نقش دوست در شادی

 

یک پژوهش جدید در مشاوره روانشناسی نشان می‌دهد که سرحال‌آوردن یک دوست، زمانی که او عزت نفس پائینی دارد بی‌نتیجه است. پژوهشگران دریافتند آدم‌های با حرمت نفس پائین نگاهی منفی به خود دارند و دلشان نمی‌خواهد جنبه‌های مثبت را در نظر بگیرند. آنها اغلب بازخوردهای انتقادی، شکست در روابط احساسی یا درخواست‌های شغلی ناموفق را شاهدی بر بی‌ارزش بودن خود تفسیر می‌کنند. همچنین، دلشان نمی‌خواهد جنبه معنوی و روحانی زندگی خود را بهتر کنند یک مشاور روانشناس حرمت خود یا عزت نفس نگاهی ارزیابانه به خود تعریف می کند. به بیان دیگر حرمت خود به معنی قضاوتی است که هر کسی نسبت به خود دارد و میزان ارزشمندی است که هر کسی برای خود قائل است. بنابراین عزت نفی یا حرمت خود حالت مثبت یا منفی ندارد. برخلاف اعتماد به نفس هیچ کس نیست که برای خود هیچ ارزشی قائل نباشد حتی کسی که خودکشی می‌کند از این موضوع ناراحت است که کسی قادر به درک ارزشمندی او نیست. چون کسی نمی داند من چقدر خوبم بهتر است که به دنیایی بروم که قدر من را بدانند.

کسی که حرمت نفس پائینی دارد دلش می‌خواهد دوستش همان نگاهی را به او داشته باشد که او به خودش دارد. همچنین؛ اغلب دربرابر تلاش دوستان برای یادآوری خاطرات خوب مقاومت می‌کنند و از بازتعبیر مثبت به هر چیزی اجتناب می‌کنند: یعنی از اظهار خوشبینی و دلگرمی نسبت به موقعیت قاصرند. در واقع عزت نفس محصول مقایسه‌های «خود با خود» یا مقایسه‌های «خود با محیط اجتماعی» است.

خود پنداره یا خویشتن پنداشت یا شناختی که هر کسی در لحظه حاضر از خود شکل داده است با دو زمینه اساسی به پیش برده می‌شود مورد نخست، صفات، خوصیات، ویژگیها و در مجموع شخصیت است. خصوصیات فردی و شخصیتی چیزی است که ما از خود می شناسیم. ما می دانیم چقدر صبوریم، سخت کوشیم، وفاداریم، ثابت قدم و استوار، گرم یا سرد و مانند آن هستیم، همه این خصوصیات برداشت ما از خود یا خویشتن پنداشت مبتنی بر صفات ما هستند. مورد دوم، نقشهای اجتماعی است که هر کسی در زندگی برعهده دارد.

هر کسی در زندگی نقشهایی را به عنوان فرزند، پدر، مادر، شغل، همسر، شهروند و مانند آن در نظر می‌گیرد. همه این وضعیتهای متکی به نقش همانهایی هستند که ما هم اکنون آنها را برعهده گرفته‌ایم. البته انگاره بدنی نیز به عنوان نوعی جنبه‌ای خویشتن پنداشت جسمی همواره بر همه تأثیر می‌گذارد به ویژه زنها که در نود و نه درصد زندگی از بدن خود ناراضی هستند با انگاره بدنی درگیر خواهند بود.در این موارد شخص با حرمت نفس پایین میخواهد که دوست بطور مثال بدن او را زشت ببیند که بهار است یک دوست خوب متوجه این نکته باشد و با ظرافت سنجی خود فقط با شخص مذکور همدردی کند و روی یاد آوری خاطرات خوب وی تمرکز کند.

نقش دوست در برابر دوست با عزت نفس پایین
یک دوست می‌تواند مخمصه و وضع نامساعد یا دشواری یک موقعیت را بفهمد، که این نشان می‌دهد که بیان هیحان منفی مناسب و قابل درک است.

آنچنان‌که در مجلة روانشناسی شخصیت و اجتماعی منتشر شده است، پژوهشگران دریافتند مدرکی نیست که بازتعبیر مثبت به بیماران با حرمت نفس پائین کمک کند.

درواقع، حمایت مردم از دوستان با حرمت نفس پائین، اغلب وقتی می‌خواهند دل دوستشان را شاد کنند، احساس آنها را به خودشان بدتر می‌کند. مشارکت‌کننده‌های برخی از بررسی‌ها نشان داده‌اند که دوستان حمایت‌کنندة افراد با حرمت نفس پائین، در نهایت به جایی نمی‌رسند، ناکام می‌شوند و از کارشان خسته خواهند شد.

پژوهشگران دریافتند که وقتی این حامی‌ها از بازتعبیرهای مثبت به‌جای واقعیت‌های منفی استفاده می‌کنند اغلب به این نتیجه می‌رسند که این برخورد راه به جایی نمی‌برد، زیرا فرد با حرمت نفس پائین چیزی نمی‌گیرد و کوشش‌ها بی‌ثمر است.

نکته: اگر تلاشتان برای تسلی‌دادن به دوستی به جایی نرسید بهتر است ادامه ندهید؛ و زندگی سیاه دوستتان را تأیید کرده و فقط با او همدردی کنید.

---

منبع:هنر زندگی