«ایزد»، «نیکی» و «کامیون»ی در مسیر «جاده قدیم»!
نگاهی کوتاه به آثار اکران شده در روز اول «سی و ششمین جشنواره فیلم فجر» در سینمای رسانه
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : يکشنبه 1396/11/15 ساعت 09:30
«کامیون» به کارگردانی «کامبوزیا پرتوی»
به شخصه بیشتر از این که چشم انتظار ساخته «کامبوزیا پرتوی» باشم، در انتظار تماشای تازه ترین اثر «تورج اصلانی» در تصویربرداری بودم که البته حاصل بازدید به اندازه میزان آرزو نبود. با این حال «کامیون» تا نیمه نشانی از پیشرفت «پرتوی» در کارگردانی دارد اما تلاش فیلمساز برای ارائه اثری انسانی با اولین تصادف به حالت مرگ می افتد و ورود بی اساس «نیکی کریمی» با آن دیالوگ مضحکانه پیرامون «ایزدی های شمال عراق» و با سکانس هایی پرت و بی روح همراه می شود تا ناگهان دختر ایزدی به خاطر بیاورد که روزی در مدرسه ای ایرانی درس خوانده و زبان فارسی اش را باز کند! «کامیون» عقیم تر از آن است که تم مهاجرت را به تصویر درآورد، مختصات سینمای جاده ای داشته باشد و «کامیون» را از حالت تزئینی به یک شخصیت نقش آفرین تبدیل کند یا بستری از عشق را در دل بحران شکوفا سازد. از این رو «فراری 2» پرتوی مانند همه فیلمنامه هایش توان پیشروی در قلب درام را ندارد!
«جاده قدیم» ساخته منیژه حکمت
«جاده قدیم» مصالح لازم برای خلق روایتی تاثیرگذار از «زیرپا گذاشته شدن کرامت انسانی» را دارا بود اما خیلی زود وارد دامی می شود که سال ها سینمای «منیژه حکمت» و «تهمینه میلانی» و فیلمسازانی از این دست را گرفته است و آن کشتار درام در قتلگاه بیانیه سازی است. کارگردان و تهیه کننده پُرحاشیه سینمای ایران با تاثیرپذیری از تم «فروشنده» ی فرهادی و غافل از این که هر نمایه ی تفکری براساس پیچش روایتی هدفمند و پویا قابل ارائه می باشد، بسیاری از حفره های موجود در «جاده قدیم» را به راه خود رها می کند و بدیهی است تا وقتی شخصیت اصلی گنگ و مبهوت زده بنماید و روایت قوام لازم را برای بیان آن چه می خواهد نداشته باشد، عنوان «جاده قدیم» نه فیلمی سینمایی بلکه تنها استعاره ای اعتراضی درباره تضعیف حقوق زنان می شود!
«فیلشاه» به کارگردانی هادی محمدیان
در ادامه ساخت «شاهزاده روم»، استراتژی گروه تولید کننده این بود که یک داستان جذاب کودکانه-فیل بچه ای چاق با انواع سهل انگاری ها- را به حکایتی قرآنی-سوره فیل- پیوند زند و بسته ای متفاوت از انیمیشن سازی مبتنی بر نگاهی دینی را به مخاطبان پیشنهاد دهد. اما نه تنها بخش اول ماجرا که گوشه چشمی به انیمیشن Dumbo والت دیزنی دارد فاقد جذابیت لازم می باشد، بلکه تلفیق این بخش از طریق رابطی با نام «مریم» به حکایتی قرآنی دچار گسست می شود، چرا که کمبودهای بسیار فیلمنامه امکان ارائه بستری شناور از بخش اول به سمت خواست دینی سازنده را از میان برده است و این گسست موجب الصاق نچسب و تحمیلی بخش پایانی بر «فیلشاه» شده است.
منبع: آینه نیوز/مرتضی اسماعیل دوست
