حدیث چیست؟ در اصطلاح دانشمندان علم حدیث، به كلامى كه حاكی از كردار یا تقریر معصوم (پیامبر صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله و اهل بیت علیهم ‏السلام ) است، «حدیث» و گاه «خبر» یا «روایت» گفته مى‏شود. حدیث، به‏دلیل انتساب آن به معصوم و وحیانى بودن محتواى آن، حجت بوده و می‌تواند مبنای عمل قرار گیرد. قرآن كریم، به مثابه قانون اساسى اسلام، بیشتر كلیات را بیان كرده و تبیین تفاصیل و جزئیات را به روایات واگذار كرده است؛ از این‏رو روایات، پس از قرآن، مهم‏ترین منبع شناخت دین به شمار مى‏آید . بدین جهت، مسلمانان به فراگیرى، ثبت و تدوین احادیث، به‏رغم برخى فراز و نشیبها، توجه كرده و مجموعه‏هاى حدیثى را شامل هزاران روایت در تمام موضوعات مورد نیاز دین‏داران، فراهم آوردند. پس از آن، دانشهاى رجال، تاریخ حدیث، مصطلحات حدیث، فقه الحدیث و... براى حفظ، نشر، فهم و تبیین میراث روایى پدید آمد. تدوین هزاران اثر حدیثى نشان مى‏دهد كه مسلمانان، از آغاز تاكنون، پس از قرآن، بیشتر به حدیث توجه كرده‏ اند. در دوران معاصر نیز اندیشمندان مسلمان با نگاهى دوباره به میراث روایى، كوشش گسترده‏اى را براى بهره جستن هر چه بیشتر از این منبع عظیم آغاز كردند و با تأسیس دانشگاهها، مراكز تحقیقاتى حدیثى و... در این راه گامهاى مؤثرى برداشتند. ______________ برگرفته از : صد و ده نكته حدیثی ؛‌ دار الحدیث