سعادت انسان در گرو اعمال اوست؛ ادّعا و شعار کارساز نیست

استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیه 139 و 140 سوره بقره پرداخته است.

آیه 139:        
قُلْ أَتُحَآجُّونَنَا فِى اللَّهِ وَ هُوَ رَبُّنَا وَ رَبُّكُم وَ لَنَآ أَعْمَلُنَا وَ لَكُمْ أَعْمَلُكُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُخْلِصونَ‏

ترجمه:           
(اى پیامبر! به اهل كتاب) بگو: آیا درباره‏ ى خداوند با ما مجادله می‏كنید، در حالى كه او پروردگار ما و شماست و اعمال ما براى ما و اعمال شما از آنِ شماست و ما براى او خالصانه عبادت می‏كنیم.

* نکته ها                     
این آیه، هشدار به اهل كتاب است كه از ادّعاهاى بى‏ دلیل دست بردارند. آنها می‏گفتند: ما به خدا نزدیكتر و یا فرزندان او و یا محبوبان او هستیم. بنى ‏اسرائیل گمان میكردند كه باید همه‏ ى انبیاء از نژاد آنان باشند و بخاطر قدیمى بودن دین آنان و كتاب تورات، خودشان را برتر میدانستند و لطف الهى را فقط مخصوص خودشان دانسته و با این گمان با مسلمانان محاجّه و گفتگو میكردند.

* پیام ها                      
1- صاحب اختیار همه‏ ى انسان‏ها، خداست. او به همه لطف دارد و می‏تواند هر كس را از هر نژادى كه باشد، مورد عنایت خاصّ خود قرار دهد. «هو ربّنا و ربّكم»

2- سعادت هر كس در گرو اعمال اوست. ادّعا و شعار كارساز نیست. «لنا اعمالنا و لكم اعمالكم»

3- ملاك قرب به خداوند، عبادت خالصانه و منزّه دانستن او از شریك است. «نحن له مخلصون»

آیه 140:                    
أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَهِیمَ وَ إِسْمَعِیلَ وَ إِسْحَقَ وَ یَعْقُوبَ وَ الأَسْبَاطَ كَانُواْ هُوداً أَوْ نَصَرى‏ قُلْ ءَأَنْتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهَدَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ وَ مَا اللَّهُ بِغَفِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ‏

ترجمه:           
یا میگویید كه ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط، یهودى یا نصرانى بودند؟ بگو: شما بهتر میدانید یا خدا؟ (چرا حقیقت را كتمان میكنید؟) و چه كسى ستمكارتر است از آن كس كه گواهى و شهادت الهى را (درباره‏ ى پیامبران) كه نزد اوست، كتمان كند و خدا از اعمال شما غافل نیست.

* نکته ها                     
این آیه، خطابى دیگر به اهل كتاب است، كه شما آنقدر به یهودى یا نصرانى بودن خود مباهات میكنید كه حتّى حاضرید بزرگترین افتراها را به بهترین اولیاى خدا نسبت دهید؟! آیا مى‏ گویید: ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و پیامبران دیگر از نسل یعقوب «اسباط»، با آنكه قبل از نزول تورات و انجیل بوده ‏اند، یهودى و نصرانى هستند؟ آیا این ستمگرى نیست كه واقعیّتى را كه بدان واقفید بپوشانید و این حقیقت روشن تاریخى را بر عامّه مردم كتمان كنید و چنین وانمود كنید كه همه پیامبران، تابع یهودیّت یا نصرانیّت بوده‏ اند؟ ولى بدانید كه خداوند از آنچه شما انجام مى ‏دهید غافل نیست.

* پیام ها                      
1- گاهى تعصّب به جایى مى ‏رسد كه شخص حاضر مى‏ شود واقعیّت‏ هاى روشن تاریخى را تحریف و یا انكار كند. «ام تقولون ...»

2- بزرگترین ظلم‏ ها، ظلم فرهنگى و كتمانِ حقایق است. «ومن اظلم ممن كتم»

3- علم خداوند به كتمان و ظلم‏ ها، باید براى ما هشدار باشد. «و ما اللّه بغافل عمّا تعملون»



منبع: خبرگزاری رسمی حوزه