رسیدگی به مطالبات مردم

به گزارش تبیان به نقل از روزنامه ایران، معاون اول رئیس جمهوری از وجود دو نگاه در کشور گفت، نگاهی که جوانان را فرصتی استثنایی برای توسعه کشور می‌داند و دیگری نگاهی که برای ترویج جوان هراسی در جامعه تلاش می‌کند. اسحاق جهانگیری حفظ حرمت جوانان را مهم‌ترین مطالبه آنان دانست و خواستار گسترش نشاط در جامعه برای بهره‌گیری از ظرفیت‌های جوانان شد. معاون اول رئیس جمهوری همچنین با تأکید بر گفت‌وگوی ملی، خواستار برگزاری نشست‌ها و گفت‌وگو میان جوانان شد تا الگویی برای دیگران شود.

وی که در نشست هم‌اندیشی رؤسای مجامع سازمان‌های مردم نهاد سراسر کشور و جوانان احزاب و تشکل‌ها سخن می‌گفت، با بیان اینکه بسیاری از مطالبات جوانان نباید مشکل امروز کشور باشد، اظهار کرد: ما نمی‌دانیم که چرا با وجود پیگیری‌ها، عده‌ای اصرار دارند این مشکلات حل نشود.وی با اشاره به اینکه دیدگاهی در جامعه جود دارد که همواره از جوانان هراس دارد و تلاش می‌کند که جامعه را به نوعی به جوان هراسی تشویق کند و بگوید که اگر جوانان کنترل و محدود نشوند ممکن است به بسیاری از مسائل آسیب‌هایی وارد شود، تأکید کرد: ما باید در مقابل این دیدگاه این گونه استدلال کنیم که جوانان مهم‌ترین فرصتی هستند که در اختیار کشور قرار دارند و آنان می‌توانند آینده ایران را تضمین کنند.معاون اول رئیس جمهوری که در دوران جوانی خود و انقلاب، نخستین تجربه‌های مدیریتی را از سر گذرانده، اضافه کرد: فرصت حضور جوانان در جامعه اقتضائاتی دارد، از جمله اینکه باید در آن جامعه نشاط وجود داشته باشد، آنان که فکر می‌کنند می‌توانند با گرفتن نشاط از جامعه از این فرصت استفاده نمایند در اشتباه هستند.

جهانگیری، وجود فضای آزاد نقد و امن را از دیگر اقتضائات حضور جوانان در جامعه دانست و با اشاره به مطالبات طرح شده از سوی جوانان گفت: جوانان باید در جلسات با مدیران براحتی هر مطلبی را که دارند به اطلاع مسئولان برسانند و بدانند که شنیده می‌شوند.

وی، حفظ حرمت جوانان را از دیگر ملاحظات آنان دانست و با اشاره به برخی مداخلات و سنگ‌اندازی‌ها در امورجوانان تصریح کرد: تاکنون تا چه میزان از این مداخلات توانسته‌ایم نتیجه‌گیری کنیم؟ نباید مداخله‌ای بی جا درزندگی جوانان انجام شود بلکه باید کاری کنیم که از ذهن جوانان آینده بهتر از امروز باشد.معاون اول رئیس جمهوری با بیان اینکه هیچ موضوعی ایران را تهدید نمی‌کند و هیچ مسأله‌ای در داخل کشور وجود ندارد که قابل حل نباشد، اضافه کرد: همه مشکلات و چالش‌های پیش روی ملت ایران با این شرط قابل حل است که اعتماد مردم را نسبت به آینده سرد نکنیم و آینده را در ذهن جوانان تیره و تار جلوه ندهیم. نباید جوانان از آینده بهراسند بلکه باید مطمئن باشند که آینده‌ بهتری پیش روی آنان است.وی در همین رابطه، جوانان، احزاب و تشکل‌های مختلف را برای برگزاری جلسات مشترک درباره‌ موضوعات گوناگون و انجام گفت‌وگوی فیمابین فراخواند و گفت: زمانی گروه‌های سیاسی با گرایش‌های مختلف در احزاب جلساتی مشترک برگزار می‌کردند.

