یک جهیزیه بی نظیر ایرانی

 در بازه زمانی عقد تا عروسی، زمان تحقیق و تفحص در حوزه شناسایی بهترین کالاها و مارک ها برای خرید جهیزیه است. از دختر خاله سه ساله تا عمه 90 ساله هر کدام نظراتی درباره مارک های مختلف لوازم خانه و آشپزخانه که کدام خوب و کدام خوب نیست ارائه می دهند.

از سوی دیگر پرس و جو از اینکه کدام برند معروف تر است و قیمت آن یکی چقدر است، فکر اکثر قریب به اتفاق خانواده ها این شده که می خواهیم پول بدهیم پس یک جنس خارجی خوب بخریم که عمری کار کند. و طرف دیگر ماجرا فقط کیفیت بالای این اجناس بیگانه زاده نیست بلکه در چشم کردن و پُز و کلاس در مقابل قوم شوهر نیز می باشد. در دورهمی های فامیلی ها هم می گویند"ما از بچگی بین لوازم خانگی خارجی بزرگ شدم، برای جهیزیه هم اگر از خود اون کشورها نریم وسیله بخریم سفارش میدیم بیارند برامون".

در این میان اغلب نام برندهای مختلف خارجی است كه از گوشه و كنار به گوش می‌رسد. در نتیجه آنها كه دستشان به دهنشان می‌رسد بدون هیچ تردیدی سراغ همین برندهای دهان پركن می‌روند تا به‌خیال خود دخترشان را با سربلندی هرچه بیشتر راهی خانه‌بخت كنند! اما وقتی خانواده‌ای كه البته مشكل مالی هم ندارد، قید خرید اجناس خارجی را بزند، این سؤال پیش می‌آید كه چرا دست روی وسایلی گذاشته‌اند كه اسم و رسم چندانی ندارند؟! یا به دنبال خرید کالاهایی بر می آیند که "ساخت ایران" بر روی آنها حک شده است؟ چرا برخی سرزنش اقوام داخلی و اقوام خارجی (فامیل شوهر) را به جان می خرند اما باز برایشان مهم است که وسیله ای که می خواهند به عنوان وسایل نوعروس به خانه بخت ببرند توسط یک ایرانی ساخته شده باشد و پولی که در ازای خرید آن می دهد در چرخه اقتصاد داخلی بچرخد؟

فارغ از افرادی که قدرت فکر و انتخاب دست خودشان نیست بلکه دست چشم درآوردن های اقوام و آشنایان است. آیا لازم است که خانواده ای با سطح معمولی حتما سراغ برندهایی برود که قیمتی ماورایی تر از جیب شان دارد؟ آیا هیچ نمونه داخلی وجود ندارد که آنها به جای قرض گرفتن از دوست و فامیل و چک دادن هایی که گاهی بعد از عروسی فرزندان هم پاس نمی شود، حتما سراغ اجناس بیگانه زاده بروند؟

یک چینی خارجی که معادل  دو یا سه دست سرویس چینی ایرانی است آیا هرگز لب پر یا شکسته نمی شود؟ بلور و کریستال های ایرانی نمی توانند مانند خارجی ها در ویترین خانه جا خوش کنند؟ با لوازم برقی ایرانی نمی توان گوشت چرخ کرد، آب میوه گرفت، سالاد و یا چای دم کرد؟ روی تشتک ایرانی نمی توان خوابید؟ لباسشویی ایرانی لباس شما را نمی شوید و یخچالش مواد خوراکی شما  را نگهداری نمی کند؟ با تلویزیون ایرانی نمی توان برنامه تماشا کرد؟ با همه وسایلی که مشابه آن در داخل وجود دارد می توان همان کارهایی را انجام داد که با وسایل خارجی. گرچه در برخی از محصولات ممکن است وسایل پر صدا باشند اما شنیدن این صدا یعنی اینکه شما صدای اقتصاد داخلی را در شنیده اید و آن را بیصدا نکرده اید.


مردم باید از خود شروع کنند
در نظرسنجی سایت خانواده برتر یکی از کاربران از دیگر کاربران تقاضا داشت که برند و مارک های کالاهای ایرانی برای خرید جهیزیه به او معرفی کنند. عده ای آنقدر مخالف کالای ایرانی بودند که توهین و فحاشی هایشان به تولید کننده داخلی سانسور شده بود و عده ای هم بسیار کاربر مورد نظر را به جهت خرید یک جهیزیه ایرانی تشویق می کردند. شاید در راستای مطالبی که در بالا آورده شده است ذکر این نظرات خالی از لطف نباشد که سطح تفکر و نگاه مردم تا چه میزان دستخوش بازی های مصرف گرایی است.

"من بجز تلویزیونم که مارک ... هست بقیه وسایل برقی خونم رو مارک ایرانی خریدم والان 5ساله استفاده میکنم وراضیم."

