امکان وجود سیاه چاله های نامرئی در راه شیری
پژوهش گران با استفاده از یک برنامه جدید شبیه سازی، پیش بینی کردند که شاید در راه شیری، سیاه چاله های نامرئی وجود داشته باشند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : دوشنبه 1397/02/10 ساعت 09:25
زینب شاه مرادی - مرکز یادگیری تبیان
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، اخترشناسان سعی دارند بفهمند هنگامی که سیاه‌چاله‌ها، در حال گردش در راه شیری هستند، چه اتفاقی رخ می‌دهد. معمولا، یک “سیاه‌چاله کلان‌جرم” (SMBH) در هسته کهکشان وجود دارد اما گاهی اوقات، ممکن است این سیاه‌چاله‌ها، در میان کهکشان میزبان‌شان که دور از مرکز و در مناطقی مانند هاله ستاره‌ای به جا مانده است، سرگردان باشند. هاله ستاره‌ای، یک ناحیه تقریبا کروی از ستاره‌ها و گاز است که بخش اصلی کهکشان را احاطه می‌کند.
استدلال ستاره شناسان این است که این پدیده، اغلب، نتیجه ادغام کهکشان‌ها در یک جهان در حال گسترش است. یک کهکشان کوچک‌تر، با یک کهکشان بزرگ‌تر و اصلی، ادغام می شود و سیاه چاله کلان جرم مرکزی خود را به یک مدار وسیع در کهکشان میزبان جدید می‌فرستد. پژوهشگران ” دانشگاه ییل” آمریکا، “موسسه فیزیک نجومی پاریس” (Institut d’Astrophysique de Paris) در فرانسه و ” کالج دانشگاهی لندن”(UCL) پیش‌بینی می‌کنند که شاید کهکشان‌هایی با جرم شبیه به راه شیری، میزبان چندین سیاه‌چاله کلان‌جرم باشند. آنها برای پیش‌بینی پویایی سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم درون کهکشان‌ها، از نوعی برنامه پیشرفته شبیه‌سازی کیهان شناسی استفاده کردند که نسبت به برنامه‌های شبیه‌سازی پیشین، دقت بهتری دارد.
“مایکل ترمل”، نویسنده سرپرست این پژوهش گفت: بعید است که هر سیاه‌چاله کلان‌جرمی، آنقدر به خورشید نزدیک شود که منظومه شمسی را تحت تاثیر قرار دهد. ما حدس می‌زنیم تماس نزدیک یکی از این سیاه چاله های سرگردان که می‌توانند منظومه شمسی را تحت تاثیر قرار دهند، هر ۱۰۰ میلیارد سال یا به عبارتی، نزدیک به ۱۰ بار در سن جهان اتفاق می‌افتد. ترمل ادامه داد: از زمانی که پیش بینی شد سیاه چاله های کلان‌جرم، دور از مرکز کهکشان ها و بیرون از صفحه های کهکشانی وجود دارند، احتمال تولید گاز بیشتر و نامرئی شدن آنها هم بیشتر شد.
منبع: http://bigbangpage.com
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، اخترشناسان سعی دارند بفهمند هنگامی که سیاه‌چاله‌ها، در حال گردش در راه شیری هستند، چه اتفاقی رخ می‌دهد. معمولا، یک “سیاه‌چاله کلان‌جرم” (SMBH) در هسته کهکشان وجود دارد اما گاهی اوقات، ممکن است این سیاه‌چاله‌ها، در میان کهکشان میزبان‌شان که دور از مرکز و در مناطقی مانند هاله ستاره‌ای به جا مانده است، سرگردان باشند. هاله ستاره‌ای، یک ناحیه تقریبا کروی از ستاره‌ها و گاز است که بخش اصلی کهکشان را احاطه می‌کند.
استدلال ستاره شناسان این است که این پدیده، اغلب، نتیجه ادغام کهکشان‌ها در یک جهان در حال گسترش است. یک کهکشان کوچک‌تر، با یک کهکشان بزرگ‌تر و اصلی، ادغام می شود و سیاه چاله کلان جرم مرکزی خود را به یک مدار وسیع در کهکشان میزبان جدید می‌فرستد. پژوهشگران ” دانشگاه ییل” آمریکا، “موسسه فیزیک نجومی پاریس” (Institut d’Astrophysique de Paris) در فرانسه و ” کالج دانشگاهی لندن”(UCL) پیش‌بینی می‌کنند که شاید کهکشان‌هایی با جرم شبیه به راه شیری، میزبان چندین سیاه‌چاله کلان‌جرم باشند. آنها برای پیش‌بینی پویایی سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم درون کهکشان‌ها، از نوعی برنامه پیشرفته شبیه‌سازی کیهان شناسی استفاده کردند که نسبت به برنامه‌های شبیه‌سازی پیشین، دقت بهتری دارد.
“مایکل ترمل”، نویسنده سرپرست این پژوهش گفت: بعید است که هر سیاه‌چاله کلان‌جرمی، آنقدر به خورشید نزدیک شود که منظومه شمسی را تحت تاثیر قرار دهد. ما حدس می‌زنیم تماس نزدیک یکی از این سیاه چاله های سرگردان که می‌توانند منظومه شمسی را تحت تاثیر قرار دهند، هر ۱۰۰ میلیارد سال یا به عبارتی، نزدیک به ۱۰ بار در سن جهان اتفاق می‌افتد. ترمل ادامه داد: از زمانی که پیش بینی شد سیاه چاله های کلان‌جرم، دور از مرکز کهکشان ها و بیرون از صفحه های کهکشانی وجود دارند، احتمال تولید گاز بیشتر و نامرئی شدن آنها هم بیشتر شد.
منبع: http://bigbangpage.com
