یک مشاور رایگان برای والدین

وقتی صحبت از مشورت می‌شود، اولین چیزی که به نظر می‌رسد این است که کسی مشکل یا مسئله‌ای دارد و درباره آن با کسی که بیشتر می‌داند صحبت می‌کند تا مشکلش حل شود. مشورت را به معنی صلاح اندیشی و کنکاش درباره یک موضوع هم می‌دانند.  مشاوره به معنی باهم مشورت کردن بکار می‌رود.

ممکن است به ذهن برسد که مگر فرزند می‌تواند در مقام مشاور قرار گیرد؟ یا مگر فرزند می‌تواند کمک کند تا مشکل ما حل شود؟  مشکل یا مسئله به هر وضع پیچیده حقیقی یا ساختگی می‌گویند که حل آن مستلزم فعالیت فکری است. بنابراین حالا می‌توانیم به این پرسش که " آیا می‌شود با فرزند مشورت کرد؟" بهتر پاسخ بگوییم.

 آیا می توان با فرزندان مشورت کرد؟
والدین معمولا در برابر مشکلاتی قرار می‌گیرند که بطور حقیقی و واقعی، یا به صورت ساختگی و بنا به مصلحت می‌تواند از طریق مشورت با فرزند حل شود و این مشورت علاوه بر حل مشکل، فایده‌های دیگری نیز در بردارد. والدین ، مربیان و همه کسانی که به نوعی با کودک و نوجوان سروکار دارند، برای کار و زندگی و رابطه با کودک یا نوجوان به اموری برمی‌خورند که نیاز به تصمیم‌گیری دارد. طبیعی است که بزرگترها اگر به نقش و اهمیت مشورت یا کوچکترها پی نبرده باشند، می‌توانند به راحتی برای آنها تصمیم بگیرند.

در مشاوره باید به سن فرزند و میزان تجربه و اطلاعات او را نیز در نظر بگیرید و در مورد اصولی که نمی‌توانید تغییری در عقیده خود بدهید مشورت نکنید و در مشورت با فرزند خود به او کمک کنید تا یاد بگیرد جوانب مختلف یک مسئله را بسنجد و به مشورت در زندگی و در مراحل مختلف آن توجه کنید و اهمیت آن را در حل مشکلاتتان دست کم نگیرید.


مشورت های عبرت آموز
مشورت با فرزندان در مسایل گوناگون زندگی و خانوادگی و نظرخواهی از آنان در مباحث علمی و اجتماعی به تدریج توانایی های بالقوه ی آنان را آشكار می سازد و فرزندان را در اداره ی زندگی خود در آینده آگاه و توانمند می گرداند.

به تجربه ثابت شده است، یکی از عوامل تأثیرگذار بر شخصیت فرزندان، مشورت کردن با آنها در بعضی امورات زندگی می باشد. فرزندانی که به نوعی در زندگی از آنها نظرخواهی می شود، احساس می کنند که آنها هم نقش موثری دارند. کودکان و نوجوانانی که هیچ وقت از طرف خانواده مطرح نشده‌اند، در جاهای مختلف، سعی می‌کنند خودشان را از طریق رفتارهای منفی مطرح کنند. نوجوانی که دستبند پلاستیکی به‌دست می‌کند، روی بازوهایش نقّاشی می کشد، دستمال به گردن می اندازد، موهایش را برافراشته می کند یا دختری که خودش را به هر نوعی مطرح می‌کند، می خواهد بگوید «من هستم، به من توجّه کنید» چه جایی بهتر از خانواده که او مورد توجّه مثبت قرار گیرد؟ پدر می‌خواهد چیزی بخرد، از او نظرخواهی کند. می‌خواهید به مسافرت بروید نظر او را جویا شوید. گذشته از مطرح شدن، شکوفایی در او شکل می‌گیرد.

هم‌چنین توجّه به ویژگی‌های مثبت و توانمندی‌های مشورتی در فرزندان‌تان، زمینه مناسبی برای ارضای نیاز آنها به ابراز وجود است. سعی کنید از همان ابتدای کودکی، با کودک خود گفت وگو کنید تا در آینده او با شما گفت وگو کند. در این صورت مسائل مهمی مثل لجبازی، پرخاشگری و من بودن در جامعه کمرنگ می شود، چون او در منزل جایگاه ویژه‌یی دارد.

نتیجه دیگر مشورت با فرزند این است که والدین به تدریج راه و روش فکر کردن و تصمیم گرفتن را به فرزندان خود می‌آموزند. تقویت قوۀ تصمیم‌گیری برای زندگی آیندۀ آنها بسیار لازم است.

البته به این نکته توجّه کنید که، حتماً شما والدین در زمینه‌های مختلف با هم مشورت داشته باشید تا فرزند شما عملاً آن را یاد بگیرد. حتّا اگر زن و مردی در انجام کارهای منزل از همدیگر نظرخواهی نکنند، این خود نیز یک شکست شخصیت محسوب می‌گردد. اگر پدری گران‌ترین چیزها را برای خانواده اش خریده باشد، در حالی که هیچ نظری از فرزندان یا همسر خود نخواسته باشد، آن‌چنان تأثیری ندارد تا اینکه آنها را نیز با خود به بازار ببرد.

---

منابع: برگرفته از کتاب "خانواده سالم" حسنعلی میرزابیگی، دانشنامه رشد