"پشیمون میشی
مطمئن باش به مالت آتیش می زنی
میدونم دنبال اجناس ارزان هستی ولی این راه فرارش نیست
چینی بخری خیلی بهتره"

چی بگم والا..ما ک اهل ریسک نیستیم نمیگم وسایل ایرانی بدن ولی خب خارجیاش امتحان خودشونو پس دادن..ما همه وسایل خونمون.... هست تی وی ،ماشین لباس شویی و ظرف شوی یخچال..خلاصه همه چیز ..ولی یه دوستی دارم همه وسایلشو ایرانی خریده تا اونجایی ک میدونم راضی هم بود..اما نمیدونم چ مارکی."

از انصاف نباید گذشت، ممکن است در چندین سال پیش برخی از لوازم خانگی از مرغوبیت و کیفیت مناسبی برخوردار نبوده و تجربه مادران در اوایل زندگی خود موجب شود تا در خرید جهیزیه دختران خود، سراغ کالاهای ایرانی کمتر بروند. اما از نسل مادران تا دخترانشان حداقل 20 سال گذشته است و لوازم به بازار آمده با کیفیت مرغوب تر ارائه شده است. ترس از گذشته های دور و یا گاهی تفاوت قیمتی باعث می شود تا به دنبال اجناسی برویم که از تولید داخلی به مراتب کیفیت پایین تری دارند. اینکه یخچال خانه 16 میلیون باشد یعنی خیلی با کیفیت و اینکه اگر یک یخچال ایرانی با 5 میلیون خریده بشود یعنی کیفیت پایین! اینکه کسی به دنبال کالای داخلی برود این بهانه است چرا که او تمکن برای خرید کالاهای خارجی را ندارد و این را می گوید تا بهانه ای جلوی اقوام و خویشاوندان باشد! افکاری که همه و همه از عدم اطلاعات و فرهنگ ضعیف و تبلیغات رسانه ها در حیطه خرید نشأت می گیرد.

عقل حكم می‌كند وقتی یك محصول را كشور خودمان تولید نمی‌كند، مجازیم از تولید كشورهای دیگر استفاده كنیم اما همان عقل حکم می کند اگر کشورمان کالاهای مشابه را تولید می کند به سراغ جنس وطنی برویم. اما چند درصد ما فكر می‌كنیم كه آیا اساسا من به این كالا نیاز دارم یا نه؟! حالا اگر مثلا قهوه جوش ایرانی در بازار نبود، بودن یا نبودن آن نیاز اصلی زندگی‌ات است؟! نمی‌شود آن را در یك قوری یا كتری معمولی اما ایرانی درست كرد؟ اگر گاهی این سؤال را از خودمان بپرسیم، كمی از مصرف‌گرایی كه گریبانمان را گرفته، رها می‌شویم.

عروسی برای تولید کننده داخلی
وقتی مسئله‌ای همه‌گیر شود، كم‌پیش می‌آید كسی در میانه‌راه بایستد و از خودش بپرسد: اینكه من هم مانند همه این راه را ادامه می‌دهم درست است یا غلط؟! خیلی وقت‌ها استفاده از كالاهای خارجی مبنای محكمی ندارد و حداقل در بسیاری از كالاها پایه‌ای جز نتیجه نگاه كردن به‌دست دیگران نیست. هر كشوری تولیدات و محصولات خاصی دارد كه در جهان حرف اول را می‌زند اما این ربطی به عدم‌استفاده از كالاهای دیگر ندارد. برتر بودن در تولید یك محصولی مثل پسته، زعفران و زرشك به نوعی نعمت خدادادی است اما محصولی مانند فرش كه از هنر و توانمندی و فرهنگ و نیازهای یك ملت سرچشمه گرفته، اینطور نیست. اگر كسی فقط از برندهای درجه یك تولید داخل استفاده كند و باقی نیازهایش را از تولیدات مطرح خارجی مرتفع كند، قطعا به پیشرفت نمی‌انجامد. برای رسیدن به كیفیت در یك محصول نیاز به حركت قدم به قدم است اما وقتی مردم تولیدكننده‌ها را دلگرم نكنند، آنها كم‌كم دلسرد می‌شوند و از تولید كالا دست می‌كشند. اگر همه، تولیدكننده‌های وطنمان را همانند عضوی از خانواده خود بدانیم، شاید غیرت بیشتری برای خرید كالاهای تولید داخل به خرج دهیم. به فكر دیگری بودن و كمی بیشتر از دایره اطراف خود را دیدن، مسئله‌ای است كه امروزه از دست هر كسی بر نمی‌آید. البته حمایت از طرف مسئولان دولتی هم جای خود دارد».

كالای خارجی خوشبختی نمی‌آورد
وقتی قرار می‌شود دختری به خانه بخت رود، پدر و مادر عروس خود را موظف می‌دانند تا بر پایه سنتی كه در ایران جا افتاده است، وسایل زندگی آنها را تا حدی كه وسعشان می‌رسد، تهیه كنند. اینكه برخی دنبال این هستند كه با كالای خارجی به دیگران فخر بفروشند و پز بدهند، دچار نوعی بی‌فرهنگی شده‌اند. اجناس خارجی یا داخلی فرقی در میزان خوشبختی و یا بدبختی افراد ندارد.

---

منابع: آخرین خبر، خانواده برتر