جهانی پر از ستاره یا سیاره؟
شاعران و نویسندگان قدیمی درباره‌ی ستاره‌های آسمان بسیار سروده و درباره‌ی آن‌ها نوشته‌اند چراکه هربار به آسمان نگاه کرده‌اند، عالمی پر ستاره دیده‌اند و ستاره به واسطه‌ی درخشندگی و زیباییش در همه‌ی زمان‌ها نمادین و الهام‌بخش بوده است. اما امروز دیگر آسمان پر از ستاره و فقط هشت سیاره‌ی منظومه‌ی شمسی نیست، چراکه با آخرین برآورد اخترشناسان مؤسسه‌ی فناوری کالیفرنیا فقط در کهکشان راه شیری بیش از ۱۰۰ میلیارد سیاره وجود دارد، در واقع به ازای هر ستاره حداقل یک سیاره وجود دارد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : سه شنبه 1397/01/21 ساعت 09:53
زینب شاه مرادی - مرکز یادگیری تبیان
تلسکوپ فضایی کپلر تا به حال بیش از ۸۰۰ سیاره و پنج منظومه یافته است که هر یک ۵ یا شش سیاره دارند. با این حال اخترشناسان این مؤسسه بر ستاره‌ی کپلر-۳۲ متمرکز شده اند که به عقیده‌ی آن‌ها نمونه ای بسیار متداول در راه شیری است. تقریباً سه چهارم سیاره های کهکشان به دور کوتوله های سرخ از نوع طیفی M می‌گردند. در منظومه‌ی ستاره‌ی کپلر-۳۲ هم پنج سیاره‌ی زمین مانند به دور این کوتوله سرخ می‌گردند. تلسکوپ کپلر از لبه این منظومه را می‌بیند و مدار هر سیاره به گونه ای است که با هر بار عبور از جلوی تلسکوپ کپلر، نور ستاره مادر را کاهش می‌دهند. با تحلیل تغییرات نوری ستاره اخترشناسان می توانند به ویژگی هایی از سیاره، مانند اندازه و دوره مداری، دست بیابند.
تحلیل دانشمندان فقط سیاره های نزدیک به کوتوله های سرخ را دربرمی‌گیرد و آن‌ها در این برآورد سیاره های بیرونی تر در منظومه را در نظر نگرفته اند. این گروه معتقدند در واقع با بررسی دقیق تر و تجزیه و تحلیل اطلاعات باید گفت که دور هر ستاره، حداقل دو سیاره می‌گردد.
البته این منظومه های فراوان با منظومه شمسی فرق دارند. کوتوله‌ای سرخ مانند کپلر-۳۲ بسیار سردتر و کوچک‌تر از خورشید است و تقریباً جرم و شعاع آن نصف جرم و شعاع خورشید است. شعاع پنج سیاره هم ۰٫۸ تا ۲٫۷ برابر جرم زمین است. در کل می‌توان گفت کل این منظومه در یک دهم واحد نجومی جا می‌گیرد.
البته هیچ کدام از این موارد به این معنا نیست که سیارات چنین منظومه هایی برای حیات نامناسبند. از آن جایی که کوتوله های سرخ کوچک و سردند، فقط منطقه سکونت پذیر آن‌ها نسبت به منظومه شمسی، اندکی جلوتر و نزدیک تر به ستاره است. و باید گفت که در این نوع منظومه‌ها احتمال این‌که سیاره ها در منطقه سکونت پذیر قرار گرفته باشند بسیار بالا است.
منبع: http://bigbangpage.com
تحلیل دانشمندان فقط سیاره های نزدیک به کوتوله های سرخ را دربرمی‌گیرد و آن‌ها در این برآورد سیاره های بیرونی تر در منظومه را در نظر نگرفته اند. این گروه معتقدند در واقع با بررسی دقیق تر و تجزیه و تحلیل اطلاعات باید گفت که دور هر ستاره، حداقل دو سیاره می‌گردد.
البته این منظومه های فراوان با منظومه شمسی فرق دارند. کوتوله‌ای سرخ مانند کپلر-۳۲ بسیار سردتر و کوچک‌تر از خورشید است و تقریباً جرم و شعاع آن نصف جرم و شعاع خورشید است. شعاع پنج سیاره هم ۰٫۸ تا ۲٫۷ برابر جرم زمین است. در کل می‌توان گفت کل این منظومه در یک دهم واحد نجومی جا می‌گیرد.
البته هیچ کدام از این موارد به این معنا نیست که سیارات چنین منظومه هایی برای حیات نامناسبند. از آن جایی که کوتوله های سرخ کوچک و سردند، فقط منطقه سکونت پذیر آن‌ها نسبت به منظومه شمسی، اندکی جلوتر و نزدیک تر به ستاره است. و باید گفت که در این نوع منظومه‌ها احتمال این‌که سیاره ها در منطقه سکونت پذیر قرار گرفته باشند بسیار بالا است.
منبع: http://bigbangpage.com
