عصب‌ شناسان حرکت فکر در مغز را بررسی کردند

 زینب شاه مرادی - مرکز یادگیری تبیان
هلر و همکارانش به بررسی فعالیت مغز پرداختند. مغز به ۲ تا ۳ ثانیه برای شناسایی (رنگ زرد)، تفسیر و جستجوی جواب (رنگ قرمز) و پاسخگویی (رنگ آبی) نیاز داشت؛ فعالیت لوب پیش مغزی (رنگ قرمز) هم مسئول هماهنگ‌ سازی بخش‌ های دیگر مغز بود که در این کار دخیل بودند.

به گزارش بیگ بنگ، دکتر «آگوستا شستوک» محقق و نویسنده ارشد به همراه همکارانش با ضبط فعالیت الکتریکی سلول‌های عصبی به طور مستقیم از سطح مغز دریافتند که کورتکس‌های بصری و شنیداری در یک کار ساده مثل تکرار کلمه‌ای که به صورت شفاهی یا بصری گفته شده، ابتدا به درک کلمه واکنش نشان دادند. سپس کورتکس پیش مغزی پس از فعال‌ سازی کورتکس حرکتی به منظور آمادگی برای یک واکنش، شروع به تفسیر معنا کرد. در طول بازه نیم ثانیه‌ای میان محرک و واکنش، کورتکس پیش مغزی فعال باقی ماند تا سایر نواحی مغز را هماهنگ نماید. در یک کار بسیار دشوار مثل تعیین متضاد یک کلمه، مغز به چندین ثانیه برای ارائه واکنش نیاز داشت. در طول این مدت، کورتکس پیش مغزی از سایر نواحی مغز کمک گرفت؛ مثل شبکه‌ های حافظه.
دقیقا پس از این بود که کورتکس پیش مغزی به کورتکس حرکتی متوسل شد تا یک واکنش گفتاری به وجود آید. هر قدر این پروسه زودتر به انجام برسد، افراد واکنش سریع‌تری از خود نشان می دهند. جالب اینجاست که بر طبق یافته‌های تیم، مغز نواحی حرکتی را آماده کرد تا واکنش زودتری از خود بروز بدهند. این نشان می دهد که ما قبل از آنکه بدانیم چه واکنشی خواهیم داشت، برای ارائه واکنش آماده می شویم. این شاید بتواند توضیح بدهد که چرا افراد برخی اوقات چیزهایی را قبل از فکر کردن به زبان می آورند.
دانشمندان از روشی به نام الکتروکورتیگوگرافی(ECoG) استفاده کردند که با صدها الکترودِ تعبیه شده بر روی سطح مغز، سیگنال‌ها را ضبط کرده و فعالیت‌ های کورتکس را شناسایی می کند؛ تفکر در کورتکس انجام می شود. در این مطالعه، ۱۶ بیمار مبتلا به صرع شرکت داشتند که توافق خود را برای شرکت در آزمایشات به هنگام انجام جراحی صرع اعلام کردند. این نخستین گام در بررسی چگونگی تفکر و اتخاذ تصمیم‌ های مختلف و حتی چگونگی بروز رفتار محسوب می شود. ما سعی می کنیم به بازه زمانی میان وقوع رویدادها در محیط و رفتار ما در واکنش به آن ها را نگاه جامعی بیندازیم.

پس از اینکه الکترودها در مغز هر کدام از بیماران قرار گرفت، محققان در مجموع هشت کار انجام دادند که شامل محرک‌های بصری و شنیداری بود. از جمله این کارها می توان به تکرار یک کلمه یا شناسایی جنسیت یک چهره یا صدا، تعیین احساسات صورت، بیان متضاد یک کلمه، ارزیابی اینکه آیا صفتی، شخصیت بیمار را توصیف می کند یا خیر اشاره کرد. در طول این کارها، مغز چهار نوع فعالیت عصبی مختلف را نشان داد.
در ابتدا، نواحی حسی کورتکس شنیداری و بصری فعال می شوند تا سرنخ‌های بصری یا شنیداری را پردازش کنند. متعاقبا، نواحی موجود در کورتکس‌های حسی و پیش مغزی برای استخراج معنای محرک فعال می شوند. کورتکس پیش مغزی در سرتاسر این پردازش‌ها فعال است و ورودی‌های حاصل از نواحی مختلف مغز را هماهنگ می کند. این فعالیت مداوم و پایدار که عمدتا در کورتکس پیش مغزی دیده می شود، یک فعالیت چندمنظوره است.



منبع: http://bigbangpage.com