ژئومهندسی خورشیدی و تغییرات آب و هوایی
ژئومهندسی خورشیدی می تواند زمان بیشتری را در اختیار ما قرار بدهد تا میزان کربن را در اتمسفرمان تنظیم کنیم. اما این رویکرد می تواند عواقب بسیار ناگواری برای تنوع زیستی و آب و هوای منطقه‌ای کره زمین به همراه داشته باشد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : شنبه 1397/01/04 ساعت 10:27
زینب شاه مرادی - مرکز یادگیری تبیان
کنترل آب و هوا
ژئومهندسی خورشیدی به عنوان روشی نوید بخش تلقی میشده است که تضمین می کند سیاره ما با خنک سازی مصنوعی آب و هوا به عنوان محلی قابل سکونت باقی می ماند. با این حال، اگر این فرایند به طور ناگهانی معکوس شود، باید منتظر عواقب ناگواری برای زمین باشیم. ژئومهندسی اشکال بسیار مختلفی به خود می گیرد و از اصول مختلفی برای حصول هدفی یکسان بهره می جوید. ژئومهندسی خورشیدی بر پایه استفاده از هواپخش‌ها (aerosol) برای بازتاباندن نور خورشید به فضا استوار است. این روش اثری مستقیم بر کربنِ موجود در اتمسفر ندارد؛ پس راه حلی قطعی برای تغییر آب و هوا نیست. با این حال، حامیان آن می گویند که روش یاد شده می تواند دما را کاهش داده و زمان بیشتری در اختیارمان بگذارد تا کربن بیشتری را از اتمسفر حذف کنیم.
مطالعه جدید به سرپرستی «کریستوفر تریسوس»، اکولوژی شناس و محقق در مرکز ترکیب اجتماعی – محیطی، ارزیابی خطرات ناشی از این‌گونه اقدامات برای بازه زمانی محدودی را در دستور کار خود قرار داده است. مقاله منتشر شده در مجله «Nature Ecology & Evolution» بیان می دارد که پایان ناگهانی برنامه ژئومهندسی خورشیدی می تواند اثراتی مضرتر از خود تغییرات آب و هوا داشته باشد.
«جانوس پاستور» مدیر اجرایی برنامه حاکمیت ژئومهندسی آب و هوایی کارنگی اظهار داشت: «در این مطالعه، شروع سریع و پایان سریع ژئومهندسی خورشیدی مورد بررسی قرار می گیرد. ما در جهانی زندگی می کنیم که خیلی عالی و کامل نیست. اتفاقاتی می توانند به وقوع بپیوندند. محققان از این سناریوی احتمالی ابراز نگرانی کرده‌اند که یک کشور یا گروهی از کشورها یا حتی فردی ثروتمند می تواند در بکارگیری از ژئومهندسی خورشیدی دخالت داشته باشد. این عامل می تواند به نوعی آغاز و پایان سریع منجر شود.»
بر طبق یافته های مطالعه، این نوع ژئومهندسی می تواند تاثیر شگرفی بر اکوسیستم های منطقه‌ای بگذارد. محققان در یک سناریو، تغییرات را نسبت به دما و بارش مقایسه کردند. این بدان معناست که گونه ها مجبور به حرکت در یک جهت می شوند تا سطح مشابهی از میزان بارش را حفظ کنند و به دنبال دمایی باشند که به آن عادت دارند. تصور بر این بوده است که نواحی غنی از تنوع زیستی مثل اقیانوس های استوایی و آمازون، به بیشترین میزان در معرض خطر قرار دارند.
محققان گفتند: «برخی درخت ها فقط در نواحی دمایی خاصی رشد می کنند؛ برخی حیوانات در نواحی دمایی خاصی زندگی می کنند. این تعادل عادی برای اوضاع برقرار است. اگر دما را به آهستگی تغییر بدهید، برخی حیوانات به مناطقی می روند که دمای دلخواه شان را تجربه کنند. ما مشاهده کرده‌ایم که برخی ماهی‌ها با گرم شدن آب‌ها به سمت شمال حرکت می کنند. برخی گیاهان نیز می توانند حرکت کنند، اما با سرعت خیلی آهسته.»
مشکلی که شروع و پایان زود یک پروژه ژئومهندسی خورشیدی دارد این است که حتی اگر گونه‌ها توانایی سازگاری ابتدایی را با محیط‌شان داشته باشند، تغییرات بیشتر چند دهه بعد پدید می آیند. «دنیس ال. هارتمن» استاد دانشگاه واشنگتن در دپارتمان علوم اتمسفری در ماه نوامبر ۲۰۱۷ گفت: «مدیریت تابش خورشیدی باید پایدار گردیده و افزایش یابد تا افزایش گازهای گلخانه‌ای با توازن همراه باشد. اگر مدیریت تابش خورشیدی به هر دلیلی متوقف شود، گرمایش سریعی به وقوع پیوسته و احتمالا عواقب نامناسبی پیش می آید.»
