه‌گر است و خدا فرموده است: «فَإِنِ انتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ... فَإِنِ انتَهَوْا فَلَا عُدْوَانَ إِلَّا عَلَى الظَّالِمِینَ» این فراز اعلام می‌کند که اگر کافران از اقدامات خصمانه خود دست بکشند؛ خدا آنها را خواهد بخشید و وقتی خدا می‌بخشد، چرا بنده‌اش نبخشد! در چنین حالتی دیگر دشمنی‌ای باقی نمی‌ماند و جای جنگی نیست.

۵- کافران مخاطب آیه

از آخر آیه فهمیده می‌شود که تمام این اجازه دادن‌ها و شرط گذاشتن‌ها برای رودررویی با کافران است؛ اما آنچه مشاهده می‌شود، این است که داعش و البته تمام گروهک‌های تروریستی گذشته مانند القاعده یا طالبان هیچ کدام از این شرایط را رعایت نکردند و شمشیر خود را تنها بر روی کسانی کشیدند که مسلمان هستند، به سوی کعبه نماز می‌خوانند و بی‌گناهانی هستند که شهادتین را بر لب دارند.

نتیجه گیری

کشتارهایی که امروزه از داعش دیده می‌شود؛ هیچ سنخیتی با تعالیم قرآن و اسلام ندارد. قرآن جنگ را علیه کافران و در صورت فتنه‌گری آنها جایز شمرده و جنگ را جوابی در مقابل جنگ و کشتار آنها دانسته است؛ ولی امروز ما شاهدیم داعشیان، از ملل مختلف گرد هم جمع شده‌اند و سودای خلافتی خود خوانده دارند. آنها علاوه بر کشتار غیر نظامیان حتی زنان و کودکان، با اسیران رفتاری کاملاً غیر اسلامی دارند و در اصل آنها بازیگرانی در عرصه ترویج اسلام هراسی به شمار می‌روند تا کسانی که انگیزه برپایی اسلام را دارند.

منبع :رهروان ولایت
مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.