تبیان، دستیار زندگی
ین ها در اطراف شهر گنبد درخت های خرمای بسیاری یافت می شد كه به محله خرمایی معروف بود و من هم بچه همان محله هستم، در خانواده ای كه به غیر از من 3 دختر و پسر دیگر هم زندگی می كردند. در خانواده ما تنها برادر كوچكم به نام فرشید، ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

خرمالی از ماه رمضان می گوید

پیش از این ها در اطراف شهر گنبد درخت های خرمای بسیاری یافت می شد كه به محله خرمایی معروف بود و من هم بچه همان محله هستم، در خانواده ای كه به غیر از من 3 دختر و پسر دیگر هم زندگی می كردند. در خانواده ما تنها برادر كوچكم به نام فرشید، ورزشی شد و راه را ادامه داد و در حال حاضر هم دروازه بان تیم علوم پزشكی گنبد است ودرست مثل من هم لباس می پوشد.

احمد خرمالی دروازه بان اول این روزهای ابومسلم می گوید: درست است كه من مثل " داوور كرالی" دروازه بان هرتابرلین لباس می پوشم . اما مثل او خرافاتی نیستم. من فقط از نحوه دروازه بانی كردن او خوشم می آید. و از اینكه در بین دروازه بانان فوتبال ایران هیچ كس مثل من لباس نمی پوشد، خوشحال هستم، چرا كه فكر می كنم، طریقه لباس پوشیدنم، مرا از دیگر دروازه بانان ایران متمایز كرده است. خرمالی می گوید: من عاشق سحرهای ماه مبارك رمضان هستم، چرا كه فكر می كنم در آن خلوت شب خداوند به آدم نزدیك تر اس  ت و اگر بنده چیزی از خداوند بخواهد، قطعاً حاجتش روا خواهد شد. البته این را هم بگویم كه ماه رمضان گنبد خیلی بهتر از مشهد و تهران است، چرا كه در گنبد افطار زودتر فرا می رسد و زودتر می شود روزه را باز كرد . دروازه بان ابومسلم می گوید: من اعتقاد دارم كه اگر بازی های لیگ در ایام ماه مبارك رمضان بعد از افطار برگزار شود، بهتر است، چرا كه این مورد هم به نفع ما بازیكنان است و هم به نفع فوتبال و علاقمندان آن .

از سال 71 با تیم پیام گنبد فوتبال را شروع كردم ، بعد پیراهن تیم كشاورز گنبد را به تن كردم، اواخر سال 74 به تهران آمدم و دو سال هم برای تیم مهمات سازی بازی كردم. بعد از آن راهی تركمنستان شدم و در درون دروازه نفتچی قرار گرفتم، بعد حدود یك ماه در تركیه زیر نظر مربی دروازه بانان گالاتاسرای دوره دروازه بانی دیدم.

تركمن ها فوتبال ایران را خیلی قبول دارند و آن انتظاری كه ما از بازیكنان اروپایی در فوتبال خود داریم، آنها در كشورشان از ما دارند.

به خاطر شرایط بد مالی یتیم نفتچی تركمنستان در آن كشور نماندم، هر چند كه اعتقاد داشتم، برای اینكه به چشم بیایم، باید در فوتبال ایران بازی كنم و خودم را به این فوتبال تحمیل نمایم.

بعد از كوپكتداق به مشهد آمدم و با كمك آقای میثاقیان پیراهن این تیم را پوشیدم و الان 5 سال است كه در ابومسلم بازی می كنم.

در دوران جوانی، احمد سجادی الگوی من بود و خیلی از نحوه كارش در درون دروازه خوشم می آمد. ضمن اینكه به خاطر هم اسم بودن هم به او احساس نزدیكی می كردم.

من آرزوهای بزرگی در فوتبال ندارم، چرا كه از وارد شدن به حاشیه و اینگونه مسائل بی اندازه متنفرم.

امسال ، سال آخر حضور من درابومسلم است و فكر می كنم، سال آینده هر كجا كه رضا عنایتی باشد من هم در همان تیم بازی خواهم كرد، چرا كه دوری از رضا برایم عذاب آور است.

بازی با سایپا هم در دور رفت و هم در دور برگشت از بهترین بازی های من برای ابومسلم در فصل گذشته بود. به طوری كه پس از آن بازی های جیوانی می سرمربی ایتالیایی سایپا راجع به من گفت: ابومسلم موفقیتش را مدیون خرمالی است.

وقتی عنایتی از مشهد و از ابومسلم به تهران آمد، من فكر كردم كه چیزی را در مشهد گم كرده ام.

دروازه بانان كشور تركمنستان بر خلاف دروازه بانان ایران، خیلی خوب هستند، چرا كه آنها آموزش درست دیده و می بینند.

من بر اساس شرایط بدنی ام تمرین می كنم، اگر روزی بدنم اجازه ندهد، مطمئن باشید كه تمرین نخواهم كرد، چرا كه من خودم مسوول آمادگی ام هستم.

مدرك تحصیلی من كارشناسی علوم اجتماعی از دانشگاه فردوسی مشهد است، اما شما بنویسید دیپلم!

بزرگترین دعای من در ایام ماه مبارك رمضان این است كه خداوند از سر تقصیرات همه ما بگذرد.

من الفبای دروازه بانی را از گلدی قلیچ برهان یاد گرفتم، كسی كه در اواخر دهه 40 دروازه بان اول تیم ملی جوانان بود.