درختکاری، کمک به تداوم حیات
کشور ما با شرایطی که دوسوم خاکش در منطقه خشک و نیمه خشک قرار گرفته است و تغییر اقلیم و گرم شدن کره زمین نیز باعث تشدید تبعات منفی آن همچون خشکسالی، هجوم آفات و امراض به رویشگاههای طبیعی و جنگلها و مراتع، افزایش آتشسوزی، ناپایداری اکوسیستمها و... شده نیازمند بازسازی، احیا و توسعه پوشش گیاهی با گونههای بومی مقاوم به خشکی دارد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1396/12/16 ساعت 10:34
به گزارش تبیان به نقل از رونامه ایران، در همین حال وجود بیش از 450 گونه درختی و درختچهای جنگلی در کشور میتواند به عنوان یک ظرفیت مناسب در تابآوری و سازگاری در شرایط بحرانی کنونی، نویدبخش راهکارهای مناسب در احیای اکوسیستمهای جنگلی کشور باشد. توافقنامه اقلیمی پاریس و الزام کشورهای جهان از جمله جمهوری اسلامی ایران به کاهش انتشار گازهای گلخانهای و ترسیب کربن و تعهدات جنگلکاری و توسعه فضای سبز (توسعه جنگل به مساحت 815 هزار هکتار و توسعه زراعت چوب به مساحت 75 هزار هکتار در برنامه پنج ساله ششم توسعه) برنامه عمل سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور را در سالهای پیش رو ترسیم کرده است.
از سوی دیگر برای کاهش آلودگی هوا در هشت کلانشهر کشور علاوه بر کاهش منابع آلودهکننده همواره کارشناسان تأکید می کنند که میبایست از درختان و درختچهها برای جذب و کاهش انواع آلودگیها استفاده کرد. ایجاد کمربند سبز در اطراف شهرهای بزرگ و کوچک نیز میتواند یکی از راههای توسعه فضای سبز شهری و اقدامی مناسب برای کاهش آلودگی باشد.
در برنامه پنج ساله ششم توسعه، سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور اقداماتی نظیر جنگلکاری حاشیه جادهها، جنگلکاری اقتصادی، احداث پارکها و بوستانهای جنگلی، زراعت چوب، احیا و غنیسازی جنگل، توسعه جنگل، توسعه فضای سبز، تولید نهالهای جنگلی و توسعه گیاهان دارویی و... را در برنامه عمل خود دارد. این اقدامات قرار است با مشارکت جوامع محلی و صاحبان حرف، تشکلهای مردمنهاد محیط زیستی و منابع طبیعی و همکاری سایر نهادهای دولتی و خصوصی صورت بگیرد. اما یک نکته مهم و اساسی را نباید از نظردور داشت که استفاده از گونههای بومی و انحصاری درختی و درختچهای کشور ما - که سازگاری بالایی با شرایط اقلیمی کشور دارند - در جنگلداری شهری (Urban forestry) به جای گونههای غیربومی وارداتی میتواند از بروز بسیاری از آفات و امراض جدید در سالهای آتی ممانعت کند و عملیات توسعه فضای سبز و طرحهای جنگلی را با پایداری نسبی مواجه کند.
از سوی دیگر آمیختگی گونههای کشت شده در جنگلکاریهای صورت گرفته نیز میتواند علاوه بر پایداری، به زیبایی منظر، تنوع گونهای و زیستی و... منجر شود. از این رو در سالجاری بیش از 12 میلیون اصله نهالهای جنگلی و فضای سبزی در نهالستانهایی در خارج از مناطق شمالی ایران تولید شده که در مناطق مساعد کشور کاشته خواهد شد. بیش از 70 درصد این گونههای تولیدی، بومی جنگلی و 30 درصد آن فضای سبز است. با این اوصاف تقریباً هر خانواده ایرانی در مناطق خارج از شمال ایران میتواند درخت و درختچهای برای خود بکارد و این سنت ایرانی و اسلامی را با هدف حفظ منابع آب و خاک کشور پاس دارد.
منبع: روزنامه ایران
از سوی دیگر برای کاهش آلودگی هوا در هشت کلانشهر کشور علاوه بر کاهش منابع آلودهکننده همواره کارشناسان تأکید می کنند که میبایست از درختان و درختچهها برای جذب و کاهش انواع آلودگیها استفاده کرد. ایجاد کمربند سبز در اطراف شهرهای بزرگ و کوچک نیز میتواند یکی از راههای توسعه فضای سبز شهری و اقدامی مناسب برای کاهش آلودگی باشد.
در برنامه پنج ساله ششم توسعه، سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور اقداماتی نظیر جنگلکاری حاشیه جادهها، جنگلکاری اقتصادی، احداث پارکها و بوستانهای جنگلی، زراعت چوب، احیا و غنیسازی جنگل، توسعه جنگل، توسعه فضای سبز، تولید نهالهای جنگلی و توسعه گیاهان دارویی و... را در برنامه عمل خود دارد. این اقدامات قرار است با مشارکت جوامع محلی و صاحبان حرف، تشکلهای مردمنهاد محیط زیستی و منابع طبیعی و همکاری سایر نهادهای دولتی و خصوصی صورت بگیرد. اما یک نکته مهم و اساسی را نباید از نظردور داشت که استفاده از گونههای بومی و انحصاری درختی و درختچهای کشور ما - که سازگاری بالایی با شرایط اقلیمی کشور دارند - در جنگلداری شهری (Urban forestry) به جای گونههای غیربومی وارداتی میتواند از بروز بسیاری از آفات و امراض جدید در سالهای آتی ممانعت کند و عملیات توسعه فضای سبز و طرحهای جنگلی را با پایداری نسبی مواجه کند.
از سوی دیگر آمیختگی گونههای کشت شده در جنگلکاریهای صورت گرفته نیز میتواند علاوه بر پایداری، به زیبایی منظر، تنوع گونهای و زیستی و... منجر شود. از این رو در سالجاری بیش از 12 میلیون اصله نهالهای جنگلی و فضای سبزی در نهالستانهایی در خارج از مناطق شمالی ایران تولید شده که در مناطق مساعد کشور کاشته خواهد شد. بیش از 70 درصد این گونههای تولیدی، بومی جنگلی و 30 درصد آن فضای سبز است. با این اوصاف تقریباً هر خانواده ایرانی در مناطق خارج از شمال ایران میتواند درخت و درختچهای برای خود بکارد و این سنت ایرانی و اسلامی را با هدف حفظ منابع آب و خاک کشور پاس دارد.
منبع: روزنامه ایران