مرکز کهکشان ما پر از سیاهچاله های کوچک است!
این را از پیش میدانستیم که مرکز کهکشان مان انباشته از ستاره، ابرنواختر، تپ اختر، گاز و غبار است و همچنین سیاهچاله ای غول پیکر به جرم ۴ میلیون برابر خورشید، با نام کمان-ای* در آن لانه دارد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : شنبه 1397/01/18 ساعت 09:50
زینب شاه مرادی - مرکز یادگیری تبیان
شبیهسازیها از مدتها پیش نشان میدادند که شمار بسیاری سیاهچالۀ کوچک -سیاهچالههایی تقریبا همجرم خورشید- در مرکز راه شیری و همچنین در مرکز دیگر کهکشانها وجود دارد، با این وجود تنها یکی از آنها تاکنون دیده شده است. چارلز هیلی از دانشگاه کلمبیا در نیویورک و همکارانش با بررسی دادههای رصدخانه پرتو ایکس چاندرای ناسا سرانجام توانستهاند سیگنالی را پیدا کنند که به نظر میرسد از ۱۲ سیاهچالۀ ستارهای با همدمهایی ستارهای به اندازۀ خورشید میآید.
این سیاهچاله ها به طور پیوسته دارند مواد همدم خود را میکشند و قرصهایی برافزایشی به گرد خود میسازند که به دلیل گرمای بیاندازه، پرتوهای ایکس منتشر می کند و سیاهچاله از این راه خود را نشان میدهد. پژوهشگران با دیدن این ۱۲ سامانۀ دو سیاهچالهای درخشان به فکر افتادند که چه بسا شمار بیشتری از آن ها در آنجا باشد. هیلی برای یافتن پاسخ از یک روش برونیابی بهره جست؛ وی در این روش، چندین لامپ گوناگون از ۱۰ وات تا ۱۰۰ وات را در نظر گرفت. او میگوید: «اگر همۀ لامپ ها را یک مایل دورتر ببریم احتمالا باز هم ۱۰۰ واتیها را خواهیم دید ولی لامپهای ۱۰ واتی دیگر در آن فاصله دیده نمیشوند.»
دایرههای سرخ جای دوتاییهای کوتوله سفید (پرتو ایکس کم) و دایرههای آبی جای دوتاییهای سیاهچالهای(پرتو ایکس بیشتر) را نشان میدهند. دایرۀ سبز نماینده جایگاه ابرسیاهچاله کمان-ای* است که به شدت در پرتو ایکس میدرخشد و دایره زرد هم نشانگر ناحیه ای میان ۰.۷ و ۳ سال نوری از ابرسیاهچاله است.
این دانشمندان با بهره از یک شبیه سازی که در آن، لامپهای ۱۰۰ واتی نمایندهی همین ۱۲ سامانۀ سیاهچالهایِ درخشان بودند نتیجه گرفتند که ۳۰۰ تا ۵۰۰ سامانه سیاهچالهایِ “کمنورتر” میبایست به گرد مرکز کهکشان در گردش باشند. و با این پنداشت که تنها ۵ درصد از سیاهچاله های ستاره ای دارای همدم هستند، میبایست ۱۰ هزار سیاهچالۀ این اندازه در انحنای مرکزی کهکشان وجود داشته باشد.
دریل هاگرد از دانشگاه مکگیل در مونترآل کانادا میگوید به دلیل شلوغی و انباشتگی مرکز کهکشان، قطعیت در این باره بسیار پایین میآید: «مطمئن نیستم بتوانم هیچ بخشی از این پژوهش رو تأیید کنم، اما بررسی وسوسه انگیز و جالبی است.» خود هیلی میگوید حتی اگر این برآوردها چندان درست نباشد باز هم خوشحال خواهد بود: «حتی اگر تنها ۱۰۰۰ تا از اینها در مرکز کهکشان باشد باز هم ۱۰۰۰ برابر بیش از چیزیست که در گذشته میدانستیم.»
منبع: http://bigbangpage.com
شبیهسازیها از مدتها پیش نشان میدادند که شمار بسیاری سیاهچالۀ کوچک -سیاهچالههایی تقریبا همجرم خورشید- در مرکز راه شیری و همچنین در مرکز دیگر کهکشانها وجود دارد، با این وجود تنها یکی از آنها تاکنون دیده شده است. چارلز هیلی از دانشگاه کلمبیا در نیویورک و همکارانش با بررسی دادههای رصدخانه پرتو ایکس چاندرای ناسا سرانجام توانستهاند سیگنالی را پیدا کنند که به نظر میرسد از ۱۲ سیاهچالۀ ستارهای با همدمهایی ستارهای به اندازۀ خورشید میآید.
این سیاهچاله ها به طور پیوسته دارند مواد همدم خود را میکشند و قرصهایی برافزایشی به گرد خود میسازند که به دلیل گرمای بیاندازه، پرتوهای ایکس منتشر می کند و سیاهچاله از این راه خود را نشان میدهد. پژوهشگران با دیدن این ۱۲ سامانۀ دو سیاهچالهای درخشان به فکر افتادند که چه بسا شمار بیشتری از آن ها در آنجا باشد. هیلی برای یافتن پاسخ از یک روش برونیابی بهره جست؛ وی در این روش، چندین لامپ گوناگون از ۱۰ وات تا ۱۰۰ وات را در نظر گرفت. او میگوید: «اگر همۀ لامپ ها را یک مایل دورتر ببریم احتمالا باز هم ۱۰۰ واتیها را خواهیم دید ولی لامپهای ۱۰ واتی دیگر در آن فاصله دیده نمیشوند.»
دایرههای سرخ جای دوتاییهای کوتوله سفید (پرتو ایکس کم) و دایرههای آبی جای دوتاییهای سیاهچالهای(پرتو ایکس بیشتر) را نشان میدهند. دایرۀ سبز نماینده جایگاه ابرسیاهچاله کمان-ای* است که به شدت در پرتو ایکس میدرخشد و دایره زرد هم نشانگر ناحیه ای میان ۰.۷ و ۳ سال نوری از ابرسیاهچاله است.
این دانشمندان با بهره از یک شبیه سازی که در آن، لامپهای ۱۰۰ واتی نمایندهی همین ۱۲ سامانۀ سیاهچالهایِ درخشان بودند نتیجه گرفتند که ۳۰۰ تا ۵۰۰ سامانه سیاهچالهایِ “کمنورتر” میبایست به گرد مرکز کهکشان در گردش باشند. و با این پنداشت که تنها ۵ درصد از سیاهچاله های ستاره ای دارای همدم هستند، میبایست ۱۰ هزار سیاهچالۀ این اندازه در انحنای مرکزی کهکشان وجود داشته باشد.
دریل هاگرد از دانشگاه مکگیل در مونترآل کانادا میگوید به دلیل شلوغی و انباشتگی مرکز کهکشان، قطعیت در این باره بسیار پایین میآید: «مطمئن نیستم بتوانم هیچ بخشی از این پژوهش رو تأیید کنم، اما بررسی وسوسه انگیز و جالبی است.» خود هیلی میگوید حتی اگر این برآوردها چندان درست نباشد باز هم خوشحال خواهد بود: «حتی اگر تنها ۱۰۰۰ تا از اینها در مرکز کهکشان باشد باز هم ۱۰۰۰ برابر بیش از چیزیست که در گذشته میدانستیم.»
منبع: http://bigbangpage.com