لذتهای حلال مورد سفارش اسلام

سؤال: ببخشید لذت‌های حلال از دیدگاه اسلام اشکالی ندارند؟ یعنی رابطه جنسی زن و شوهر موردی ندارد؟ 

پاسخ: قطعاً دین مبین اسلام از تمام مسائلی که خداوند به آن دستور داده است حمایت می‌کند و با لذتی که از راه حلال تأمین شده است مخالفتی ندارد و تازه در مقابل اعمال و لذت‌های حلال پاداش نیز می‌دهد به‌عنوان‌مثال ابراز دوستی و نگاه محبت‌آمیز به همسری که با عقد شرعی و طی مراحل قانونی بر انسان حلال شده است و بسیار لذت‌بخش می‌باشد مورد تشویق دین اسلام قرارگرفته است و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در روایتی می‌فرماید: «هر بنده، به چهره همسرش و همسرش به چهره او بنگرد، خداوند به آن دو با نگاه مهرآمیز می‌نگرد، و هر گاه دست یکدیگر را بگیرند، گناهان آن دو، از لای انگشتانشان فرومی‌ریزد» [1]
اسلام درباره لذت‌های جنسی که انسان با همسرش دارد رویه تشویق را در نظر گرفته است و قائل است هر کس باید همسرش را مورد نوازش قرار داده و او را در آغوش بگیرد امام علی (علیه السلام) می‌فرماید:«زن معشوقه است هرکسی زن گرفت پس باید او را در آغوش بگیرد» [2]
قطعاً آمیزش جنسی با همسر اگر در ایام عادت ماهانه او نباشد لذتی حلال است که در دین نیز مورد تأکید و سفارش قرارگرفته است و دین زنان را توصیه کرده است که خودشان را همیشه در اختیار شوهرشان قرار بدهند و در لذت جنسی همیشه تمکین کنند رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرماید: «بر زن لازم است از بهترین عطر استفاده کند، زیباترین لباسش را بپوشد، خود را به نیکوترین وجه آرایش دهد، و صبح و شب همچون طاووس خرامان خود را به شوهر عرضه نماید» [3] و به مردان نیز جهت لذت بیشتر در مسائل جنسی و رساندن زنان به درجه‌ای که از مسائل جنسی لذت ببرند توصیه با پرهیز از عجله و ایجاد مقدمات مانند بازی با او کرده و امام علی (علیه السلام) می‌فرماید: «وقتی کسی خواست با همسرش هم‌بستر شود باعجله رفتار نکند زیر زن‌ها نیز حاجتی دارند...» [4 ]
خلاصه اینکه همه مطالب فوق این نکته را اثبات می‌کند که دین مبین اسلام با لذت‌های حلال موافق است و در روابط جنسی نیز برای لذت بیشتر بین زن و مرد راهکارهایی را بیان کرده است که لازم است درباره آنها مطالعه کافی را انجام داد.

پی نوشت:
[1]. متقی هندی، علی بن حسام، کنزالعمال، انتشارات دائرة الکتب العلمیه، بیروت، 1419ق، ج 16، ص 276.
[2]. نوری، حسین بن محمد، مستدرک‌ال الوسائل، انتشارات موسسه آل البیت، بیروت، 1408ق،  ج 14،ص 256.
[3]. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، انتشارات علمیه اسلامیه، تهران، 1369ش، ج 5 ص 508.
[4]. حر العاملی، محمد بن الحسن، وسایل الشیعه، داراحیاء التراث العربی، 1412 ق، ج 14 ص 82 و 83 .

---

منبع : رهروان ولایت