کندن در خیبر

 

پاسخ: كندن در خیبر و بلند نمودن آن توسّط امیرالمومنین (ع) ـ كه از قطعیّات تاریخ است ـ و این تنها به قدرت اعجاز الهی بوده است. چون دروازه خیبر چنان سنگین بوده كه حتّی چندین ابر پهلوان نیز نمی توانستند آن را حمل كنند كجا رسد كه بخواهند آن را از دیوار بكنند و پرتاب نمایند. خود امیرالمومنین (ع) نیز تصریح نمودند كه این كار را با قوای روحی انجام داده اند نه با قوای بدنی.
حضرت فرمودند: « وَ اعْلَمْ أَنَّ إِمَامَكُمْ قَدِ اكْتَفَى مِنْ دُنْیَاهُ بِطَمْرَیْهِ یَسُدُّ فَوْرَةَ جُوعِهِ بِقُرْصَیْهِ لَا یَطْعَمُ الْفِلْذَةَ فِی حَوْلَیْهِ إِلَّا فِی سَنَةِ أُضْحِیَّةٍ وَ لَنْ تَقْدِرُوا عَلَى ذَلِكَ فَأَعِینُونِی بِوَرَعٍ وَ اجْتِهَادٍ وَ كَأَنِّی بِقَائِلِكُمْ یَقُولُ إِذَا كَانَ قُوتُ ابْنِ أَبِی طَالِبٍ هَذَا قَعَدَ بِهِ الضَّعْفُ عَنْ مُبَارَزَةِ الْأَقْرَانِ وَ مُنَازَلَةِ الشُّجْعَانِ وَ اللَّهِ مَا قَلَعْتُ بَابَ خَیْبَرَ بِقُوَّةٍ جَسَدَانِیَّةٍ وَ لَا بِحَرَكَةٍ غَذَائِیَّةٍ لَكِنِّی أُیِّدْتُ بِقُوَّةٍ مَلَكِیَّةٍ وَ نَفْسٍ بِنُورِ رَبِّهَا مُضِیَّة ـــــ بدان كه امام شما از دنیا به دو لباس كهنه اكتفا كرده و شدت گرسنگى خود را با دو قرص نان برطرف نموده و در طول سال، گوشت نمى‏خورد مگر در عید قربان. و شما این كار را نمى‏توانید بكنید، پس مرا با ورع و اجتهاد (تلاش زیاد)كمك كنید. گویی می شنوم كه گوینده ای مى‏گوید: اگر غذاى فرزند ابو طالب این گونه است بنا بر این از شدّت ضعف، باید در مبارزه با پهلوانان و شجاعان فرو می مند! به خدا سوگند! من دروازه خیبر را با قدرت جسمانى و تحرّك غذایى (انرژی حاصل از غذا) ، از جای نكندم ؛ بلكه من به قوّه مَلكى (ملكوتی) و روحى كه به نور پروردگارش، روشن است تأیید و حمایت شدم » (الخرائج و الجرائح ،ج‏2، 542)
آری آن كس كه نیرویش را از ذات احدیت كسب می كند برایش كندن در خیبر كه چیزی نیست او می تواند عالم و آدم را در تحت قدرت خود قرار دهد.
به هر حال كندن در خیبر جزو وقایع بسیار مشهور تاریخ صدر اسلام است. علمای شیعه و علمای سنی این واقعه را در كتاب های تاریخی و حدیثی آورده اند. برای نمونه به چند مورد از اهل سنت اشاره می كنیم:
1. ابن حجر عسقلانی در كتاب «الاصابه » ج 2, ص 502, چاپ مصر آورده است: حضرت علی علیه السلام به قلعه رسید و در قلعه را كشیده و آن را روی زمین انداخت و پس از آن هفتاد نفر با هم توانستند آن را به جای اولش برگردانند. ( احقاق الحق, ج 8, ص 383 )
2. علامه شیخ یوسف نبهانی در كتاب «الانوار المحمدیه », ص 98, چاپ بیروت آورده است: حضرت علی علیه السلام در قلعه خیبر را كند و هفتاد نفر با هم به زحمت توانستند آن را حركت دهند. (همان )
3. قاضی ایجی در شرح مواقف گفته است: علی علیه السلام گفت: من در خیبر را با نیروی بدنی نكندم. (همان, ص 384)
4. ابن ابی الحدید در ج اول شرح نهج البلاغه ص 7, چاپ قاهره گفته است: و علی علیه السلام كسی است كه در قلعه خیبر را كند و عده ای از مردم جمع شدند تا آن را بر گردانند و نتوانستند. (همان, ص 384)
5. مقریزی در « امتاع الاسماع» ص 314, چاپ قاهره گفته است: علی علیه السلام در را كند و پس از آن هفتاد نفر جمع شدند و تلاش كردند تا آن را به جای اول بر گردانند. ( همان )
6. قوشچی در شرح تجرید می گوید: معجزه به دست علی علیه السلام ظاهر شد مانند كندن در قلعه خیبر و عاجز شدن هفتاد نفر از بر گرداندن آن به حالت اول. (همان )
7. قندوزی در «ینابع الموده » می گوید: این علی است كه در قلعه خیبر را كند و عده ای جمع شدند تا آن را برگردانند ولی نتوانستند. (همان )
8. در مسند احمد بن حنبل, ج 6, ص 8, چاپ مصر آمده است: علی علیه السلام به قلعه رسید و در این هنگام یكی از یهودیان ضربه ای زد و سپرش به زمین افتاد. حضرت علی علیه السلام دربی را برداشت و آن را سپر قرار داد و پس از پیروزی در را به زمین انداخت و هشت نفر هر چه تلاش كردند نتوانستند آن را تكان بدهند. ( همان, ص 385)
9. در «تاریخ بغداد » ج 11, ص 324, چاپ قاهره آمده است: جابر بن عبدالله می گوید: حضرت علی علیه السلام در جنگ خیبر در خیبر را كند و پس از پیروزی چهل تن با هم توانستند آن را بردارند. (همان, 389)
10.در«تذكره الخواص » آمده است كه حضرت علی علیه السلام در قلعه خیبر را به تنهایی برداشت و به كناری انداخت و پس از آن عده ای آمدند تا آن را به جای اول بیاورند ولی نتوانستند مگر چهل نفر با هم. (همان, ص 390)
در «احقاق الحق » ج 8 بیش از پنجاه نفر از علمای اهل سنت را نام برده و حدیث كندن در قلعه خیبر را از آنان نقل كرده است. اگر كسی با وجود این همه روایت از اهل سنت, این واقعه را انكار كند مانند این است كه خورشید را انكار می كند. شیعه و سنی همه این فضلت را نقل كرده اند و من تا این لحظه ندیده ام كسی از اهل سنت تردید بكند ولی بعید نیست كسانی مانند ابن تیمیه این فضلیت و دیگر فضایل حضرت علی علیه السلام را انكار بكنند. دشمان علی علیه السلام تلاش كردند تا از آن حضرت اثری نماند ولی با وجود این, فضایل آن حضرت از بین نرفت و ماند.

---

منبع : پرسمان