آنالیز رایانه ای بازی تیم امید ایران و استرالیا
المپیک در استرالیا جا ماند
ده سال بعد در فاصله چند صد کیلومتری ملبورن قرار نبود حماسه تکرار شود ده سال بعد در آدلاید هیچ کس حماسه ساز نبود.
حتی تلاش صدا و سیما در استفاده از جواد خیابانی و احتمال تکرار حماسه هم بی نتیجه ماند و شکست تیم امید ایران آخرین پرده نمایش المپیک 2008 برای فوتبال ایران بود هر چند یک صحنه تشریفاتی دیگر باقی مانده است. با هم به بررسی آماری این بازی می پردازیم تا از دریچه دیگری این بازی را مورد ارزیابی قرار دهیم.
از لحاظ آماری برتری کامل با تیم استرالیا بود این تیم با تکنیک، سرعت و فن فوتبال به مبارزه فداکاری و از خودگذشتگی آمده بود و در نهایت با ارائه یک بازی منطقی در کلیه دقایق علم بر احساس پیروز شد.
343 پاس صحیح استرالیا (متوسط هر 15 ثانیه یک پاس صحیح) در مقابل 172 پاس صحیح ایران (هر 31 ثانیه یک پاس صحیح) نشان از برتری کامل استرالیا می دهد این تیم در نیمه اول با فشار زیاد به سمت دروازه ایران حمله می کرد،
10 کرنر و 3 موقعیت خطرناک که دو تای آن تبدیل به گل شد و یکی از روی خط دروزاه برگشت دلیلی بر این ادعاست که نیمه اول تیم برتر میدان استرالیا بود. اما در نیمه دوم استرالیا در صدد حفظ توپ و میدان بود و توانست بازی را کنترل کند در این نیمه امیدهای ایران بهتر بازی کردند و توانستند بیشتر به دروازه حریف نزدیک شوند در این نیمه ما نگران در دفاع و امیدوار در حمله بودیم ولی با دریافت گل سوم عملاً کار این تیم به پایان رسید و حملات احساسی و بی برنامه جای مدیریت بحران ضعفی که در بگوویچ دیده می شود را گرفت تا همچنان در حسرت المپیک و همچنان ناکام بمانیم و به این جمله برسیم که چه زود برای رفتن به المپیک دیر شد.
( آنالیزور: مهدی ارژنگی نیا)
مطالب مرتبط :
