خداشناسى و عبودیت

غیر حق تعالى نور نیست ، همه ظلمتند .

ما از خدا هستیم همه. همه عالم از خداست ، جلوه خداست ، و همه عالم به‏ سوى او برخواهد گشت .

تمام مقاصد انبیا برگشتش به یك كلمه است و آن ، معرفت الله .

آرمان اصلى وحى این بوده است كه براى بشر معرفت ایجاد كند .

بیشتر ناله اولیا ، از درد فراق و جدایى از محبوب است و كرامت او .

تمام كمالاتى كه براى اولیاى خدا و انبیاى خدا حاصل شده است از این دل كندن‏ از غیر ، و بستن به اوست .

آن چیزى كه انسان را به ضیافتگاه خدا راه مى‏دهد این است كه غیر خدا را كنار بگذارد ، و این براى هر كس میسور نیست .

خودتان را متصل كنید به این دریا ، دریاى الوهیت ، دریاى نبوت ، دریاى ‏قرآن كریم .

بدان كه شكر نعمت هاى ظاهره و باطنه حق تعالى ، یكى از وظایف لازمه عبودیت و بندگى است كه هر كسى به قدر مقدور باید قیام به آن نماید ، گرچه از عهده شكر حق تعالى ، احدى از مخلوقات برنمى‏آید .

پر واضح است كه تسبیح و تقدیس و ثناى حق تعالى ، مستلزم علم و معرفت به‏مقام مقدس حق ، و صفات جلال و جمال است ، و بدون هیچ گونه معرفتى و علمى‏ متحقق نشود .

از آداب عبودیت این است كه جز قدرت حق ، قدرتى را نپذیرند ، و جز ثناى‏ حق، و آن كه از اولیاى حق است ، ثناى كسى را نگویند .

اصل تمجید ، براى غیر خدا واقع نمى‏شود ، حتى شما كه از یك گل تعریف مى‏كنید ، از یك سیب تمجید مى‏كنید ، این تمجید خداست .

مطمئن باشید كه اگر كارهایتان از الوهیت ‏سرچشمه نگیرد ، و از وحدت اسلامى ‏بیرون بروید، مخذول مى‏شوید .

اگر اغراض الهى داشتید ، مادى هم دنبالش هست ، اما این مادى ، دیگر الهى شده است .

تشخیص معیار الهى از شیطانى آن است كه پس از مراجعه به خود ، بیابد كه‏ آنچه كه او مى‏خواهد، نفس عمل است ، گرچه این كار را دیگرى انجام دهد .

توجه به خدا و هجرت از خود به خدا - كه بزرگترین هجرت هاست - ، هجرت از نفس به حق ، و از دنیا به عالم غیب شما را تقویت كرد .

پس از اتكال به خداوند، به قدرت خود كه از اوست اعتماد و اتكال داشته ‏باشید .

به شما مى‏گویم كه از هیچ كس نترسید الاّ خدا ؛ و به هیچكس امید نبندید الا خداى تبارك و تعالى .

توجه به غیر خدا ، انسان را به حجاب هاى ظلمانى و نورانى محجوب مى‏نماید .

غفلت از حق كدورت قلب را زیاد كند ، و نفس و شیطان را بر انسان چیره ‏كند ، و مفاسد را روزافزون كند . و تذكر و یادآورى از حق دل را صفا دهد ، وقلب را صیقلى نماید و جلوه‏گاه محبوب كند ، و روح را تصفیه نماید و خالص‏ كند ، و از قید اسارت نفس ، انسان را براند .

و بدان كه هیچ آتشى از آتش غضب الهى دردناكتر نیست .

همان‏طور كه مكلفیم كه خودمان را حفظ كنیم و خارج كنیم از ظلمات به نور ، مكلف هستیم دیگران را همین طور دعوت كنیم .

ما باید دعوت بكنیم و دعوت ما به خود نباشد ، دعوت به دنیا نباشد ، دعوت ‏به خدا باشد .