جهانگیری با اشاره به تلاش‌های خود برای شکل‌گیری گفت‌وگوی ملی بویژه گفت‌وگو میان شخصیت‌های ارشد کشور اضافه کرد: امروز نشد که برای بزرگ‌ترها چنین جلساتی برگزار شود، اما من هنوز مأیوس نشدم و معتقدم که گفت‌وگوی ملی میان بزرگ‌ترها و جریانات سیاسی و همچنین دولتی‌ها و مسئولان قوای سه گانه و مسئولان کشور راه حل بسیاری از مشکلات است.

معاون اول رئیس جمهوری خواستار برگزاری جلسات گفت‌وگوهای مشترک میان جوانان شد تا با تداوم این کار، این امر تبدیل به الگویی برای دیگران شود.وی در بخش دیگری از سخنان خود، با اشاره به شرایط بین‌المللی و برخی اظهارات مطرح شده علیه جمهوری اسلامی ایران طی روزهای اخیر افزود: نفس اینکه راجع به کشور بزرگی مانند ایران این گونه حرف بزنند نشان بدی از دنیای امروز است. در این شرایط در مقابل چنین حرکت‌هایی حتماً در داخل کشور نیازمند تفاهم هستیم و عده‌ای باید آغازگر این تفاهم شوند.جهانگیری با اشاره به برخی مطالبات مطرح شده از سوی جوانان در این نشست تصریح کرد: بسیاری از مطالباتی که مطرح شد نباید مشکل امروز کشور باشد و ما نمی‌دانیم که چرا با وجود پیگیری‌ها عده‌ای اصرار دارند که این مشکلات حل نشوند.

وی، «راه اصلاح» را دشوار توصیف کرد و درباره آن گفت: باید بدانیم که راه اصلاح، عصبیت، تندخویی، بد اخلاقی و متهم کردن دیگران را نمی‌خواهد، بلکه گاهی نیازمند مقاومت، استقامت، صبوری است، با رعایت این اصول اصلاح امور شدنی است.

جهانگیری همچنین با اشاره به مطالبه جوانان برای تحقق وعده‌های انتخاباتی رئیس جمهوری و اعضای دولت تصریح کرد:‌ آقای روحانی هفته قبل خیلی با قاطعیت تأکید کردند که سر وعده‌های خود با مردم هستند. مطالبات بحق مردم ایران و شرکت کنندگان در انتخابات و همچنین رأی‌دهندگان به آقای روحانی در دستور کار دولت قرار دارد. البته این سخن به معنای آن نیست که در همه امور با موفقیت پیش رفته‌ایم و من به عنوان عضوی از دولت قبول دارم که نارسایی‌هایی داریم. اما اگر ضعفی وجود دارد به معنای خلف وعده نیست. و ما قطعاً تحقق وعده‌ها را پیگیری خواهیم کرد.

معاون اول رئیس جمهوری در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به ارسال لایحه احیای سازمان ملی جوانان به مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: پیش از تشکیل دولت دوازدهم لایحه‌ احیا وایجاد سازمان ملی جوانان را به مجلس فرستادیم اما مجلس به دلایلی تندتر از انتظارات ما در این زمینه عمل کرد. حتی رئیس جمهوری نیز هفته قبل در جلسه مشترک دولت و مجلس به این موضوع اشاره کردند.

سخنگوی مجمع نیروهای خط امام(ره)

یکی از آسیب‌های دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد، تشدید قطب ‌بندی‌ها در بطن جامعه بود. قطب ‌بندی‌هایی که بعد از حوادث سال 88، تشدید شد و متأسفانه در سال‌های اخیر همچنان به‌قوت خود باقی است و همه چیز را سفید و سیاه کرده است. گرچه انتظار می‌رفت نخبگان و فعالان این حوزه در دوران «اعتدال» فضای جامعه را از «دو قطبی» دور کنند، مع الاسف کماکان ما شاهد انفعال در این حوزه هستیم و طبیعتا در چنین فضایی، گفت‌و‌گوی ملی در سطوح بالا رخ نخواهد داد.

