به مناسبت وفات حضرت زینب سلام الله علیها
دختری که زینت پدر می شود
زینب سلام الله علیها بانویی است که زنان کوفه برای" درس تفسیرش"؛ نه فقط تفسیر قرآن، بلکه تفسیر عشق و علاقه و درس زندگی صف اندر صف در انتظار دیدار اویند .
او همان بانویی است که زنان کوفه برای" درس تفسیرش"؛ (1) نه فقط تفسیر قرآن، بلکه تفسیر عشق و علاقه و درس زندگی صف اندر صف در انتظار دیدار اویند .
وقتی ظرف آدمی وسیع شود، صبر زینت اخلاق انسان می شود تا جایی که ملائکه را هم به تعجب وا می داری همان طور که زینب علیهاالسلام از این جهت در اوج كمال قرار گرفت، چنانکه مى خوانیم:« لقد عجبت من صبرك ملائكه السماء؛ ملائكه آسمان از صبر تو به شگفت آمدند.»
او زینب است؛ " زین اَب" زینت پدر، فرد غیر معصوم برای معصومی چون رسول خدا صلی الله و علیه وآله زینت می شود؛ او برای امام و مقتدایش زینت می شود تا نشان دهد زینت امام و اهل بیت بودن، شدنی است؛ چنانچه امام صادق علیه السلام می فرمایند: "ای شیعیان ، شما به ما منسوب هستید، پس مایه زینت ما باشید نه مایه آبرو ریزی ما."(2)
وقتی می گوییم زینب، تداعی اشک و گریه و بیچارگی و درماندگی صرف بی انصافی است؛ زینب قهرمانی است که هیچ کجا اظهار عجز و ناتوانی نکرده است، نگرانی و دغدغه ای ندارد جز اینکه سرمایه درونی اش که خدایی بودن است را از دست بدهد، و همین گونه است که عبادت هایش می شود اسوه و الگو تا جایی که "شب عاشورا، برادرش، امامش، حسینی که جانش به جان او متصل است از او می خواهد که برایش دعا کند." (3) چنین بانویی در مصائب و مشکلات کمر خم نمی کند و حماسه ساز می شود.
او به همه بشریت می آموزد که اگر می خواهید از نگرانی ها و دغدغه ها دور بوده و برایتان همه چیز زیبا باشد لازم نیست عصمت انبیایی داشته باشید، کافی است ظرف وجودتان را پذیرای خدا کنید؛ آن وقت است که می بینید خدا علاوه بر نعمت، به تناسب ظرفیت، خودش و یادش را مأنوستان می کند تا تعلق خاطرتان فقط به خدا باشد، همانطور که زینب (سلام الله علیها) در مصائب چنین بود.
صبری که همگان را متعجب می کند
وقتی ظرف آدمی وسیع شود، صبر زینت گونه، اخلاق انسان می شود تا جایی که ملائکه را هم به تعجب وا می دارد. همان طور که زینب علیهاالسلام از این جهت در اوج كمال قرار گرفت، چنانکه مى خوانیم: « لقد عجبت من صبرك ملائكه السماء؛ ملائكه آسمان از صبر تو به شگفت آمدند.» (4)در ماجراى كربلا زینب سلام الله علیها چنان صبر و رضا و تسلیمی از خود نشان داد، كه به واقع صبر از روى او خجلت زده می شود و سر تعظیم فرو می آورد:
خــدا در مكتـب صبـر على پرداخت زینب را
بــــــراى كربـــــــلا با شیــــــر زهرا ســــاخت زینب را
بســان لیله القدرى كه مخفى ماند قدر او
زینب سلام الله علیها به همه بشریت می آموزد که اگر می خواهید از نگرانی ها و دغدغه ها دور بوده و برایتان همه چیز زیبا باشد لازم نیست عصمت انبیایی داشته باشید، کافی است ظرف وجودتان را پذیرای خدا کنید؛ آن وقت است که می بینید خدا علاوه بر نعمت، به تناسب ظرفیت، خودش و یادش را مأنوستان می کند تا تعلق خاطرتان فقط به خدا باشذ، همانطور که زینب (سلام الله علیها) در مصائب چنین بود.
كسى غیر از حسین بن على نشناخت زینب را
او به این حقیقت رسیده است که باید هجرت کرد؛ مهاجر به سمت خدا می شود نه مسافر؛ چرا که هدفی برای بازگشت به ابتدای مسیر را ندارد و قصدش تنها و تنها رسیدن به مطلوب و خدایش است و این جاست که وقتی هدف طلایی و ارزشمند باشد در مسیر هجرت همه سختی ها برای رسیدن به مطلوب در نگاه آدمی زیبا می شود، تا جایی که بعد از ماجرای کربلا، محنت کشیدن های در اسارت، در برابر ملعونی چون ابن زیاد، که با پاشیدن نمک بر زخم های عقیله بنی هاشم هدفی جز جسارت و آزردن ندارد، "با آرامشى كه از صبر و رضاى قلبى و شجاعت و صلابت حكایت می کند، می فرماید: و ما رأیتُ اِلّا جَمیلا". (5)
اى زینبى كه محنت عالم كشیـده اى
غیر از بلا و درد به عالم چه دیده اى؟
یارب زنى و این همه استوارى و علو
چــون زینــب صبــور مگــر آفریـده اى؟
پی نوشت:
1- كتاب خصایص الزینبیه؛ نوشته سید نورالدین جزایرى
2- مشکات الانوار، صفحه67
3- ریاحین الشریعه، ج3، ص 61-62
4- فرازی از زیارت ناحیه مقدسه
5- بحارالانوار، ج45، ص 116
