تبیان، دستیار زندگی

این شب ها را از دست ندهید!

آیت الله مجتبی تهرانی استفاده از ذکر «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» در ماه رجب را عامل بخشش گناهان برشمرد و گفت: شب‏های ماه رجب اختصاص به دعا و اجابت دعا دارد از آن غافل نشوید.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
ایت الله مجتهدی تهرانی
آیت الله مجتبی تهرانی با اشاره به حدیث مَا کَانَ اللهُ لِیَفْتَحَ عَلی عَبْدٍ بَابَ الْشُّکْرِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّیَادَۀِ وَلا لِیَفْتَحَ عَلی عَبْدٍ بَابَ الدُّعاءِ و یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الاِجَابَۀِ وَلا لِیَفْتَحَ لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَۀِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَۀِ.[1] از امام علی (ع) گفت: از امیرالمومنین(ع) منقول است که فرمودند: این‏چنین نیست که خداوند متعال درِ شکر را بر روی بنده‏ای بگشاید و از آن طرف باب زیادتیِ نعمت را بر روی او ببندد؛ و درِ دعا را بر روی بنده‏ای بگشاید و از آن طرف باب اجابت را بر روی او ببندد؛ و درِ توبه را بر روی بنده‏ای بگشاید و از آن طرف باب مغفرت و آمرزش را بر روی او ببندد.
وی افزود: امیرمؤمنان علی (ع) فرمودند: «مَا کَانَ اللهُ لِیَفْتَحَ عَلی عَبْدٍ بَابَ الْشُّکْرِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّیَادَۀ»؛ این‏طور نیست که خداوند درِ شکر را بر روی بنده‏ای بگشاید و از آن طرف باب زیادتی را نعمت را بر روی او ببندد. آن‏گاه که خداوند امر می­کند شکرگذارِ من باش، وقتی بنده ستایش و ثنا و حمد او را به جای آورد، خداوند درِ زیادتی نعمت را بر روی او می­گشاید. همچنان‏که در آیه شریفه می­فرماید: «لَإِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ».[2]اگر شکرگذارى کنید، (نعمت خود را) بر شما خواهم افزود.


وی ادامه ادا: «وَلا لِیَفْتَحَ عَلی عَبْدٍ بَابَ الدُّعاءِ و یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الاِجَابَۀِ»؛ این‏طور نیست که خداوند درِ دعا و مسألت را بر روی عبد بگشاید و از آن طرف درِ اجابت و پاسخ مثبت را بر روی او ببندد. خدا این‏طور نیست که بگوید «بخواه»، بعد وقتی بنده درخواست کرد، خدا او را محروم کند. در آیه شریفه می­فرماید: «اُدْعوُنِی اَسْتَجِبْ لَکُمْ».[3] مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم.‏


آیت الله مجتبی تهرانی دبا اشاره به آیه «وَلا لِیَفْتَحَ لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَۀِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَۀِ»؛ تصریح کرد: خداوند این‏طور نیست که از سویی درِ توبه را بر روی بنده‏اش بگشاید، ولی از آن طرف درِ مغفرت و آمرزش را بر روی او ببندد. خدا این‏طور نیست که بگوید «معذرت بخواه»، ولی عذر بنده را نپذیرد. در قرآن کریم می­فرماید: «وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمیعاً».[4] همگى به درگاه خدا توبه کنید. هنگامی که خود او خطاب می­کند «تُوبُوا» آیا می­خواهد توبه را قبول نکند؟!

این استاد اخلاق ادامه داد: حضرت علی (ع) بین سه چیز با سه چیز دیگر تلازم درست می­کند: 1- بین شکر و زیادتی نعمت 2- بین دعا و اجابت 3- بین توبه و مغفرت؛ و این سه یعنی «شکرگذاری و دعا کردن و توبه کردن» از ناحیه خداوند آمده و او امر کرده پس پی‏آمدش این است که حال که این درها را باز کرده باید آن درها را هم باز کند.

وی پیرامون ماه رجب و فضایل این ماه گفت: در بین ماه‏های سال، ماه رجب از ماه‏هایی است که اختصاص دارد به همین مسائلی که در روایت اشاره شد؛ یعنی دعا و استغفار و توبه. در روایتی امام صادق (صلوات الله علیه) از پیغمبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) نقل می­فرماید که آن حضرت فرمودند : «رَجَبٌ شَهْرُ الِاسْتِغْفَارِ لِأُمَّتِی أَکْثِرُوا فِیهِ مِنَ الِاسْتِغْفَارِ فَإِنَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ».[5]ماه رجب ماه استغفار امّت من است. پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خداوند آمرزنده و مهربان است. در مورد این ماه وارد شده است که بسیار بگویید: «اَسْتَغْفِرُالله وَ اَسْئَلُهُ التَّوبَة».
وی ادامه داد: همچنین از آن حضرت نقل شده که فرمودند: «مَنِ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ فِی رَجَبٍ وَ سَأَلَهُ التَّوْبَةَ سَبْعِینَ مَرَّةً بِالْغَدَاةِ وَ سَبْعِینَ مَرَّةً بِالْعَشِیِّ یَقُولُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ فَإِذَا بَلَغَ تَمَامَ سَبْعِینَ مَرَّةً رَفَعَ یَدَیْهِ وَ قَالَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی وَ تُبْ عَلَیَّ فَإِنْ مَاتَ فِی رَجَب مَاتَ مَرْضِیّاً عَنْهُ وَ لَا تَمَسُّهُ النَّارُ بِبَرَکَةِ رَجَبٍ ‏».[6] یعنی کسی که در ماه رجب هفتاد مرتبه در هنگام طلوع آفتاب و هفتاد مرتبه در هنگام غروب آفتاب بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» و سپس دستها را بلند کند و بگوید: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی وَ تُبْ عَلَیَّ»، اگر در ماه رجب بمیرد خدا از او راضی باشد و به برکت ماه رجب آتش او را مسّ نکند.


آیت الله مجتبی تهرانی خاطر نشان کرد: همین‏ها است که در تمام روابط مادی و معنوی برای ما گره­گشا است. این ایام را غنیمت بشمرید. بخصوص امشب را که شب اوّل ماه رجب است. در روایتی امام صادق (علیه‏السلام) فرمودند که براى امیرالمؤمنین علی (علیه‏السّلام)) شگفت ‏انگیز بود که در چهار شب از ایام سال بی‏کار بماند (و عبادت نکند) و آن چهار شب عبارت بودند از شب اوّل ماه رجب، شب نیمه شعبان، شب عید فطر و شب عید قربان.[7] بنابر این، این شب‏ها اختصاص دارد به دعا و اجابت دعا.

پی نوشت:
[1] . نهج البلاغه، حکمت 435.
[2] . سوره ابراهیم، آیه 7.
[3] . سوره غافر، آیه 60.
[4]. سوره نور، آیه 31
[5]. وسائل الشیعة، جلد 10، صفحه 511
[6]. وسائل الشیعة، جلد 10، صفحه 484
[7] . «عن الصادق علیه السلام عن أبیه عن جده عن علی علیه السلام قال: کان یعجبه أن یفرغ نفسه أربع لیال فی السنة و هی أول لیلة من رجب و لیلة النصف من شعبان و لیلة الفطر و لیلة الأضحى». إقبال‏الأعمال، صفحه 421.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مجتبی تهرانی
مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.