دفاع مقدس و ممنوعیت تهاجم در اسلام؟

 با سلام و احترام خدمت شما فرهیخته گرامی،همان طور كه می دانیم كشور ما آغاز كننده جنگ نبوده و جنگ توسط عراق با حمایت اربابانش بر انقلاب نوپای اسلامی ما تحمیل شد و روشن است كه دفاع از سرزمین و تمامیت ارضی كشور و بیرون راندن متجاوز از یكسو و تنبیه و الزام او به جبران خسارات علیه كشورما حقی مسلم برای كشور ما بود كه متأسفانه از سوی سازمان ملل تا پیش از قطعنامه 598 در اواخر جنگ،حاضر به پذیرش آن بود.از این رو جمهوری اسلامی به منظور اعمال فشار برای احقاق حق و تنبیه متجاوز،اقدام به ورود به خاك عراق و تصرف فاو نمود و شاهد بودیم كه پس از ظهور قدرت برتر جمهوری اسلامی در جنگ ،قدرتهای حامی عراق و سازمان ملل حاضر به پذیرش حقوق كشور ما و تعیین متجاوز در جنگ شدند ، مسأله ای كه تا پیش از آن زیر بار آن نمی رفتند و از پذیرش آن شانه خالی می كردند . از این رو در تصرف فاو مسأله كشور گشایی و تصرف خاك كشور و ضمیمه كردن آن به كشور ما در میان نبود ، بلكه هدف تنبیه متجاوز و اعمال فشار برای احقاق حق بود و اگر در جنگ سخن از آزاد سازی كربلا به میان می آمد، این مسأله ناظر به نجات مردم عراق از چنگال رژیم بعث و صدام معدوم بود كه با كودتای نظامی سر كار آمده بود، نه اینكه جمهوری اسلامی قصد تصرف عراق و كربلا و ضمیمه كردن آن به خاك خود را داشت . جمهوری اسلامی در تمام مواضع رسمی خود تا آزادی خرمشهر در عملیات بیت المقدس (سوم خرداد سال 1361) سخن از آزاد سازی مناطق اشغالی و دفع تجاوز عراق و مجازات متجاوز به میان آورده بود .اما با توجه به عدم پذیرش این مسأله توسط سازمان ملل ، جمهوری اسلامی برای احقاق حقوق خود و فشار به عراق و حامیان آن و سازمان ملل چاره ای به جز ورود به خاك عراق و تحت فشار قرار دادن رژیم بعث از این طریق نداشت در حقیقت از نظر سیاسی ایران درآن زمان، نیاز به برگ برنده ای داشت كه آن را با تصرف فاو به دست آورد؛ تا بتواند فشارهای سیاسی خود را برای پایان دادن نزاع و رسیدن به هدف به كار گیرد . استراتژی تنبیه متجاوز در عملیات والفجر ۸ یكی از بی‌نظیر‌ترین عملیات‌های آبی خاكی در طول هشت سال جنگ تحمیلی بود. در این عملیات با عبور باورنكردنی رزمندگان از اروندرود دو هدف تاثیرگذار بر موازنه جنگ یعنی تصرف منطقه مهم فاو و انهدام دشمن به دست آمد. همچنین تسلط بر اروندرود، بستن راه عراق به خلیج فارس و هم مرزی با كویت از جمله نتایج این عملیات بود. تبعات ناشی از فتح فاو به منزله تغییر در ماهیت سیاسی جنگ نیز بود، به این معنا كه اتخاذ استراتژی دفاع مطلق از سوی عراق، پس از فتح خرمشهر، با این هدف بود كه جنگ در روند فرسایشی، سرانجام منتهی به‌پذیرش صلح از سوی ایران شود، اما فتح فاو و ارتقای موقعیت سیاسی و نظامی ایران در شمال خلیج فارس، عملا منجر به پیدایش شرایط جدیدی شد كه هیچ‌گونه مطابقتی با مشخصه‌های جنگ فرسایشی نداشت. شورای امنیت، در پی این تحولات و تغییر موازنه قوا به سود ایران، در تاریخ ۱۳۶۵/۱۲/۳ اقدام به تهیه پیش‌نویس و صدور بیانیه مهمی كرد كه در بند ۳ آن آمده بود: «دبیركل از ایران و عراق بخواهد كه دو كشور بی‌درنگ در زمین، دریا و آزمایش‌های مربوط به هوا آتش‌بس را رعایت كرده و بلافاصله تمام نیروهای خود را تا مرزهای بین‌المللی شناخته شده، به عقب بكشند.» این بیانیه در شرایطی منتشر شد كه پیش از آن، در سخت‌ترین شرایطی كه خاك ایران مورد تهاجم قرار می‌گرفت، سازمان ملل، تنها اقدام به صدور بیانیه‌ای می‌كرد كه در آن صرفً اظهار تأسف می‌شد. اما پس از فتح فاو با صدور قطعنامه‌ای جدید به شماره ۵۸۲، عملاً به سود عراق موضع‌گیری كرد و خواستار عقب‌نشینی تا مرزهای بین‌المللی یعنی ترك فاو از سوی نیروهای ایرانی شد. بنابر این ، جمهوری اسلامی قصد تهاجم و تصرف خاك كشور دیگر را نداشته و تنها برای تنبیه متجاوز و الزام آن به پذیرش حقوق خود و بازدارندگی نسبت به تحركات آینده آن ، اقدام به چنین كاری كرد . اسلام تجاوز ناحق به سرزمین های دیگر را منع كرده است نه هجوم به دشمنان به منظور احقاق حق را خداوند متعال می فرماید : « اذن للذین یقاتلون بانهم ظلموا و ان الله علی نصرهم لقدیر » « به كسانی كه جنگ بر آنها تحمیل گردیده , اجازه جهاد داده شده است , چرا كه مورد ستم قرار گرفته اند و خداوند بر یاری آنها تواناست » (سوره حج, آیه 39) این آیه كه به اعتقاد برخی از مفسرین نخستین آیه در مورد جهاد است به مسلمانان كه از سوی دشمنان تحت فشار واقع شده بودند , اجازه جهاد می دهد و در واقع مسلمانانی كه مورد آزار و اذیت دشمنان قرار گرفته بودند , اجازه دفاع از خود و دفع تهاجم دشمنان را پیدا نمودند و آنچه در تصرف فاو صورت گرفت در راستای دفاع از حق خود و تنبیه متجاوز بوده است نه بیش از آن. 

---

نام سایت:پرسمان/اندیشه سیاسی