عشق،ایمان،برنامه ریزی،....

موفقیت،بزرگترین آرزوی بشر(10)

مقاله ی قبل(هرچه بخواهی ، می یابی ، اگر... )

هفت خصلت اساسی جهت بالا بردن توان و نیروی انسان‌های موفق

خصلت اول، عشق

همه افراد موفق برای حرکت خود دلیلی یافته‌اند. هدفی تقریباً آزار دهنده که آنها را از درون می‌خورد و در عین حال انرژی می‌دهد و به سوی رشد و ترقی می‌راند. مردم در روابط خود خواهان عشق هستند. عشق به زندگی نیرو، رنگ و معنی می‌بخشد.

«بعضی «ع» عشق را علم و عقل، «ش» را شور و شادی و «ق» را قدرت ، حرکت و پویایی معنی کرده‌اند.»

خصلت دوم، ایمان

میان کسانی که موفق می‌شوند و آنان که شکست می‌خورند تفاوت عظیمی از لحاظ ایمان هست. ایمان و باور ما درباره ی آنچه که می‌توانیم باشیم دقیقاً مشخص کننده ی آینده ی ما است. اگر عقیده داشته باشیم که در زندگی محدودیت‌های شدیدی وجود دارد، ناگهان همه ی آن محدودیت‌ها صورت واقعی پیدا می‌کنند. و یا اگر به معجزه معتقد باشیم، در زندگیمان اتفاق می‌افتد.

خصلت سوم، برنامه‌ریزی

با برنامه‌ریزی می‌توان از منابع، به بهترین و موثرترین وجه استفاده کرد و به موفقیت نزدیک شد. فقط با برنامه‌ریزی است که می‌توانیم هم از منابع استفاده کامل کنیم و هم به اهدافمان برسیم. مهمترین ارکان برنامه‌ریزی، پیش‌بینی عاقبت کار و تعیین راه‌ها جهت رسیدن به هدف است.

خصلت چهارم، مشخص بودن ارزش‌ها

ارزش قضاوتی است اساسی، اخلاقی و علمی در مورد اینکه چه چیزهایی دارای اهمیت می‌باشند. ارزش‌ها نظام‌های اعتقادی خاص ما هستند که به ما می‌گویند چه چیزی در زندگی ما درست و چه چیزی غلط است. انسان‌ها براساس ارزش‌های ذهنی خود، عمل و حرکت می‌کنند. انسانی که دارای چهارچوب فکری و ارزشی می‌باشد، از دید سایر انسان‌ها مورد توجه و تحسین خواهد بود. لذا به دنبال انتظام فکری و چهارچوب ارزشی برای خود باشید.

خصلت پنجم، انرژی

کسانی در دنیا هستند که عشق و ایمان دارند، برنامه ی صحیح برای رسیدن به هدف را  هم می‌ دانند و ارزش‌هایشان نیز با آنها دمساز است، اما شور کافی ندارند تا به دانسته‌های خود عمل کنند. موفقیت‌های بزرگ را نمی‌توان از شور و انرژی جسمی و روحی که سبب می‌شود تا ما از همه ی توان خود استفاده کنیم، جدا کرد.

خصلت ششم، جلب دوستی

در اعماق دل، هرکسی نیازمند ایجاد روابط زنده و ماندگار با دیگران است. تقریباً تمام افراد موفق قدرت فوق‌العاده‌ای در جلب دوستی دیگران دارند و می‌توانند با افرادی دارای خصوصیات و اعتقادات گوناگون رابطه برقرار کرده و ایجاد صمیمت نمایند.

خصلت هفتم، تسلط به فن ارتباط

نحوه ی ارتباط با دیگران و با خودمان، نهایتاً مشخص کننده ی کیفیت زندگی ما است. افرادی در زندگی موفق‌اند که می‌دانند چگونه با مشکلات زندگی دست و پنجه‌ نرم‌کننده و چگونه آن تجربیات را به گونه‌ای به خود انتقال دهند که سبب شود تغییرات لازم را با موفقیت به‌وجود آورند. از طرفی این افراد رمز موفقیت را ابتدا در ایجاد ارتباط درست با خداوند متعال، خود و دیگران دیده‌اند. تکنیک‌های ایجاد ارتباط با خود و دیگران در بخش‌های بعدی توضیح داده  شده است.

غرور بازدارنده ی موفقیت است

موفقیت نسبی در کارها گاهی عواقبی ناخوشایند دارد که یکی از آنها غرور و خود بزرگی بینی است. آنچه در اینجا مورد نظر ماست نوع شایع و رایج غرور، یعنی غرور ناشی از موفقیت است که به حقیر انگاشتن دیگران می‌انجامد.

غروری این چنینی از انسان، شخصی بدلی می‌سازد، بطوری که او همواره با عینک خودبینی به جهان اطراف خویش می‌نگرد. فرد مغرور استفاده ناپذیر می‌شود و به کسانی که «نه» می‌گویند، به شدت پرخاش می‌کند. این خودخواهی بیمار گونه، رفته رفته عقل او را زائل می‌سازد.

شایستگی، خلاقیت و پشتکار بشارت دهنده ی موفقیت واقعی‌اند.

موفق واقعی کسی است که با دستیابی به مدارج بالاتر، متواضع ‌تر گردد. آنهایی که در پی چند موفقیت کوچک خود را باهوش‌ترین، مبتکرترین و پر استعدادترین مخلوق خدا می‌پندارند، ره گم کرده‌ای هستند که سرانجامی جز شکست و ناکامی نخواهند داشت.

متأسفانه یکی از علل غرور افراد، توهمات، تملق‌گویی‌ها و چاپلوسی‌های برخی از اطرافیان می‌باشد. یکی از شگردهای این قبیل اشخاص این است که با تمجید و تحسین‌های ریاکارانه، خودبینی را در افراد موفق تقویت می‌کنند و فرصت کار کردن و دقت لازم را از او می‌گیر ند و در عین حال با ترتیب برنامه‌های تفریحی بی‌ثمر، او را از پی‌گیری اهداف باز می‌دارند که همه ی اینها فرو غلتیدن فرد مورد نظر در ورطه ی باطل شدن و به بطالت کشیده شدن است. باید با دقت و هوشیاری فرصت چنین اخلالگری‌ها را از این اشخاص بگیریم و مراقب باشیم که خود نیز گرفتار غرور ناشی از موفقیت و کامیابی نشویم، زیرا اطرافیان ما را همان‌طور که بوده‌ایم دوست دارند.

             افتادگی آموز اگر طالب فیضی                                                       هرگز نخورد آب‌زمینی که بلند است

قسمت اول(آدم موفق چه کسی است؟)

قسمت دوم(با چرائی، جنگ به سوی چگونگی)

قسمت سوم(مغزتو بکار بینداز!)

قسمت چهارم(نیمه ی پر لیوان)

قسمت پنجم(دنیا، سرجنگ ندارد)

قسمت ششم(غیر ممکن، محال است)

قسمت هفتم(حرف نزن،عمل کن)

قسمت هشتم(به کوری چشم حسودان)

قسمت نهم(هر چه بخواهی، می یابی اگر...)