باید توجه داشت «گفت‌و‌گو»، قبل از اینکه طرح یا ایده باشد یک ضرورت تمدنی است و اگر جامعه‌ای فاقد «گفت‌و‌گو» باشد، حتماً رو به افول و زوال است. اما با‌وجود تأکید‌های اکید در این حوزه، ما شاهد گام عملی در این زمینه نیستیم. از ظاهر امر این گونه بر می‌آید که می‌پنداریم برای «گفت‌و‌گو» باید بستر و زمینه‌ای فراهم شود؛ حال آنکه اگر منتظر چـــــــــــنین بستری باشیم، هیچ گاه «گفت‌و‌گو» عملی نخواهد شد. زمانی که لبنان درگیر جنگ داخلی مسلحانه بود، شخصیتی مانند امام موسی صدر صبر نکرد تا زمینه گفت‌و‌گو فراهم شود؛ او به سراغ مخالفانش می‌رفت که اسلحه دستشان بود و حرف‌های تندی هم می‌زدند؛ امام موسی صدر از اینکه حرف‌های تند آنان را بشنود ابایی نداشت.

اگر ما منتظر گفت‌و‌گویی استاندارد در سطح بالا باشیم، احتمالاً کمتر به نتیجه برسیم. راه حل اما این است که هر کدام از ما در خانه و دفتر مخالف خود برویم تا حرف بزنیم. بگذاریم ما را راه ندهند؛ آن موقع جامعه می‌فهمد چه کسانی و چرا اهل گفت‌و‌گو نیستند. از طرف دیگر عده‌ای هستند که دم از «گفت‌و‌گو» می‌زنند و ژست‌های دموکراتیک می‌گیرند، اما حتی فرزندان آنها نمی‌توانند پای گفت‌و‌گویشان بنشینند. رویه‌ای که از ضعف فرهنگی در این زمینه حکایت می‌کند.چه«گفت‌و‌گو»، مانند هر فرهنگ دیگر از بطن جامعه به بالا می‌رود. زمانی که ما در خانه و اجتماع‌های کوچک «گفت‌و‌گو» را نیاموخته ایم، وقتی مسئولیت می‌گیریم یا دبیر کل حزب می‌شویم هم ضرورت «گفت‌و‌گو» را درک نمی‌کنیم.

سال‌ها پیش، شاخه‌های جوانان احزاب اصلاح‌طلب از جمله شاخه جوانان مجمع نیروهای خط امام(ره)، شاخه جوانان «اعتماد ملی»، شاخه جوانان «سازمان مجاهدین انقلاب»، شاخه جوانان حزب «مشارکت»، شاخه جوانان حزب اسلامی کار و... ابتدا جلساتی با هم داشتند و بعد جلسات خوبی را با بعضی احزاب اصولگرا از جمله حزب «مؤتلفه اسلامی» داشتند. همان موقع هم با آقای سلامتی دبیر کل سازمان مجاهدین و مهدی کروبی دبیر کل حزب اعتماد ملی گفت‌و‌گو کردند هم با آقای عسگر اولادی. اما متأسفانه با حوادث سال 88 این دیدارها متوقف شد.

کار به جایی رسید که قبل از شنیدن حرف همدیگر، گفته می‌شد اول نظرت را راجع به فلان فرد یا فلان موضوع بگو. هر چند احیای مجدد آن فضا در شرایط فعلی دشوار به‌نظر می‌آید، اما بی‌تردید شدنی است. اگرچه آن جوان‌ها دیگر جوان نیستند و جای خود را به گروه‌های دیگری داده‌اند، اما می‌توان همان روند را شروع کرد و ادامه داد. در سال‌های اخیر بارها و بارها تلاش شد تا شاخه‌های جوانان احزاب بتوانند فعالیت‌های اینچنینی داشته باشند، اما استقبال نشد. به‌نظر می‌رسد نخستین گام برای احیای آن روند، گفت‌و‌گوی درون جناحی باشد و توجه به این نکته که «گفت‌و‌گو»، شجاعت می‌خواهد.

---

منبع: روزنامه ایران