میز و نیکمتها در پیشدبستانیها
یک عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس گفت: در دوره پیشدبستانی، میز و نیمکتها مدل دانشگاهی چیده میشود پس نمیتوان انتظار تعامل و تحرک داشت.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : شنبه 1397/02/08 ساعت 09:35
به گزارش تبیان به نقل از خبرگزاری فارس، ابراهیم طلایی در برنامه تلویزیونی پرسشگر با موضوع «چالشهای آموزش پیش از دبستان» با بیان اینکه یک بُعد آموزش و تربیت نرخ پوشش است، اظهار داشت: در ایران همواره مشکل آمار داریم اما بر اساس آماری که استخراج شده است، در دوره پیشدبستانی، دامنهای از 68 درصد تا 85 درصد پوشش را داریم.
طلایی درباره ضعف محتوای آموزشی دوره پیش دبستانی گفت: برنامه درسی پیش دبستانی 11 محور و هدف دارد که نقدهایی بر آن وارد است؛ نقد اصلی بنده این است که رویکرد این برنامه، همان رویکرد برنامه درسی شلوغی است که در دوره دبستان و دبیرستان هم داریم.
وی افزود: در واقع این برنامه وقت مربی را با موضوعات مختلف پر میکند و لذت و شادابی کودک را از او گرفته و این دوره را به دوره مدرسهای تبدیل میکند و اینکه زنگ اول زبان آموزی، زنگ دوم مهارت های ریاضی و غیره باشد چندان مطلوب نیست و کودک هنوز این تقسیمبندی ها را نمیشناسد.
این عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به نتایج تحقیقاتی پیرامون تأثیر این دوره گفت: این تحقیق نشان میدهد در ایران برخی از آن 75 درصد از کودکانی که گفته شد از حضور در مهد و پیش دبستانی محروم هستند از آمادگی بهتری برای ورود به دبستان برخوردارند. در واقع با توجه به دو شاخص آمادگی تحصیلی و شوق یادگیری؛ اینها به شدت شوق یادگیری بالاتری داشتند.
طلایی تأکید کرد: این تحقیق نشان میدهد نباید کودک صفر تا شش سال را به روش آموزش و پرورشی تربیت کنیم و روح پرسشگری را از آنها بگیریم. متاسفانه بچهها در کلاس دوم تعداد سوالاتشان رو به کاهش میرود و از سال سوم پذیرنده کامل میشوند.
وی در پاسخ به این پرسش که «آیا در تمام دنیا اینگونه است؟، گفت: در سنین صفر تا چهار سال حضور در مهدکودک برای برخی گروههای خانوادگی به شدت توصیه میشود؛ در این خانوادهها شاخص محیط یادگیری خانه زیر 14 است در حالی که میانگین 30 است.
این عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس ادامه داد: این شاخص در کشور ما در بالای 70 درصد خانوادههای دارای فرزند زیر چهار سال ایرانی زیر 14 است؛ این خانوادهها اغلب برای کودکشان کتاب نخواندهاند. بالای 65 درصد والدین که از آنها سوال شده بود از چه زمانی برای فرزندشان کتاب میخوانند؛ اعلام کرده بودند که از اول دبستان باید برای کودک کتاب خواند.
وی با اشاره به ضرورت آگاه سازی نسبت به این دوره اظهار کرد: مطالعات دیگری انجام دادهایم که نشان میدهد اگر آموزش در یک یا دو سال منتهی به دبستان از درجهای از کیفیت بالاتر باشد، بهتر است این پوشش وجود داشته باشد؛ اگر مقیاس یک تا هفت را در نظر بگیریم به گونه ای که عدد 7 مطلوب و عدد یک، ناکافی باشد؛ سنجش ما نشان میدهد میانگین کیفیت پیش دبستانی کشورهای توسعه یافته حدود 4 و بین 3 و 5 است که در راس آن آلمان و فرانسه قرار دارند.
طلایی ادامه داد: تا کنون هشت استان کشور را با یک نمونه 180 مرکزی به تفکیک بهزیستی و آموزش و پرورش از حیث این شاخص مقایسه کردهایم؛ این شاخص در ایران 2.1 (دو و یک دهم )درصد است. در واقع همان مقیاس حداقلی است؛ ایران کمترین نمره را در تعامل مربی و کودک کسب کرده است. از سوی دیگر مدل آموزش ما صندلی محور شده و در مهدها هم به واسطه راحتی کار اینگونه شده است و بالای 70 درصد زمان کودک که باید به تحرک بگذرد به آموزش بدون تحرک و روی صندلی میگذرد.
