اعجاز عددی قرآن

در مورد اعجاز عددى قرآن اشاره به سه مطلب لازم است:
1. تعداد زیادى از دانشمندان نظم ریاضى قرآن را دنبال كرده ‏اند و به نتایج قابل توجهى رسیده ‏اند، هر چند كه برخى از محاسبات آنها خطا بوده و یا با اعمال سلیقه و ذوق شخصى همراه بوده است. از این رو نظم ریاضى قرآن به صورت موجبه جزئیه مورد پذیرش موافقان و مخالفان اعجاز عددى واقع شده است اما به صورت موجبه كلیه (یعنى در همه موارد ادعا شده) مورد قبول نیست.
2. نظم ریاضى قرآن (در همان موارد محدودى كه مورد پذیرش طرفین است) بسیار شگفت ‏انگیز است چرا كه یك فرد امّى و درس ناخوانده در طى 23 سال كتابى با نظم خاص ریاضى آورده است كه در شرایط مختلف مثل جنگ و صلح و در مكان‏ها و زمان‏هاى متفاوت بوده است.
3.آیه الله مكارم شیرازی در جلد دوّم تفسیر نمونه زیر آیه اوّل سوره آل عمران بحثى را از دكتر رشاد خلیفه به صورت مبسوط گزارش مى‏كنند. ولى قضاوت در مورد صحت و سقم آن را نیازمند بررسى فراوان مى‏ داند و لذا قضاوتى نمى ‏كنند.
مطالب یاد شده از طرف شما دوست عزیز حاصل تحقیقات این اساتید برجسته و بزرگوار می باشد:
۱) دكتر رشاد خلیفه ۲) دكتر محمود روحانی ۳) محمد فواد عبدالباقی ۴) ابو زهرا النجدی

در ادامه بخشی از مقاله آقای عباس یزدانی را در مورد مطالب رشاد خلیفه می آوریم.
عباس یزدانى‏ در مقاله ای مفصل در مجله كیهان اندیشه‏ به نام «اعجاز عددى و نظم ریاضى قرآن» اشكالات متعددى نسبت به برخى از كتاب‏ها مقالاتى كه اعجاز عددى را پذیرفته‏ اند، مطرح مى‏ كند. و این جریان را انحرافى دانسته كه موجب سرگردانى افراد مى ‏شود.
ایشان با تذكر این نكته كه در قرآن به وصفى برخورد نمى‏ كنیم به جنبه لفظى قرآن آن هم از زاویه اعجاز عددى نظر داشته باشد. (و همینگونه در احادیث) سپس به برخی از مطالب خلیفه رشاد پاسخ می دهد.
دكتر رشاد خلیفه مى‏ گفت: بسم الله الرحمن الرحیم داراى 19 حرف و تك تك كلمات این آیه اوّل قرآن به صورتى كه بر عدد 19 قابل تقسیم است در قرار به كار رفته است. چنانكه در كل قرآن 19 مرتبه «بسم الله» و 2698 بار «اللّه» و 57 بار «رحمن» و 114 بار «رحیم» به كار رفته است.

یزدانی در جواب مى‏ نویسد:
از این آمار فقط رقم 57 صحیح است و سپس تذكر مى ‏دهد كه براى اینكه عدد «اللّه» درست شود باید واژه «بالله و تالله و للّه و فالله» را حساب كنیم امّا «اللّهم» را حساب نكنیم و یا واژه «اسم» در قرآن 22 بار آمده و «باسم» فقط 7 بار به كار رفته است‏.
سپس به استفاده‏ هاى ذوقى از آیات قرآن اشاره مى ‏كند و مى ‏نویسند:
«ن» در سوره «ن و القلم» 131 مرتبه آمده است نه 132 مرتبه تا مضرب 19 باشد.
بخاطر همین دكتر رشاد خلیفه مجبور شده «ن» اوّل را به صورت «نون» بنویسد تا یك نون اضافه شود و یك نون هم از بسم الله الرحمن الرحیم آغاز سوره وام گرفته است تا تعداد 133 عدد نون تمام شود.
و در سوره «طه» مجموع این دو حرف 239 آمده است نه 342 تا مضرب 19 باشد. و ایشان تاء گرد را هاء محسوب كرده است. (زینة- زینه)
عباس یزدانی در جواب مهندس عدنان رفاعى كه گفته واژه «یوم» را 365 بار در قرآن آمده است. مى ‏نویسد: «یوم» را به صورت مفرد در نظر گرفته و در همان حال «یومئذٍ» و «یومكم» و «یومهم» را حساب نكرده است. در حالى كه «بالیوم» و «فالیوم» را حساب كرده است.
و بطور كلى اسلوب منطقى در موارد شمارش اعداد رعایت نشده است در بعضى موارد مفرد را حساب كرده ‏اند و در برخى موارد (مثل جنات) مشتقات آن را هم حساب كرده‏ اند. و سپس در پاسخ صاحب كتاب «آیت كبرى» كه مى‏ گوید: در اوایل اسلام نقطه گذاری نبوده پس باید حروف معجمه (نقطه دار مثل ج) را با حروف مهمله (بدون نقطه مثل ح) حساب كرد.
(پژوهشى در اعجاز علمى قرآن – محمد علی رضایی اصفهانی ج‏1، 240 )

---

  منبع : پرسمان دانشجویی