تبیان، دستیار زندگی

آسیب های شبکه خانگی

به فیلم های خارجی اعتماد کنیم؟

فیلم های خارجی چه مسیری طی می کنند تا به دست مشتری برسند؟ قیمت رایت آن ها چقدر است و طرف حساب ایرانی ها چه کسی است؟ محمد مهدی جعفری مدیرعامل موسسه قرن ۲۱ که سال ها است در زمینه توزیع محصولات خارجی فعالیت دارد، توضیح می دهد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
 
فرار از زندان
محمد مهدی جعفری می گوید:« شرکت های میجر یا هفت کمپانی بزرگ آمریکایی به جز سونی پیکچرز ایران را در فهرست تحریم دارند و به ایران به هیچ وجه فیلم نمی فروشند. در عوض شرکت های مستقل هستند که عموما دست کارگزاران لبنانی است و ما در بازارهای بین المللی مثل کن یا برلین می رویم، فیلم های در حال تولید یا آماده شده را می بینیم و مذاکره می کنیم تا بتوانیم آنها بخریم و در نهایت تعامل‌مان به قرارداد می انجامد.ما کماکان خریدار لوح فشرده هستیم. Vod و تلویزیون باعث تغییر قیمت رایت می شوند، قیمت‌ها از دو هزار دلار شروع می شود تا 50 هزاردلار که من خبر دارم.»

در شبکه خانگی،محصولات بی کیفیت خارجی کم پیدا نمی شود.این اتفاق بیشتر برای انیمیشن ها می افتد که همزمان با اکران جهانی نسخه پرده ای آن وارد بازار قانونی می شود. همین حالا کارتون هایی مثل باب اسفنجی ، اسپایدر من و پت و مت شکل سریال عرضه می شوند و این شائبه پیش می آید که رایت آن ها خریداری شده است یا نه؟ جعفری می گوید: «این سریال ها در همه جای جهان مرسوم هستند و به شکل قانونی سر از بازار ایران درآورده اند. مثلا «گوسفند زبل، فصل چهار» که شامل 20 اپیزود کوچک می شود و در خارج از کشور مرسوم است که این ها را به صورت پکیج دی وی دی جمع می کنند و بعد از دادن اطلاعات، به فروش می رسد؛ یعنی کار مرسومی است. درست است که در اصل برای تلویزیون ساخته شده، اما اینکه به شکل دی وی دی بیاید در همه جای دنیا مرسوم است. »

چندی پیش فصل پنجم سریال فرار از زندان همزمان با پخش از شبکه اصلی در یک بسته شکیل به بازار آمد. روی کاور آن مجور ارشاد قید شده اما هویت پخش کننده معلوم نیست. این گونه محصولات غیر قانونی چطور سر از شبکه نمایش خانگی در می آورند؟ پاسخ مدیر عامل موسسه قرن 21 را بخوانید:« قطعا این سریال به صورت غیرقانونی وارد چرخه نمایش خانگی شد؛ یعنی حتی شماره پروانه جعلی می زنند و زمانی که به پشت آن نگاه می کنیم، فکر می کنیم پروانه دارد، اما ندارد. برخورد با این ها به عهده ستاد صیانت از آرا است که در تهران خیلی فعال است؛ اما در بخش سوپرمارکت، بیش از پنج هزار سوپرمارکت در تهران داریم و نظارت بر آن سخت است. بهترین راه نظارت بر این شکل توزیع غیرقانونی، از سر منشأ و کارخانه های تولیدکننده و سازندگان استمپر است. اگر از آنجا نظارت شود، خیلی سریع تر انجام می شود تا اینکه بخواهند به صورت مویرگی و تک به تک کنترل کنند.»

شبکه خانگی رقبای جدی کم ندارد. دسترسی به فیلم های روز ، آسان شده و همین عرصه را بر موسسه هایی که فیلم خارج توزیع می کنند، تنگ کرده است. بنظر می رسد در این شرایط توزیع فیلم خارجی نه تنها سوددهی ندارد که زیان ده هم هست. جعفری با این گفته موافق است:« در بخش نمایش خانگی فیلم سینمایی خارجی اصلا سود دهنده نیست و ما این بخش را از اول سال متوقف کردیم و تنها سریال های پر مخاطب و فیلم های خوب ایرانی هستند که سوددهی نسبی دارند. شرکت های نمایش خانگی عملا غیر فعال شدند و سه شرکت پخش و شرکت های وابسته به آن یعنی کسانی که پخش مویرگی دارند، فعال هستند. در نتیجه عملا شرکت های نمایش خانگی غیرفعال است.»
منابع: سینما دو/تبیان