طلایی افزود: در فضا و تجهیزات هم ضعیف هستیم؛ در پیشدبستانیها که فضا کاملاً مدرسهای است و میز و نیمکت مدلی دانشگاهی چیده میشود و نمیتوان انتظار تعامل و تحرک داشت و بچه باید بنشینند و منتظر تکلیف و کتاب و خوردن زنگ باشند.
منبع:فارس
طلایی درباره ضعف محتوای آموزشی دوره پیش دبستانی گفت: برنامه درسی پیش دبستانی 11 محور و هدف دارد که نقدهایی بر آن وارد است؛ نقد اصلی بنده این است که رویکرد این برنامه، همان رویکرد برنامه درسی شلوغی است که در دوره دبستان و دبیرستان هم داریم.
وی افزود: در واقع این برنامه وقت مربی را با موضوعات مختلف پر میکند و لذت و شادابی کودک را از او گرفته و این دوره را به دوره مدرسهای تبدیل میکند و اینکه زنگ اول زبان آموزی، زنگ دوم مهارت های ریاضی و غیره باشد چندان مطلوب نیست و کودک هنوز این تقسیمبندی ها را نمیشناسد.
این عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به نتایج تحقیقاتی پیرامون تأثیر این دوره گفت: این تحقیق نشان میدهد در ایران برخی از آن 75 درصد از کودکانی که گفته شد از حضور در مهد و پیش دبستانی محروم هستند از آمادگی بهتری برای ورود به دبستان برخوردارند. در واقع با توجه به دو شاخص آمادگی تحصیلی و شوق یادگیری؛ اینها به شدت شوق یادگیری بالاتری داشتند.
طلایی تأکید کرد: این تحقیق نشان میدهد نباید کودک صفر تا شش سال را به روش آموزش و پرورشی تربیت کنیم و روح پرسشگری را از آنها بگیریم. متاسفانه بچهها در کلاس دوم تعداد سوالاتشان رو به کاهش میرود و از سال سوم پذیرنده کامل میشوند.
وی در پاسخ به این پرسش که «آیا در تمام دنیا اینگونه است؟، گفت: در سنین صفر تا چهار سال حضور در مهدکودک برای برخی گروههای خانوادگی به شدت توصیه میشود؛ در این خانوادهها شاخص محیط یادگیری خانه زیر 14 است در حالی که میانگین 30 است.
این عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس ادامه داد: این شاخص در کشور ما در بالای 70 درصد خانوادههای دارای فرزند زیر چهار سال ایرانی زیر 14 است؛ این خانوادهها اغلب برای کودکشان کتاب نخواندهاند. بالای 65 درصد والدین که از آنها سوال شده بود از چه زمانی برای فرزندشان کتاب میخوانند؛ اعلام کرده بودند که از اول دبستان باید برای کودک کتاب خواند.
وی با اشاره به ضرورت آگاه سازی نسبت به این دوره اظهار کرد: مطالعات دیگری انجام دادهایم که نشان میدهد اگر آموزش در یک یا دو سال منتهی به دبستان از درجهای از کیفیت بالاتر باشد، بهتر است این پوشش وجود داشته باشد؛ اگر مقیاس یک تا هفت را در نظر بگیریم به گونه ای که عدد 7 مطلوب و عدد یک، ناکافی باشد؛ سنجش ما نشان میدهد میانگین کیفیت پیش دبستانی کشورهای توسعه یافته حدود 4 و بین 3 و 5 است که در راس آن آلمان و فرانسه قرار دارند.
طلایی ادامه داد: تا کنون هشت استان کشور را با یک نمونه 180 مرکزی به تفکیک بهزیستی و آموزش و پرورش از حیث این شاخص مقایسه کردهایم؛ این شاخص در ایران 2.1 (دو و یک دهم )درصد است. در واقع همان مقیاس حداقلی است؛ ایران کمترین نمره را در تعامل مربی و کودک کسب کرده است. از سوی دیگر مدل آموزش ما صندلی محور شده و در مهدها هم به واسطه راحتی کار اینگونه شده است و بالای 70 درصد زمان کودک که باید به تحرک بگذرد به آموزش بدون تحرک و روی صندلی میگذرد.
طلایی افزود: در فضا و تجهیزات هم ضعیف هستیم؛ در پیشدبستانیها که فضا کاملاً مدرسهای است و میز و نیمکت مدلی دانشگاهی چیده میشود و نمیتوان انتظار تعامل و تحرک داشت و بچه باید بنشینند و منتظر تکلیف و کتاب و خوردن زنگ باشند.
منبع:فارس