تبیان، دستیار زندگی

حواشی اکران «جاده قدیم» در پردیس ملت

پشیمانی خانم کارگردان یا پز اپوزیسیونی؟

«جاده قدیم» به کارگردانی منیژه حکمت دومین فیلمی بود که در روز اول نمایش فیلم‌ها در پردیس ملت برای اهالی رسانه به نمایش درآمد. پوشش عوامل و صحبت های حکمت در نشست خبری این فیلم حاشیه ساز شد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
جاده قدیم

در برنامه ای که برای مشخص شدن زمان نمایش فیلم ها در پردیس سینمایی ملت برگزار شد بعد از اینکه برای دومین نمایش روز اول، قرعه به نام منیژه حکت و فیلمش «جاده قدیم» افتاد او در واکنش به این برنامه از روند قرعه کشی برای انتخاب فیلم ها ابراز خشنودی کرد و حتی گفت اگر بدون قرعه نمایش «جاده قدیم» در این ساعت قرار می گرفت حتما نسبت به آن اعتراض می کرد.
بعد از این اظهار نظر صحبت های حکمت در نشست خبری فیلم اولین حاشیه های برگزاری جشنواره امسال را رقم زده است. او که بعد از ده سال وقفه در فیلمسازی امسال با «جاده قدیم» در جشنواره حضور دارد، ظاهرا قرار است به بهانه های مختلف اعتراضاتش را مطرح کند. تجربه سال های برگزاری جشنواره نشان داده، معمولا در نشست های خبری و کمی که جلوتر برویم در گمانه زنی ها و اعلام آثار برگزیده بازار حواشی داغ تر می شود. باید دید این شروع سرسختانه از طرف منیژه حکمت فرصتی برای ابراز همه گلایه های او بوده یا تا انتهای برگزاری جشنواره و مراسم اختتامیه ادامه خواهد داشت.
حواشی نمایش و نشست خبری «جاده قدیم» را مرور می کنیم:

روز نمایش

سوپرایز مشکی پوشان: اولین حاشیه با مشکی پوشی عوامل اتفاق افتاد. منیژه حکمت همراه با عوامل فیلم با لباس های مشکی به پردیس ملت آمدند.حکمت درباره دلیل مشکی پوشیدن‌شان گفت که این موضوع یک سوپرایز است و در زمان اکران بیشتر متوجه علت این موضوع خواهیم شد!

داستان بلیت های مردمی: بعد از نمایش فیلم حکمت در نشست خبری با اعتراض از روند برگزاری جشنواره نسبت به شرکت در این مراسم ابراز پشیمانی کرد. او ادعا کرد که سناریوی این جشنواره از قبل نوشته شده و تمامی بلیت‌ های سینماهای مردمی به ارگان‌های دولتی اختصاص یافته تا سیمرغ‌ های مردمی به فیلم‌ های خاص برسد. او همچنین تاکید کرد که اشتباه کرده که فیلمش را در جشنواره به نمایش درآورده است.
او در اعتراض به اختصاص یافتن بلیت فیلم‌های جشنواره به ارگان‌ها و سازمان‌ها گفت: من دیروز و امروز در سینماهای مردمی فیلم را دیدم و به این نتیجه رسیدم که سناریوی  جشنواره فجر از قبل نوشته شده و از مردم عزیز و تمام جوانانی که در سرما برای گرفتن بلیت ها در صف ایستادن معذرت می ‌خواهم. تمام بلیت‌ های سینماهای مردمی به ارگان ها فروخته شده و سهمیه‌ های آزاد از سالن‌ های ۴۰۰ نفره ۶ تا 10 نفر است. جایزه مردمی نوش جان شما (فیلم‌های ارگانی)، ولی بگذارید مردم فیلم ‌ها را ببینند. ضمن معذرت از تمام مردم من دیگر در سینماهای مردمی حضور پیدا نمی‌ کنم. این فیلمنامه سیستماتیکی که جشنواره فجر آن را نوشته در حال اجراست.

بعد از رسانه ای شدن صحبت های حکمت در مورد بلیت های مردمی جشنواره، عکس هایی از طرف کاربران شبکه های اجتماعی منتشر شد که حکایت از خلاف حرف های حکمت داشت.

