ایستگاه هاى قیامت
در دعاى ابوحمزه ثمالى درباره سختى اهوال قیامت گفته شده است؛ به طور كلى مواقف و ایستگاه هاى قیامت چند تا است و فلسفه آنها چیست؟
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : جمعه 1397/01/03
امام صادق علیه السلام با استناد به این آیه مى فرماید: «فَحَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا عَلَیْهَا فَإِنَّ لِلْقِیَامَةِ خَمْسِینَ مَوْقِفاً كُلُّ مَوْقِفٍ مِقْدَارُهُ أَلْفُ سَنَةٍ»[2] ؛ «پیش از اینكه [در دادگاه عدل الهى] حساب شما را محاسبه كنند، از خود [در دنیا] حساب بكشید؛ زیرا قیامت داراى پنجاه ایستگاه است كه هر ایستگاه، هزار سال به طول مى انجامد».
ابن مسعود مى گوید: ما نزد امیرمؤمنان على علیه السلام نشسته بودیم كه فرمود: «إن فى القیامة لخمسین موقفا كل موقف ألف سنة فأول موقف خرج من قبره»[3] ؛ «در قیامت پنجاه موقف و ایستگاه است كه هر ایستگاه هزار سال به طول مى انجامد و نخستین ایستگاه هم بیرون آمدن از قبر است».
هدف از وجود این ایستگاه ها، پاك شدن انسان ها و پیدا كردن آمادگى ملاقات با خداى سبحان است؛ زیرا قیامت، بازگشت هر چیز به مبدأ خود است[4] و تنها كسى مى تواند به بارگاه الهى، بار یابد كه با تمام وجود خود، تنها او را بخواهد و خدایى شود. این ایستگاه ها نیز براى پاك شدن انسان ها است؛ اما كسانى كه از پیش، در دنیا خود را پاكیزه كرده اند، توقفى بس كوتاه دارند و به اندك زمانى به محضر حق راه مى یابند.[5]
نكته دیگر اینكه ماندن در این توقفگاه ها و طول آن، بستگى به خود فرد دارد. برحسب بعضى از روایات، سران شرك ـ كه هیچ امیدى به اصلاح آنها نیست و حساب آنان روشن است ـ در این موقف ها نمى ایستند و به سوى دوزخ برده مى شوند.[6] همچنین شیعیان واقعى نیز در این توقفگاه ها، درنگ ندارند و مستقیم به بهشت مى روند.
پی نوشت:
[1]. معارج 70، آیه 4.
[2]. كافى، ج 8، ص 143.
[3]. بحارالانوار، ج 7، ص 111.
[4]. «انا للّه و انا الیه راجعون»، بقره 2، آیه 245 و نیز ر.ك: نجم (53)، آیه 42؛ انشقاق (84)، آیه 6 ؛ مائده (5)، آیه 18.
[5]. این مطلب مضمون حدیثى از پیامبر اكرم صلىاللهعلیهوآله است كه به ایشان عرض شد: قیامت چه روز طولانىاى است. فرمود: قسم به كسى كه جان محمد صلىاللهعلیهوآله به دست او است، آن روز براى مؤمن كوتاهتر از نماز واجبى است كه او در دنیا اقامه مىكند». تفسیر المیزان، ج: 20 ص: 13؛ بحث روایى ذیل آیه 4 سوره مباركه «معارج»؛ روشن است كه این گروه مومنانى هستند كه به مقام مخلَصین نرسیدهاند.
[6]. بحارالانوار، ج 7، ص 250 و 260.
منبع : پرسمان دانشجویی