و خداوند ابراهیم را دوست گرفت...
![اخلاص](https://img.tebyan.net/big/1386/02/1382052232061324897176518257935296869.jpg)
با مروری بر آیات الهی خواهیم دید كه حضرت ابراهیم(ع) نزد خداوند متعال از مقام والایی برخوردار است چندان كه حق تعالی به منظور تكریم وی و حفظ شخصیت و حیات ابراهیم(ع) دین استوار ما را نیز «اسلام» نامیده و آن را به ابراهیم (ع) نسبت داده است چنان كه فرماید:«... ملة ابیكم ابراهیم هو سماكم المسلمین من قبل ... .»(1)
خداوند، کعبهای را که آن جناب ساخت «بیت الحرام» و قبله عالمیان قرار داد و برای زیارت آن، مناسک حج را تشریع نمود تا بدین وسیله یاد مهاجرتش را به آن دیار و اسکان همسر و فرزندش را در آن جا و خاطره ذبح فرزند و توجهاتش به خدا و آزار و محنتهایی را که در راه خدا دیده زنده نگاه بدارد.
خداوند حضرت ابراهیم(ع) را علم، حکمت، کتاب، ملک و هدایت ارزانی داشته و هدایت او را در نسل و اعقاب او کلمه باقیه قرار داده است.
موارد دیگری كه در قرآن كریم در بیان فضایل و مقامات حضرت ابراهیم(ع) آمده به اختصار چنین است:
1- خدای تعالی رشد و هدایت او را قبلاً به وی ارزانی داشته بود.(2)
2- او را در دنیا برگزید. او در آخرت نیز در زمره صالحین خواهد بود؛ زیرا او در دنیا وقتی خدایش فرمود: «تسلیم شو» گفت: «تسلیم امر پروردگار عالمیانم». (3)
3- او کسی است که روی دل را به پاکی و خلوص متوجه خدا کرده بود و هرگز شرک نورزید. (4)
4- او کسی است که دلش به یاد خدا قوی و مطمئن شده و به همین جهت به ملکوتی که خدا از آسمانها و زمین نشانش داد ایمان آورد و یقین کرد.(5)
5- خداوند او را خلیل خود خواند.(6)
6- رحمت و برکات خود را بر او و اهل بیتش ارزانی داشت.(7) و او را به وفاداری ستود.(8)
7- او را به وصف حلیم و أوّاه(نرم دل) و منیب (بسیار بازگشت کننده) توصیف کرد.(9)
خداوند، کعبهای را که آن جناب ساخت «بیت الحرام» و قبله عالمیان قرار داد و برای زیارت آن، مناسک حج را تشریع نمود تا بدین وسیله یاد مهاجرتش را به آن دیار و اسکان همسر و فرزندش را در آن جا و خاطره ذبح فرزند و توجهاتش به خدا و آزار و محنتهایی را که در راه خدا دیده زنده نگاه بدارد.
8- و نیز او را مدح کرده به این که امتی خداپرست و حنیف بوده و هرگز شرک نورزیده و همواره شکرگزار نعمتهایش بوده و این که او را برگزیده و به راه راست هدایت نمود و به او اجر دنیوی داده و او در آخرت از صالحین است.(10)
9- ابراهیم(ع) پیغمبری صدیق بود.(11) و قرآن او را از بندگان مومن و از نیکوکاران شمرده و به او سلام کرده است.(12) و او را از کسانی دانسته که نیرومند و با بصیرت بوده و خداوند با یاد قیامت خالصشان کرده است. (13)
10- خداوند او را امام قرار داد.(14) و او را یکی از پنج پیغمبری دانسته که اولوالعزم و صاحب شریعت و کتاب بودند.(15)
11- خداوند او را علم، حکمت، کتاب، ملک و هدایت ارزانی داشته و هدایت او را در نسل و اعقاب او کلمه باقیه قرار داده است.(16) و نیز خداوند نبوت و کتاب را در ذریه او گذاشت. (17) و برای او در میان آیندگان لسان صدق (زبان نیک) قرار داد. (18)
این بود فهرست آن مناصب الهی و مقامات عبودیتی که خداوند به ابراهیم ارزانی داشته و در قرآن از وی، نام برده است و قرآن کریم فضایل و کرامات هیچ یک از انبیای کرام را به این تفصیل ذکر نفرموده است.
پینوشتها:
1- این دین، دین پدر شما ابراهیم است و او قبل از این شما را مسلمان نامیده است.(حج:78)
2-انبیاء:51 .
3- بقره/ 130 و 131 .
4- انعام/ 79 .
5- بقره/ 260؛ انعام: 75 .
6- نساء/125 .
7- نجم/ 37.
8- هود/ 73 .
9- هود/ 75.
10- نحل/120-122 .
11- مریم/ 41 .
12- صافات/ 83- 111 .
13- ص/ 45 – 46 .
14- بقره/ 124 .
15- احزاب/ 7؛ شوری/ 13؛ اعلی/ 18- 19 .
16- نساء/ 41؛ انعام/ 74-90؛ زخرف/28 .
17- حدید/ 26 .
18- شعراء /84 .
منبع:
مباحث علمی در المیزان، ج1، صص127-128، تهیه و تنظیم دفتر انتشارات اسلامی، با اندكی تصرف.
لینک مطالب مرتبط :