طلب نعمت های دنیوی از خدا

سوال:

ایا اگر کسی از خداوند دنیا و نعمت هایش را طلب کند  و نسبت به این امر هم اصرار داشته باشد، آیا خداوند دنیا و نعماتش را به او می دهد؟

پاسخ:

باتوجه به روایات موجود در منابع اسلامی که در آن سفارش شده است که مایحتاج و نیازهای خود را از خداوند بخواهید لذا باید گفت انسان ولو خواسته های مادی خود را نیز باید از خداوند طلب کند. چنان كه خداوند به حضرت موسی می‌فرماید: «ای موسی هرچه نیاز داری از من بخواه حتی علف گوسفندت و نمك غذایت را.» [1]
اما آنچه در این سوال باید بدان توجه کرد اینکه اگر انسان نعمتهای دنیوی را از خداوند می خواهد دو چیز را نباید فراموش کند: 1ـ نقش اسباب و وسایل دنیوی: این بدان معناست که در عین اینکه از خداوند طلب نعمات دنیایی را داریم باید اسباب دنیوی آن را مانند تلاش و زحمت کشیدن برای رسیدن به آن نعمت را  نیز در خود مهیا کنیم و این مصداق همان ضرب المثل است که نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود؛ مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد. 2ـ این خواسته و طلبی که من از خداوند دارم به مصلحت و در ظرفیت بنده است یا خیر، به عنوان مثال طفلی کوچک از پدر و مادرش طلب 1میلیون پول را دارد آیا به مصلحت اوست که والدین او خواسته‌ی او را اجابت کنند یا اینکه همین طفل کوچک از پدر و مادرش طلب چاقوی تیز را داشته باشد. لذا آنچه که مهم است مصلحت و ظرفیت انسان در خواسته هایش از خداوند هم بسیار مهم می باشد. خداوند در همین مورد در قرآن می فرماید: «فَلَمَّا آتاهُمْ مِنْ فَضْلِهِ بَخِلُوا بِهِ وَ تَوَلَّوْا وَ هُمْ مُعْرِضُونَ [توبه/75] بعضی از آنها با خدا پیمان بسته بودند که: «اگر خداوند ما را از فضل خود روزی دهد ، قطعاً صدقه خواهیم داد و از صالحان ( و شاکران ) خواهیم بود!»
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در مورد شان نزول این آیه می فرمایند که این آیه در مورد شخصی به نام ثعلبه بن حاطب (كه یكى از انصار بود)، نازل شده است: او به پیامبر «صلی الله علیه و آله» گفت: دعا كن تا خدا به من مالى بدهد. پیامبر فرمود: «اى ثعلبه! مالى اندك كه بتوانى شكر آن را به جا آورى بهتر از مال بسیارى است كه طاقت آن (و همّت اداى حق آن) را نداشته باشى.» ثعلبه بار دیگر نزد پیامبر آمد و گفت: اى رسول خدا! دعا كن تا خدا به من مالى بدهد، سوگند به آنكه تو را به حق برانگیخت، اگر خدا به من مالى ببخشد، حق هر صاحب حقى را به او خواهم داد. پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود: «خدایا به ثعلبه مالى روزى كن.» ثعلبه وضع مالیش خوب شد تاجایی که دیگر نتوانست در شهر مدینه بماند با اموال و حیواناتش به خارج از مدینه رفت. پیامبر مأموران جمع آوری صدقه (زكات) را براى گرفتن زكات نزد وى فرستاد، اما ثعلبه امتناع كرد و بخل ورزید و گفت: این (زكات) مانند جزیه است. پیامبر خدا (چون سخن او را شنید) فرمود: "واى‏ بر ثعلبه‏، واى‏ بر ثعلبه‏" و آنگاه این آیات نازل شد. [2]
در نتیجه همه امور بدست خداست و اگر چیزی از خدا طلب کنیم، چون خداوند بخشنده است و هیچ بخلی در او نیست می بخشد و اعطا می کند اما دو نکته را نباید فراموش کرد که اولا برای رسیدن به این خواسته باید تلاش کرد. ثانیا آیا این خواسته به مصلحت و ظرفیت ما است یا خیر.

پی نوشت:
1). شیخ حر عاملى، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، مؤسسة آل البیت، قم، چاپ اول، 1409 ق، ج7، ص32.
2). آرام، احمد، الحیاة[ ترجمه احمد آرام]، دفتر نشر فرهنگ اسلامى تهران، چاپ اول، 1380ش، ج5، ص713.
 

---

منبع : رهروان ولایت