نظر اهل سنت در مورد عایشه همسر پیامبر

نظر اهل سنت در مورد عایشه همسر پیامبر چیست؟

اهل سنت بزرگترین فضیلت عایشه را مادری مومنان می دانند ومعنای ام المومنین به شهادت علمای بزرگ اهل سنت، حرمت نكاح است. به تصریح قرآن كریم و روایات فراوان همسر پیامبر بودن بیمه عمر برای كسی درست نمی كند كه با انجام كارهای خلاف واعتقادات نادرست شخصیت فرد خدشه دار نشود بلكه به تصریح قرآن كریم زنان پیامبر اگر مرتكب گناه شوند و نافرمانی خداوند را پیشه كنند عذاب و عقوبت آنان مضاعف و دوچندان خواهد بود «یا نِساءَ النَّبِیِّ مَنْ یَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ یُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَیْنِ وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسیراً» (احزاب 30). چنانكه در مورد همسر نوح و لوط در سوره تحریم آمده است خداوند برای كافران همسر نوح ولوط را مثل زده است كه همسر دو پیامبر بودند و به آنها خیانت كردند و همسر پیامبر بودنشان مانع از عذاب الهی نشد و به آنان گفته شد همچون دیگران داخل دوزخ شوید «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذینَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ كانَتا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحَیْنِ فَخانَتاهُما فَلَمْ یُغْنِیا عَنْهُما مِنَ اللَّهِ شَیْئاً وَ قیلَ ادْخُلاَ النَّارَ مَعَ الدَّاخِلینَ» (تحریم 10).جالب این كه در ابتدای همین سوره یعنی هفت آیه قبل از آیه كه مربوط به همسر لوط و نوح است سخن از دو تن از همسران پیامبر مطرح شده كه رازی را از پیامبر كه باید پنهان میكرده اند فاش كرده وخداوند در مقام توبیخ آنان بر آمده و میفرماید اگر شما دو نفر به سوی خداوند توبه كنید (شایسته است) چون دلهای شما از حق برگشته است و اگر بخواهید علیه پیامبر توطئه كنید بدانید كه خداوند جبرئیل و مومنان صالح و یا صالح از مومنان(علی علیه السلام) پشتیبان و هوادار پیامبرند . با توجه به آیات یاد شده هیچ مانعی ندارد همسر پیامبر به سبب اعمال بدش مورد خشم خداوند واقع شود, حال یك سوال ساده در مورد عایشه مطرح است كه لازم است بدون تعصب در مورد آن تامل شود و آن این كه رفتن عایشه به بصره و همكاری با طلحه و زبیر در كشتن عوامل حكومتی امیر مومنان و آمدن ایشان در جنگ جمل در برابر امیر مومنان خلیفه رسول خدا و براه انداختن جنگی كه موجب كشتار زیادی از مسلمانان شد عملی مطابق قرآن ومثبت بوده و یا مخالف قرآن و عقل سلیم و آیا اگر امیر مومنان او را در همان جنگ می كشت مطابق با قرآن كریم بود و یا مخالف قرآن؟ قطعا مطابق قرآن بود كه میفرماید اگر دو طایفه از مسلمانان به جنگ یكدیگر آمدند میان آنان مصالحه بر قرار كنید واگر یكی ستم بر دیگری كرد گروه ستمگر را بكشد تا تسلیم امر پرودگار شوند وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُما فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الْأُخْرى‏ فَقاتِلُوا الَّتی‏ تَبْغی‏ حَتَّى تَفی‏ءَ إِلى‏ أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُما بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطینَ (حجرات9 ) جای تردید نیست كه امیر مومنان به اعتقاد شیعه وسنی خلیفه رسول خدا بود چون شیعیان به نص رسول خدا آن حضرت را خلیفه می دانند و اهل سنت به اجماع و بیعتی كه با آن حضرت شد بنا بر این جنگ با آن حضرت مصداق بغی و ستم است و جنگ با رسول خدا تلقی میشود و قتی مصداق بغی شد احكام باغی بر فردی كه به جنگ آمده جاری است همچنین خوب است تاملی صورت بگیرد در این كه آمدن عایشه به همراه مروانیان و مانع شدن وی از دفن جگر گوشه رسول خدا امام حسن مجتبی در كنار جد بزرگوارشان پیامبر اكرم (ص) وهمراهی با گروهی كه جنازه امام حسن را تیر باران كردند عملی پسندیده ومطابق قران بوده و یا عملی زشت ومخالف قرآن بوده كه عذاب دو چندان را در پی دارد تامل در همین دو مطلب كافی است كه عایشه را شخصیتی مثبت تلقی نكنیم همسری ایشان برای پیامبر جای خود دارد ولی حق و حقیقت از منظر قرآن كریم مهمتر از همه چیز است و كسی كه با حق برابری كند و در برابر خدا و اولیای الهی قرار بگیرد مورد خشم, لعن و عذاب الهی واقع خواهد شد خواه همسر پیامبر باشد و یا دیگری. حاصل كلام: لعن به معناى دورى از لطف و رحمت الهى است و آنچه نكوهش شده ناسزاگویی و سب به خدایان مشركان است «لا تسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدوا بغیر علم ... » ،و آنهایی را كه جز خدا می خوانند دشنام مدهید كه آنان از روی دشمنی [و] به نادانی خدا را دشنام خواهند داد، (انعام، آیه 108). اما لعن به معنای طلب دوری از رحمت الهی، نسبت به كافران و ظالمان در قرآن نیز آمده است «ان الله لعن الكافرین و اعد لهم سعیرا» ،خداوند كافران را لعن می كند و عذاب را برای آنان آماده كرده است، (احزاب، ایه 64). و همچنین كسانی كه پیامبر را آزار داده اند مورد لعن قرار گرفته اند. «ان الذین یؤذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا و الاخره»، كسانی كه خداوند و پیامبرش را آزار می دهند خداوند آنان را در دنیا و آخرت مورد لعن قرار می دهد،(احزاب، آیه 57) طبق نظر همه مراجع تقلید: از لعن كردن افرادی كه باعث تفرقه بین احاد مسلمین می شود باید بپرهیزیم و این کار جایز نیست.

---

منبع:پرسمان