یکی از بزرگ ترین چالش ها در اجرای ژئومهندسی خورشیدی این است که هر پروژه‌ای باید با اقدامات سیاسی همراه باشد که می تواند دهه‌ها طول بکشد. اگر یک توافق بین المللی برای پیگیری این تغییرات وجود داشت، پروژه فوق قطعا به بار می نشست. برنامه حاکمیت ژئومهندسی آب و هوای کارنگی می گوید که بررسی بیشتر خطرات و منافع و یک چارچوب حاکمیتی مشترک از جمله پیش نیازهای ضروری برای بکارگیری ژئومهندسی خورشیدی می باشد.
منبع: https://bigbangpage.com
ژئومهندسی خورشیدی به عنوان روشی نوید بخش تلقی میشده است که تضمین می کند سیاره ما با خنک سازی مصنوعی آب و هوا به عنوان محلی قابل سکونت باقی می ماند. با این حال، اگر این فرایند به طور ناگهانی معکوس شود، باید منتظر عواقب ناگواری برای زمین باشیم. ژئومهندسی اشکال بسیار مختلفی به خود می گیرد و از اصول مختلفی برای حصول هدفی یکسان بهره می جوید. ژئومهندسی خورشیدی بر پایه استفاده از هواپخش‌ها (aerosol) برای بازتاباندن نور خورشید به فضا استوار است. این روش اثری مستقیم بر کربنِ موجود در اتمسفر ندارد؛ پس راه حلی قطعی برای تغییر آب و هوا نیست. با این حال، حامیان آن می گویند که روش یاد شده می تواند دما را کاهش داده و زمان بیشتری در اختیارمان بگذارد تا کربن بیشتری را از اتمسفر حذف کنیم.
مطالعه جدید به سرپرستی «کریستوفر تریسوس»، اکولوژی شناس و محقق در مرکز ترکیب اجتماعی – محیطی، ارزیابی خطرات ناشی از این‌گونه اقدامات برای بازه زمانی محدودی را در دستور کار خود قرار داده است. مقاله منتشر شده در مجله «Nature Ecology & Evolution» بیان می دارد که پایان ناگهانی برنامه ژئومهندسی خورشیدی می تواند اثراتی مضرتر از خود تغییرات آب و هوا داشته باشد.
«جانوس پاستور» مدیر اجرایی برنامه حاکمیت ژئومهندسی آب و هوایی کارنگی اظهار داشت: «در این مطالعه، شروع سریع و پایان سریع ژئومهندسی خورشیدی مورد بررسی قرار می گیرد. ما در جهانی زندگی می کنیم که خیلی عالی و کامل نیست. اتفاقاتی می توانند به وقوع بپیوندند. محققان از این سناریوی احتمالی ابراز نگرانی کرده‌اند که یک کشور یا گروهی از کشورها یا حتی فردی ثروتمند می تواند در بکارگیری از ژئومهندسی خورشیدی دخالت داشته باشد. این عامل می تواند به نوعی آغاز و پایان سریع منجر شود.»
بر طبق یافته های مطالعه، این نوع ژئومهندسی می تواند تاثیر شگرفی بر اکوسیستم های منطقه‌ای بگذارد. محققان در یک سناریو، تغییرات را نسبت به دما و بارش مقایسه کردند. این بدان معناست که گونه ها مجبور به حرکت در یک جهت می شوند تا سطح مشابهی از میزان بارش را حفظ کنند و به دنبال دمایی باشند که به آن عادت دارند. تصور بر این بوده است که نواحی غنی از تنوع زیستی مثل اقیانوس های استوایی و آمازون، به بیشترین میزان در معرض خطر قرار دارند.
مشکلی که شروع و پایان زود یک پروژه ژئومهندسی خورشیدی دارد این است که حتی اگر گونه‌ها توانایی سازگاری ابتدایی را با محیط‌شان داشته باشند، تغییرات بیشتر چند دهه بعد پدید می آیند. «دنیس ال. هارتمن» استاد دانشگاه واشنگتن در دپارتمان علوم اتمسفری در ماه نوامبر ۲۰۱۷ گفت: «مدیریت تابش خورشیدی باید پایدار گردیده و افزایش یابد تا افزایش گازهای گلخانه‌ای با توازن همراه باشد. اگر مدیریت تابش خورشیدی به هر دلیلی متوقف شود، گرمایش سریعی به وقوع پیوسته و احتمالا عواقب نامناسبی پیش می آید.»
یکی از بزرگ ترین چالش ها در اجرای ژئومهندسی خورشیدی این است که هر پروژه‌ای باید با اقدامات سیاسی همراه باشد که می تواند دهه‌ها طول بکشد. اگر یک توافق بین المللی برای پیگیری این تغییرات وجود داشت، پروژه فوق قطعا به بار می نشست. برنامه حاکمیت ژئومهندسی آب و هوای کارنگی می گوید که بررسی بیشتر خطرات و منافع و یک چارچوب حاکمیتی مشترک از جمله پیش نیازهای ضروری برای بکارگیری ژئومهندسی خورشیدی می باشد.
منبع: https://bigbangpage.com