داستان فیلم: حکمت درباره زمان روایت داستان اینطور توضیح داد: قرار بود این فیلم را سال 94 بسازم و آن زمان بحث انرژی هسته‌ای داغ بود. به هر حال شرایط اجتماعی و اقتصادی و به طور کلی شرایطی که ما در آن قرار داشتیم، در فیلم بی‌تاثیر نبود و ما هم در فیلم به آن عکس‌العمل نشان دادیم. 

سانسورها: او همچنین درباره تغییرات احتمالی در فیلم با توجه به موضوع آن گفت: فیلمنامه جرح و تعدیل خاصی نداشت، همان فیلمنامه‌ای را که نوشته بودم، ساختم و تنها یک دوست پسر و لگد دختر به نامحرم از فیلمنامه حذف شد. من آدم مطالبه گری هستم. در این ۴۰ سال اگر بخواهیم مطالبه‌گر باشیم متهم می‌شویم به حاشیه پردازی!

پشیمانی از حضور در جشنواره: در پایان نشست خبری فیلم، منیژه حکمت در واکنش به پرسش خبرنگار ستاد خبری جشنواره فجر، که چرا با اینکه می‌داند سناریوی جشنواره فجر از پیش نوشته شده فیلمش را در جشنواره فجر به نمایش درآورده گفت: آدم بعضی وقت‌ها اشتباه می‌کند و با صدای بلند می‌گویم غلط کردم! ۵۰ درصد بلیت فیلم‌ها متعلق به مردمی است که در سرما در صف می‌ایستند، نه ارگان‌های دولتی. این‌ها سیمرغ بهترین فیلم مردمی را می‌خواهند و من می‌گویم که این سیمرغ نوش جانتان.

پز اپوزیسیونی

دو نظر درباره حواشی نشست خبری «جاده قدیم» و صحبت های منیژه حکمت:

نیما حسنی نسب/ منتقد: من دلیل برافروختگی منیژه حکمت را نفهمیدم و فکر می کنم نباید به این زودی از حضور در یک‌ میهمانی پشیمان شد. با اشاره به حاشیه های پیش آمده در نشست «جاده قدیم» گفت: احساس می کنم وقتی فیلمسازی می بیند فیلمش آنقدر محکم نیست ، از حاشیه استفاده می کند.
حسنی نسب درباره محتوای فیلم جاده قدیم گفت: من رو‌ یاد فیلم فروشنده فرهادی می اندازد. بعضی فیلم‌های سینمای ایران ما رو یاد پایلوت های یک سریال می انداز. موقعیت های این فیلم چرایی دارد و درجهان درام غلط است.

عبالرضا منجزی/ نویسنده: آیا فیلمسازان مجازند با اخبار اختلافات صنفی، انشعاب ها، مطالبات درون صنفی، با عصبانیت های پی در پی، با خشم و بغض و متلک هماره کام مخاطبین را تلخ کنند. اکثر این فیلمسازان برخوردار از همه جور امکانات هستند، اما یکبار این خشنودی و آسودگی و برخورداری از ثروت و کسب و کار و تجارت و فیلم را با مردم و رسانه ها شریک  شده اند؟ در پشت این پز اپوزسیونی یک مطالبه گری رندانه خوابیده. گروهی که به حاشیه رانده شده اند و در سکوت کار می کنند اتفاقا از همه متواضع تر و بی حاشیه اند. اما این جنس پزهای اپوزوسیونی و جنجال های مطبوعاتی متعلق به آن دسته از کسانی ست که با نهادها و سازمان ها ارتباط تنگاتنگی دارند و تا اکنون هم منتفع بوده اند. این ده روز را به مردم حرام نکنید. این ده روز را بگذارید مردم لذت ببرند. این همه فریاد و پرخاش در روز اغاز یک جشنواره،برای دل نگرانی از عدم دریافت یک جایزه!؟ عجبا. بنیاد سینما با زیبایی و لذت تماشا گری پی ریخته شده...زیبایی تان پس کو!؟

تجربه سال های برگزاری جشنواره نشان داده، معمولا در نشست های خبری و کمی که جلوتر برویم در گمانه زنی ها و اعلام آثار برگزیده بازار حواشی داغ تر می شود. باید دید این شروع سرسختانه از طرف منیژه حکمت فرصتی برای ابراز همه گلایه های او بوده یا تا انتهای برگزاری جشنواره و مراسم اختتامیه ادامه خواهد داشت.
 
منابع: آی سینما/ سینما دو/ تبیان