درس را براى خدا بخوانید .

اگر انسان براى شهوات نفسانیه قیام بكند ، و براى خدا نباشد ، این كارش، به‏جایى نمى‏رسد این كارش، بالاخره فشل مى‏شود . چیزى كه براى خدا نیست ، دوام نمى‏تواند داشته باشد .

خدا هست؛ غفلت نكنید از او ! خدا حاضر است ، همه ما تحت مراقبت‏ هستیم .

مقصد را مقصد الهى كنید ، براى خدا قدم بردارید .

همه عالم محضر خداست؛ هر چه واقع مى‏شود در حضور خداست .

همیشه توجه داشته باشید كه كارهایتان در محضر خداست ، همه كارها ! چشم هایى‏ كه بهم ‏مى‏خورد ، در محضر خداست؛ زبان هایى كه گفتگو مى‏كند ، در محضر خداست ؛ و دست هایى كه عمل مى‏كند، در محضر خداست ؛ و فردا ما جواب باید بدهیم .

همه ما در محضر خدا هستیم ، و همه ما خواهیم مرد .

باید به قلبتان برسانید كه هر كارى انجام مى‏دهید در محضر خدا هستید .

به قلوب محجوت و منكوس خود برسانید كه عالم ، از اعلى علیین تااسفل السافلین ، جلوه حق - جل و علا - و در قبضه قدرت اوست .

نعمت هاى خدا امتحان است براى بندگان خدا .

آنى كه انسان را از تزلزل بیرون مى‏آورد ، آن ، ذكر خداست .

به خدا متوجه شو ، تا دل ها به تو متوجه شود .

صورت عمل میزان نیست ، آن چیزى كه میزان است انگیزه عمل است .

مكلفى نیست در عالم ، كه تحت آزمایش خدا و امتحان او نباشد .

هر كس در هر مقامى كه هست و هر مسئولیتى كه دارد ، همان مقام و مسئولیت ، امتحان اوست .

در اسلام معیار ، رضایت‏ خداست ، و نه شخصیت ها . ما شخصیت ها را با حق ‏مى‏سنجیم ، و نه حق را با شخصیت ها . معیار ، حق و حقیقت است .

ما معیارها را باید معیارهاى الهى قرار بدهیم .

بیدار بشوید ملت ! بیدار بشوید دولت ! همه بیدار باشید ! همه‏تان در محضرخدا هستید . فردا همه باید حساب پس بدهید . از روى خون شهداى ما نگذرید بدون‏ نظر و براى مقام دعوا نكنید با هم.

عالم محضر خداست ؛ در محضر خدا معصیت‏ خدا نكنید . در محضر خدا ، با هم دعوا نكنید سر امور باطل و فانى.

براى خدا كار بكنید و براى خدا به پیش بروید .

الآن ما همه در حیطه امتحان گذاشته شدیم .

انسان ممكن است چیزى را از چشم همه مخفى كند ، ولى همه چیز ما در نزد خدا حفظ مى‏شود ، و اعمال ما را به خود ما برمى‏گرداند .

استناد به خدا بكنید و این استناد به خدا ، تمام مشكلات را - ان شاء الله حل خواهد كرد .

تمام تكالیف الهیه الطافى است الهى ، و ما خیال مى‏كنیم تكلیف است .

ما باید بنده باشیم و همه چیز را از خدا بدانیم .

خداى تبارك و تعالى همه نعمت ها را به ما عطا فرموده است ، و آن چیزهایى كه‏ عطا كرده در راه او باید صرف بكنیم .

ما همه از خداییم و باید در راه خدمت به او باشیم .

آن چیزى كه آسان مى‏كند مصیبت ها را ، این است كه همه انسان ها رفتنى هستند وهمه ماها رفتنى هستیم ، و چه بهتر كه در راه خدا فدا بشویم .

ما و شما و همه ، هر چه داریم از خداست ، و هر چه توان داریم براى خدا باید خرج كنیم .