تبیان، دستیار زندگی

مروری بر چند فیلم از جشنواره سی و ششم

دارکوب، اتاق تاریک و امپراطور جهنم

جشنواره سی و ششم فیلم فجر به پایان نزدیک می شود و تا الان نگاه های مختلفی فیلم ها را مورد نقد و بررسی قرار دادند. آنچه تا اینجا قابل توجه است تعداد کمتر فیلم های راه یافته به بخش مسابقه است که سبب شده امسال با فیلم های خسته کننده کمتری مواجه باشیم، هرچند در میان آثار راه یافته هم فیلم های بی رمق وجود دارد.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
دارکوب

دارکوب/ بهروز شعیبی

رسانه ای شدن گریم متفاوت سارا بهرامی در «دارکوب» بهانه ای برای جلب توجه و ترغیب به دیدن فیلم بود. کنجکاوی برای دیدن اینکه بهرامی چه قدر از پس بازی در نقش یک زن معتاد برآمده و چه اندازه موفق بوده.
قصه «دارکوب» درباره مردی است که بخاطر اعتیاد همسر اولش از او جدا شده اما یک فرزند از او دارد. او مجدد ازدواج کرده و با فرزند و همسر دومش زندگی آرامی دارند تا اینکه زن معتادش برای دیدن فرزندشان وارد زندگی آنها می شود.
خلاصه داستان می تواند تصور یک فیلم اجتماعی برگرفته از واقعیت های جامعه را پیش رویمان بگذارد هرچند تکراری باشد. اما ریتم فیلم آنقدر کند است که قبل از رسیدن به نیمه های داستان خسته کننده می شود.
از طرفی درست است فیلم سوژه ای اجتماعی دارد و سراغ موضوعات مهمی مانند اعتیاد، کارتن خوابی، فروش کودکان و ... رفته است. اما همه اینها کنار هم کمک چندانی به باورپذیری قصه نمی کند و آنچه بیشتر جلب توجه می کند حضور پررنگ شهرداری به عنوان اسپانسر کار است.
«دارکوب» تجربه جدیدی در فیلمسازی بهروز شعیبی است که انتخاب فضا و سبکی متفاوت از طرف او چندان موفق از آب درنیامده و نسبت به کارهای قبلی او ضعیف تر است. در مورد کنجکاوی بازی سارا بهرامی هم آنچه بیشتر مورد توجه قرار می گیرد گریم متفاوت اوست نه بازی.
اتاق تاریک

اتاق تاریک/ روح الله حجازی

خلاصه منتشر شده از اتاق تاریک مختصر بود و تنها به بیان اینکه یک زن و شوهر فصل جدیدی از زندگی خود را آغاز کردند و... بسنده کرده بود. به جهت همین خلاصه یک خطی می شد تصور کرد که با شروع داستان قرار است با اتفاقات جدیدی مواجه شویم. سوژه ای که ابتدای فیلم مطرح می شود درباره پسر بچه ای است که فرزند این زن و شوهر است.
فرهاد (ساعد سهیلی) و هاله (ساره بیات) یک زوج هستند که به تازگی در منطقه ای پرت و خانه ای نیمه ساز اسباب کشی کردند. هاله چند سالی از فرهاد بزرگ تر است و فرزندی پنج شش ساله به اسم امیر دارند. داستان با گم شدن پسربچه در نزدیکی ساختمان شروع می شود و در همان سکانس های ابتدایی مخاطب می فهمد داستان درباره کودک است. پسربچه که بعد از گم شدنش مدام اضطراب دارد بعد از پرس و جوهای مکرر پدر، می گوید مرد غریبه ای بدنش را دیده و این شروع ماجرای اصلی فیلم است.
تا نیمه های فیلم هر چه داستان جلوتر می رود ذهن مخاطب بیشتر با این موضوع درگیر می شود و دنبال حقیقت ماجراست اما در نیمه های پایانی و اتفاقات اضافی در مسیر داستان کم کم کلا این موضوع فراموش می شود و این سوال پیش می آید که اگر کارگردان به جهت اهمیت موضوع سراغ این سوژه آمده که اتفاقا از بحث های داغ چند ماه اخیر در جامعه هم بوده رها کردن موضوع اصلی در پایان چه دلیلی دارد؟
نکته مثبت «اتاق تاریک» شیرین زیانی های بازیگر خردسال است و البته بازی خوب ساعد سهیلی. اما در نهایت اتاق تاریک واقعا تاریک است؛ تاریک، مبهم و بلاتکلیف.
امپراطور جهنم

امپراطور جهنم

«امپراطور جهنم» از آن دست فیلم هایی است که تنها به جهت موضوع اهمیت دارد. شاید دفاع سرسختانه عوامل از نتیجه کارشان هم به جهت همین اهمیت باشد که فکر می کنند چون موضوع مهمی را انتخاب کردند حتما فیلم خوبی ساختند و اگر کسی ایراد و نقدی به اشکلات بی شمار این فیلم دارد احتمالا اهمیت موضوع را درک نکرده است!
مهمترین دلیل وسوسه کننده برای دیدن «امپراطور جهنم» کنار گذاشتن فیلم از جشنواره سال گذشته و حواشی پیش آمده برای آن است. اینکه ببینیم سال پیش در حق فیلم اجحاف شد یا اینکه امسال فیلم دیگری فدای آن شده؟
اثر جدید پرویز شیخ طادی از «شکارچی شنبه» هم ضعیف تر است و هرآنچه از داعش و وهابیت می بنیم تنها کلیشه است و حتی شعار هم نمی دهد.
در کنار محتوای ضعیف فیلم استفاده از جلوه های ویژه در بخش های زیادی از کار بدون اینکه از نظر بصری قابل قبول باشد ضعف فیلم را بیشتر نمایان می کند. «امپراطور جهنم» آنقدر پریشان و سرگردان است که احساس می کنی بدون هیچ منطق و داستانی فقط پلان هایی کنار هم قرار گرفتند. آنقدری که دوست داری فیلم زودتر تمام شود و سالن را ترک کنی.
اما آنچه در مورد «امپراطور جهنم» مبهم و قابل توجه است، ادعای عوامل مبنی بر سانسور بخش های زیادی از فیلم است. ادعایی که هیچ وقت نمی گوید این اتفاق از طرف چه کسی رخ داده؟ اگر مشکل با وزارت ارشاد و هیات انتخاب جشنواره است چرا تهیه کننده و کارگردان با وجود عدم رضایت از نتیجه کار فیلم را تحویل جشنواره دادند؟ و چراهای بسیاری که فیلم از عدم قبول در سال گذشته تا نمایش الان با آن مواجه است.
به نظر می رسد عوامل «امپراطور جهنم» نه می توانند سودای جشنواره را از سر بیرون کنند و نه حاضر به قبول انتقادها هستند. بلکه تصمیم گرفتند تنها بر این موضوع که فیلم مهمی ساختند و دیگرانی مانع از نمایش درست آن شدند پافشاری کنند.