انتشار مجموعه شعر علیرضا آبیز در نشر فانوس

مجموعه شعر علیرضا آبیز با عنوان "خط سیاه، متروی لندن" در نشر فانوس منتشر شد.

تازه ترین مجموعه شعر علیرضا آبیز با نام خط "سیاه، متروی لندن" منتشر شد. این مجموعه نام خود را از یکی از خطوط متروی لندن گرفته که خط سیاه یا خط شمالی نامیده می شود و مرکز لندن را به شمال لندن وصل می کند. شاعر در پیشانی نوشت کتاب آورده است که این شعرها در سفرهای روزانه بین خانه اش در شمال لندن و کتابخانه ی بریتانیا در مرکز شهر نوشته شده و از این رو قطار و مترو و ایستگاه در بیشتر آنها حضور دارد.

شعرهای این مجموعه به دلیل فضای مشترک به هم نزدیک و حتی پیوسته اند. مکان و زمان و حرکت عناصر اصلی این مجموعه اند و شاعر مسافری ست که در این عناصر دقیق می شود و با نگاهی عینی آنان را توصیف می کند. توصیف او اگر چه با تصویرهایی واقع نگر عرضه می شود در ذات خود به شدت استعاری ست. او در این شعرها از ترکیبات استعاری به ندرت استفاده می کند اما تلقی نهایی او از شعر آن را در کلیت خود به یک استعاره بدل می کند. سفر اگر چه سفری روزمره در قطار است در عین حال سفری ذهنی به جهان های ناشناخته ی گذشته و آینده هم هست. شاعر در قطار نشسته و در صندلی رو به رویش شخصیتی داستانی را می بیند و پس از اینکه او پیاده می شود خودش  به آن شخصیت بدل می شود و دنبال سرنوشت او می رود. در شعری دیگر مسافر رو به رویش مردی ست که به اقلیم مرگ روانه است و از او می پرسد تو چرا با من همراه شده ای؟ در این نوع شعر، مرز بین واقعیت و خیال، واقع گرایی و فراواقع گرایی در هم می شکند. شعر به تمامی به استعاره ای بدل می شود از موقعیت و وضعیت انسان اکنون. انسانی سرگشته بین دنیاهای متفاوت و گاه متضاد. از یک سو، خاطرات کودکی با تخیلات آینده نگرانه در هم می آمیزند و پرسش های بنیادینی در باره ی هویت ،اخلاق، عدالت اجتماعی و خشونت مطرح می شود. احضار کودکی در زمان حال از روی علاقه ی نوستالژیک نیست و کودکی به شکل وضعیت آرمانی مطرح نمی شود. کودکی در حال شناور است. زمان قطاری ست که ممکن است از ایستگاه بگذرد و برود تا کودکی و در این مسیر زمان ها و مکان های متفاوت را بپیماید. تامل در آدمیان از دید یک ناظر ژرف اندیش و درک سویه های دیریاب انسانیت در آنان از درون مایه های اصلی این کتاب است.

بسیاری از شعرها مضامین اجتماعی دارند و به جنگ ، خشونت خانگی، سانسور، روابط انسان ها و نظایر آن می پردازند اما این کار را به شیوه ای غیرمستقیم و گاهی با یک اشاره ی کوچک انجام می دهند. در شعری، یک جفت کفش چرمیِ قرمز شخصیت محوری ست.  تصویر ذهنیِ این جفت کفش چرمی چنان قدرتمند است که می تواند راوی را از غرق شدن برهاند و از دریای طوفانی راهی به ساحل نجات بگشاید. (یک جفت کفش چرمیِ قرمز یادم آمد که در کیسه داشتم| هر سربازی که به شهر می رفت آن را قرض می گرفت). این تصویر در سطر آخر به شکل کلیدی برای فهم کل شعر عمل می کند و در سایه ی این تصویر است که باید شعر را دوباره از اول خواند تا استعاره ی آن را دریافت.

بسیاری از شعرها روایی ست و در خود قصه ای حمل می کند. لحن روایی در کلامی روشن و خالی از ابهام عرضه شده است. کلامی آهنگین با ته مایه ای از گویش خراسانی که در آثار پیشین آبیز نیز دیده ایم.

شعری از این مجموعه:

هر قتلی پیامی دارد

"پیام دقیق به ما رسیده است"

هر قتلی به قتلِ دیگری پیوند می خورد

هر قاتلی به قاتلِ دیگری اقتدا کرده است

 

در جنگل درختان انبوه‌‍اند

هر شاخه ای تبری در خود دارد

هر کودکی دیوی در خود می‌پرورد

 

از همین حرف‌های روزمره

شعری زاده می‌شود

از همین هم آغوشی‌های بی برنامه

کودکی به دنیا می‌آید

در این قطار

شبانه روز در سفرم

به کارهای ناکرده می‌اندیشم

شعرهای نانوشته

کودکانِ نازاده

(شعر چهل و هفت: خط سیاه متروی لندن)

این کتاب در شمارگان پانصد نسخه و با قیمت 10 هزار تومان روانه بازار کتاب شده است.

---

منبع: هنر آنلاین